του Άκη Γαβριηλίδη

Ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας Παύλος Πολάκης έχει συχνά τοποθετηθεί δημόσια κατά τρόπους που ήταν άστοχοι και προβληματικοί. Στο παρελθόν, και από αυτήν εδώ τη θέση, έχουμε ξεκάθαρα αντιταχθεί σε τέτοιες τοποθετήσεις και τις έχουμε επικρίνει.

Την προηγούμενη εβδομάδα, μια νέα δημόσια τοποθέτησή του προκάλεσε τις ισχυρότερες μάλλον μέχρι τώρα αντιδράσεις, μεταξύ άλλων και από στελέχη του ίδιου του κόμματός του, ενώ από την αντιπολίτευση μίλησαν και για πρόταση μομφής. Επρόκειτο για την απάντησή του σε μήνυμα του υποψήφιου ευρωβουλευτή της ΝΔ Στέλιου Κυμπουρόπουλου, στο οποίο αυτός δήλωνε ότι «δεν θέλησε ποτέ μόρια, επιδόματα, Συνέχεια →

του Άκη Γαβριηλίδη

Ένα απόγευμα περί το 1990, ίσως λίγο νωρίτερα, βαδίζαμε με τον Γεράσιμο Βώκο στη νέα παραλία της Θεσσαλονίκης, προς τα ανατολικά, μάλλον για να πάει εκείνος σπίτι του –έμενε τότε στην Πιττακού 5, μία κάθετη στην Ανθέων-, κι εγώ να συνεχίσω προς Νέα Κρήνη. Είχε πρόσφατα επιστρέψει από ένα ταξίδι στο Παρίσι –ένα από τα πολλά. Συζητούσαμε για διάφορα θέματα, και κάποια στιγμή η συζήτηση πήγε στον Αλτουσέρ. Δεν θυμάμαι αν την πήγα εγώ ή εκείνος. Μάλλον και οι δύο. Εγώ τον ρώτησα αν ξέρει «τι κάνει τώρα». Γράφει, μου είπε ο Βώκος. Γράφει συνεχώς, έχει γεμίσει δωμάτια ολόκληρα με γραπτά. –Θα βγουν όμως; –Ε, τι να βγουν; Τώρα; Μόνο όταν πεθάνει πλέον. –Και … για ποιο θέμα; Τι τον απασχολεί; Τον έχεις δει, έχετε μιλήσει; –Τα πάντα. Τα πάντα τον Συνέχεια →

της Λωριάν Μαρτινέζ-Σεβ[i]

ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: ένας όρος που δημιουργήθηκε στην Ιουδαία τον 2^ο αιώνα π.Χ. και σήμαινε την υιοθέτηση ελληνικής γλώσσας και συμπεριφοράς και ελληνικών εθίμων από ορισμένους Ιουδαίους. Κατ’ επέκταση έφτασε να σημαίνει την ελληνική κουλτούρα και όλα τα χαρακτηριστικά που έκαναν έναν Έλληνα να αναγνωρίζει τον εαυτό του ως τέτοιο. Καθώς δεν υπήρχε κάποιο ενιαίο ελληνικό κράτος, η πολιτισμική τους συγγένεια ήταν αυτή που έκανε τους Έλληνες να αυτοαναγνωρίζονται ως μέλη μίας και της αυτής Συνέχεια →