του Άκη Γαβριηλίδη

Η λατινική λέξη CREMATORIUM, για όποιον έχει ως πρώτη γλώσσα τα ελληνικά, δημιουργεί πάντα ένα μικρό σοκ, έτσι όπως θυμίζει πρωτίστως έναν χώρο θανάτωσης ζωντανών ακόμα ανθρώπων, και μάλιστα μαζικής και ατιμωτικής, και όχι έναν χώρο τέλεσης ταφικών εθίμων, απόδοσης τιμών και αποχαιρετισμού σε έναν άνθρωπο που έχει ήδη πεθάνει από άλλα αίτια, φυσικά ή και όχι.

Βλέποντας τη λέξη αυτή γραμμένη πάνω από την εικόνα ενός βέλους σε μια πινακίδα μέσα σε ένα νεκροταφείο του Παρισιού, εκατό μέτρα από τον τοίχο όπου εκτελέστηκαν μαζικά –και από τους τάφους όπου θάφτηκαν- οι Κομμουνάροι τού 1871, αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε ότι είχαμε φτάσει στο χώρο του τελευταίου χαιρετισμού στη φίλη μας, την Ντάνια, ή την Adrianì Dimakopouloù όπως μας ανακοίνωσε με σεβασμό, Συνέχεια →

Kai kati ligo diaforetiko ….

Performative statement of civil disobedience

FAO:

–          Minister of Interior, G. Ragoussis

–          Prosecutor’s Office of Athens

–          any other competent authority

Dear Minister,

We were recently informed, that on the occasion of the hunger strike in the unused building of the Law Faculty of Athens, you announced that “those who are responsible for these processes  we will search for with the prosecutor’s intervention and those who participated will be held accountable”, and that “the political and mainly civil responsibility of those who incited and organised the occupation of the Law Faculty, for putting the country and the Greek society in inconceivable danger, is huge”.

In order to facilitate your search, we proudly and voluntarily inform you that we the undersigned are among those who participated: with all our soul and as far as our capabilities allowed us, each one of us stood next to the struggle of these people, a struggle which has been one of the few sources of inspiration that Greek society had to offer over recent times. We willingly undertake all political and civil responsibility that our ethical commitment to the struggle of these people entails. Should solidarity constitute a crime for the Greek state, we call upon every competent authority to proceed with all necessary measures for our punishment and we are at your disposal for any further information you may need.

However, as far as “incitement” is concerned, we disclaim all responsibility. Not out of fear of being held accountable, but for the mere reason that the idea and execution of this action was from beginning until end the work of the hunger strikers themselves. No matter how inconceivable this sounds to your racist minds, non-Europeans are also beings with their own judgment and ability for collective deliberation and action. They are not children in need of a white man’s guidance. The promising developments in Tunisia, Egypt, Yemen and elsewhere constitute ample evidence of this.

It was therefore not us who incited the migrants; it was the migrants who encouraged and inspired us, and for this we are grateful.

(Translated from Greek by the people of http://hungerstrike300.espivblogs.net – whom we thank)

SIGNATURES Συνέχεια →

Eπιτελεστική δήλωση κοινωνικής ανυπακοής – ανοικτή επιστολή

προς:

–         τον υπουργό Εσωτερικών Γ. Ραγκούση

–         την Εισαγγελία Αθηνών και κάθε άλλη αρμόδια αρχή

κ. υπουργέ.

Όπως πληροφορηθήκαμε, πρόσφατα, με αφορμή την απεργία πείνας των μεταναστών στο αχρησιμοποίητο κτήριο της Νομικής σχολής της Αθήνας, δηλώσατε ότι «θα αναζητηθούν με εισαγγελική παρέμβαση οι υπεύθυνοι των διαδικασιών και θα αποδοθούν ευθύνες στους συμμετέχοντες», καθώς επίσης και ότι ««είναι τεράστιες οι πολιτικές και κυρίως οι κοινωνικές ευθύνες όσων υποκινώντας και οργανώνοντας την κατάληψη της Νομικής έθεσαν στην πραγματικότητα σε ασύλληπτο κίνδυνο τη χώρα και την ελληνική κοινωνία».

Για να διευκολύνουμε το έργο αυτής της αναζήτησης, σας πληροφορούμε οικειοθελώς, και με υπερηφάνεια, ότι εμείς που υπογράφουμε παρακάτω είμαστε από τους συμμετέχοντες: συμπαρασταθήκαμε, στο μέτρο των δυνατοτήτων του ο καθένας και η καθεμιά, στον αγώνα αυτών των ανθρώπων, ο οποίος υπήρξε μία από τις λίγες πηγές έμπνευσης που προέκυψαν το τελευταίο διάστημα στην ελληνική κοινωνία, και η καλύτερη προστασία απέναντι στον ασύλληπτο κίνδυνο του ρατσισμού που την απειλεί. Αναλαμβάνουμε λοιπόν πρόθυμα όλες τις πολιτικές και κοινωνικές ευθύνες που συνεπάγεται αυτή η ηθική μας δέσμευση στον αγώνα τους. Αν για το ελληνικό κράτος η αλληλεγγύη αυτή συνιστά αδίκημα, καλούμε κάθε αρμόδια αρχή να προβεί στις σχετικές ενέργειες για τον κολασμό του και είμαστε στη διάθεσή τους για κάθε αναγκαία πληροφορία.

Όσο για την «υποκίνηση», όμως, αποποιούμαστε κάθε σχετική ευθύνη. Όχι από ευθυνοφοβία, αλλά για τον απλούστατο λόγο ότι την ιδέα και την εκτέλεση της δράσης αυτής την είχαν από την αρχή μέχρι το τέλος οι ίδιοι οι απεργοί πείνας. Όσο κι αν αυτό ακούγεται αδιανόητο για τα ρατσιστικά σας στερεότυπα, και οι μη Ευρωπαίοι είναι όντα με δική τους κρίση και ικανότητα συλλογικής διαβούλευσης και δράσης^. δεν είναι ανήλικοι που να χρειάζονται πάντοτε την καθοδήγηση κάποιου λευκού. Πράγμα που αποδεικνύεται περίτρανα με όσα ελπιδοφόρα συμβαίνουν αυτές τις μέρες στην Τυνησία, στην Αίγυπτο, στην Υεμένη και αλλού, όπου ο κόσμος βγήκε στους δρόμους κατά τρόπους, και για λόγους, οι οποίοι μας φαίνονται εξαιρετικά οικείοι και παρόμοιοι με όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα.

Δεν υποκινήσαμε λοιπόν εμείς τους μετανάστες^. οι μετανάστες παρακίνησαν εμάς, και τους είμαστε ευγνώμονες γι’ αυτό.

Οι υπογραφές: Συνέχεια →