Tag Archives: Etienne Balibar

Δημογραφία,Πολιτική,Φιλοσοφία,μετανάστευση

Aγάλματα, έπαθλα και χιλίαρχοι: ο Σπινόζα και η επικαιρότητα

του Άκη Γαβριηλίδη

Το παρακάτω κείμενο αποτελεί ανεπτυγμένη μορφή εισήγησης στο συνέδριο με θέμα «Η επικαιρότητα του Σπινόζα» που οργανώθηκε στο Πάντειο Πανεπιστήμιο αν θυμάμαι καλά την άνοιξη του 2001. Πρώτη δημοσίευση: Αξιολογικά, Ειδικό Τεύχος 2 (2002), σελ. 137-172.

 

Το θέμα της ημερίδας αναφέρεται, ως γνωστόν, στην επικαιρότητα του Σπινόζα.

Η επιλογή του συγκεκριμένου όρου υποθέτω ότι δεν οφείλεται σε κάποιο ιδιαίτερο θεωρητικό λόγο, αλλά μάλλον στην ουδετερότητά του, χάρη στην οποία προσδίδεται ακριβώς η αναγκαία ευρύτητα στο πλαίσιο μέσα στο οποίο καλούνται να κινηθούν οι εισηγήσεις. (Αν όχι ίσως και σε κάποια έμμεση απολογητική στάση απέναντι στον ασφυκτικά κυρίαρχο εξελικτισμό, με βάση τον οποίο όποιος ασχολείται με έναν φιλόσοφο που έζησε πριν από 350 χρόνια οφείλει να προφυλάσσει εκ των προτέρων την ενασχόλησή του αυτή από την υποψία ότι αφορά κάτι παρωχημένο και να πείθει ότι «μπορεί ακόμα και σήμερα να προσφέρει …»).

Από την πλευρά μου, πάντως, σκέφτηκα να πάρω κατά γράμμα την αναφορά στην επικαιρότητα και να τη θέσω στο επίκεντρο της παρούσας εργασίας.

Ζούμε σε μια εποχή που αποθεώνει την επικαιρότητα, η οποία νοείται κυρίως ως ο «γεωμετρικός τόπος» της δημοσίευσης συγκεκριμένων ειδήσεων –και, δευτερευόντως, γνωμών- σχετικά με πρόσφατα συμβάντα. Ήδη από τις αρχές του 19ου αιώνα, ο Χέγκελ Συνέχεια →

Κλασσικό
Multitude,Politics

SYRIZA (and Podemos): “populist inclusion” or interruption of representation?

by Akis Gavriilidis

When it comes to describe and explain what SYRIZA stands for, in the discourse of mainstream media, analysts and politicians in the rest of Europe (occasionally in Greece as well), the term “populist” comes handy and figures prominently. The same epithet is also attached to Spain’s Podemos.

This description is of course a clear example of “how to do things with words”, since it “objectively” creates associations with such depreciatory labels as “nationalist/ anti-European”, even when these are not uttered. (A comparable, and more ambitious, re-signification effort has been lately undertaken, with success, concerning the term “radicalization”, which by now has been practically turned into a synonym of «adherence to Djihadism»).

To my knowledge, the most serious and interesting challenge to this linguistic politics has been the intervention of Yannis Stavrakakis, a political theorist formed in the tradition of the so called Essex school and a collaborator of Ernesto Laclau’s. For the past three or four years, Stavrakakis has been providing extensive and robust argumentation against the uni-dimensional stigmatizing use of “populism” and Συνέχεια →

Κλασσικό
agency,Crisis,nomadism,Performativity

This is not Sparta, this is Salamis : Eurogroup, Eurocentrism, nomadism

by Akis Gavriilidis

 

 

The current conjuncture, in Greece and also beyond, is marked by efforts to make sense of what happened at the February negotiations within the Eurogroup. Sources close to the Greek government try to present their outcome as a «victory», while other people, outside but also inside SYRIZA, consider instead that this was a “defeat” or a “capitulation”.

I believe the latter impression presupposes a conception about strategy which is itself Eurocentric and masculinist (or phallogocentric, to use Derrida’s neologism); a conception organized around the image of the definitive battle where one has to show bravery and prevail over the opponent. Without sharing the view that this was exactly a “victory” –for roughly the same reasons.

In what follows, I will try in turn to read the strategy (if any) applied by the Greek government in these negotiations, and its gains (if any), through the lens of two closely related axioms:

– Power is not a thing, nor a substance, but it is the capacity of acting upon actions (Foucault).

– The good strategy is to try not to crush your opponent’s forces, but to use them –especially when these forces are devastatingly Συνέχεια →

Κλασσικό