του Μιχάλη Μπαρτσίδη
Πρόκειται για μια ιστορική νίκη και για μια ιστορική στιγμή. Προσωπικά χαίρομαι βαθιά, δεν πανηγυρίζω όχι για άλλους λόγους παρά μόνο για λόγους «διαχείρισης των συναισθημάτων». Είμαι ασκημένος πια σε μια «αποστασιοποίηση» ώστε να μειώνεται η ήδη πάντοτε επερχόμενη ματαίωση των προσδοκιών. Δεν εννοώ κάτι συγκεκριμένο για τη νέα κυβέρνηση, έτσι γίνεται πάντοτε. Ταύτιση και, συγχρόνως, απο-ταύτιση. Αλλά τώρα χαίρομαι! Όσοι δεν χαίρονται με γειά τους και «χαρά» τους. Αλλά όσοι ενδιαφέρονται ειλικρινώς για το ιστορικό διακύβευμα, να μην φέρνουν όλων των λογιών τα προσχήματα σε πρώτο πλάνο. Και κυρίως τη σύμπραξη με τους ΑΝΕΛ. Και γω έχω πρόβλημα αλλά έχω και δυο τρία επιχειρήματα:
1. τον τόνο θα τον δίνει ο Σύριζα και ο Τσίπρας· 2. δεν θα είναι ή δεν θα γίνουν καθοριστικές οι διαφωνίες στα Συνέχεια