του Άκη Γαβριηλίδη

Η επιλογή του καθηγητή λοιμωξιολογίας Σωτήρη Τσιόδρα ως εκπροσώπου του υπουργείου Υγείας για τον κορωνοϊό, και ο τρόπος με τον οποίο ο ίδιος χειρίστηκε το φορτίο αυτό, είχε δεχθεί ως τώρα –όχι αδίκως- σχόλια ομόφωνα ευνοϊκά, έως μερικές φορές εξυμνητικά από οπαδούς μιας πλατωνικού τύπου αριστοκρατικής αντίληψης που συνίσταται σε απέχθεια για τη δημοκρατία και σε λατρεία για τους μετρημένους «ειδήμονες» που διαφέρουν από τους «δημαγωγούς» και τους «αδαείς» επειδή έχουν κάποιον τίτλο για να διοικούν[1].

Σήμερα μεσολάβησε μία εξέλιξη η οποία θέτει σε δοκιμασία –αν δεν αναιρεί τελείως- όλους αυτούς τους τίτλους. Όπως μεταδόθηκε από τα ΜΜΕ, ο «σεμνός επιστήμων» μετέβη σε ορθόδοξο χριστιανικό ναό όπου και έψαλε στη θεία λειτουργία.

Σε επικρίσεις που διατυπώθηκαν για την ενέργειά του αυτή, (μέχρι στιγμής μόνο στο Συνέχεια →

Μετάφραση: Απόστολος Λαμπρόπουλος – Βίκυ Ιακώβου

Όπως έχει πολλές φορές ειπωθεί, από το 1945 και μετά η Ευρώπη εξήγαγε τους πολέμους της. Ξεχαρβαλωμένη καθώς ήταν δεν ήξερε πλέον τι άλλο να κάνει παρά να διαχύσει την αποσύνθεσή της και προς τις παλιές αποικίες της, ανάλογα με τις συμμαχίες και τις αντιπαλότητές της με τους καινούργιους πόλους του κόσμου. Μεταξύ αυτών των πόλων η Ευρώπη δεν ήταν πλέον παρά μόνο μια ανάμνηση, έστω κι αν προσποιούνταν ότι έχει ένα κάποιο μέλλον.

Κι όμως η Ευρώπη εισάγει. Όχι μόνο εμπορεύματα, όπως κάνει από πολύ παλιά, αλλά πρώτα απ’ όλα πληθυσμούς, που ούτε κι αυτό είναι καινούργιο αλλά γίνεται πλέον Συνέχεια →

των Κλαιρ Ροντιέ – Κατρίν Πορτβέν

«Μετανάστης» δεν αποτελεί νομική κατηγορία· ο όρος προσδιορίζει απλώς τα πρόσωπα τα οποία, από επιλογή, από ανάγκη ή από καταναγκασμό, φεύγουν από τη χώρα τους για να εγκατασταθούν σε μία άλλη. «Πρόσφυγας», αντιθέτως, είναι νομικό καθεστώς πλαισιωμένο από τη Σύμβαση της Γενεύης του 1951, η οποία επιπλέον ορίζει τις νομικές υποχρεώσεις των κρατών που την έχουν κυρώσει (όπως συμβαίνει με όλα τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης). Τα συστήματα ασύλου των χωρών που την έχουν υπογράψει οργανώνονται σε αναφορά προς αυτή τη σύμβαση. Κατά το γράμμα της, κάθε πρόσωπο που προσκομίζει την απόδειξη ότι υπέστη ή φοβάται πως θα υποστεί διώξεις στη χώρα του μπορεί να τύχει προστασίας από το κράτος στο οποίο κάνει τη σχετική αίτηση. Η Συνέχεια →

της Άντζελα Μιτρόπουλος

Η γενετική ταυτοποίηση ενός νέου στελέχους του κοροναϊού (2019-nCoV) στο Γουχάν της Κίνας, στις αρχές Δεκεμβρίου του 2019, φαίνεται να έχει πυροδοτήσει την προσφυγή σε μέτρα καραντίνας σε όλο τον κόσμο. Η Γουχάν, μια πόλη με πάνω από 11 εκατομμύρια κατοίκους, έχει τεθεί υπό αποκλεισμό, τα σύνορα έχουν κλείσει και αρκετές κυβερνήσεις καθιέρωσαν επιλεκτικούς ταξιδιωτικούς περιορισμούς και απαγορεύσεις βάσει ιθαγένειας και νομικής θέσης –αναστέλλοντας και την έκδοση βίζας για όποιον έχει κινεζικό διαβατήριο.

Ο NCoV, το οποίο μετονομάστηκε σε COVID19, είναι ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας, ιδίως για όσους ήδη πάσχουν από χρόνιες και αναπνευστικές παθήσεις. Ωστόσο, η αποτελεσματικότητα μέτρων καραντίνας είναι αμφίβολη, πράγμα που εγείρει το ερώτημα Συνέχεια →