φιλελευθερισμός,Αθλητισμός,Δίκαιο,Πολιτική

Η αστυνομία δεν έχει τιμή

του Άκη Γαβριηλίδη

Οι αντιδράσεις των αστυνομικών, ατομικές και συλλογικές, στην δολοφονική απόπειρα και στον βαρύ τραυματισμό ενός εξ αυτών από χούλιγκαν, επιβεβαιώνουν ακόμα μια φορά ότι η συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα αντιλαμβάνεται τον εαυτό της ως μια συντεχνία, για να μην πω ως ακόμη μια συμμορία ανάμεσα σε άλλες, με τα δικά της ιδιαίτερα συμφέροντα, και όχι ως ένα σώμα με καθήκον την επιβολή του νόμου –δηλαδή γενικών και αφηρημένων κανόνων δικαίου υπεράνω ιδιαίτερων συμφερόντων. Με άλλη διατύπωση, πιο κατάλληλη ίσως στα τωρινά συμφραζόμενα: αντιλαμβάνεται τον εαυτό της ως παίκτη και όχι ως διαιτητή.

Θα αρχίσω από τις πρώτες, τις ατομικές. Ο γνωστός συνεργάτης τηλεοπτικών καναλιών στα οποία εμφανίζεται ως «ειδικός αναλυτής (και πρώην συνδικαλιστής) της αστυνομίας» δήλωσε[1] σε αθλητικό σάιτ ότι «είναι ζήτημα τιμής για την Ελληνική Αστυνομία και όλες οι υπηρεσίες, όπως και όλοι οι αστυνομικοί της χώρας τείνουν προς αυτή την κατεύθυνση: την σύλληψη του εν δυνάμει δολοφόνου του νεαρού συναδέλφου».

Η σύλληψη ενός εν δυνάμει δολοφόνου ασφαλώς είναι κάτι στο οποίο αναμένεται να κατατείνουν οι αστυνομικές Συνέχεια

Κλασσικό
φεμινισμός,φιλελευθερισμός,Ανάλυση λόγου,Πολιτική,Στρατηγική,Φιλοσοφία

Δεν έχω μήτρα. Μπορώ να είμαι υπέρ του κοινωνικού δικαιώματος στην έκτρωση;

του Άκη Γαβριηλίδη

Στην τρέχουσα συγκυρία, η οποία σημαδεύεται από την πρωτοφανή οπισθοδρόμηση που επέφερε η απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ κατά την οποία δεν υφίσταται πλέον ομοσπονδιακά κατοχυρωμένο δικαίωμα στην έκτρωση, στα ΜΚΔ και πιθανόν σε κάποιους τοίχους των ελληνικών πόλεων, εμφανίστηκε μία αφίσα η οποία προορίζεται να υπερασπιστεί το δικαίωμα αυτό. Η παρακάτω: Συνέχεια

Κλασσικό
φεμινισμός,φιλελευθερισμός,Ανάλυση λόγου,Δίκαιο

Όλες μαζί να προστατέψουμε το αόμματο νομοσχέδιο περί συνεπιμέλειας

του Άκη Γαβριηλίδη

Από τα τέλη του προηγούμενου χρόνου, έχει αναρτηθεί στο avaaz ένα ψήφισμα με τίτλο «ΟΧΙ στην ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ συνεπιμέλεια | Να αποσυρθεί το νοσμοσχέδιο έκτρωμα».

Το κείμενο του ψηφίσματος αυτού έχει διάφορα προβλήματα, σε κάποια από τα οποία αναφέρθηκε από τη δική της οπτική η Κατερίνα Χαιρέτη στο χθεσινό σημείωμα. Πριν πάμε σε εκείνα, όμως, εγώ νομίζω ότι το ψήφισμα είναι προβληματικό για κάποιους πιο στοιχειώδεις λόγους.

Σε σημεία είναι τόσο κακογραμμένο, που μοιάζει να είναι (κακά) μεταφρασμένο από κάποια άλλη γλώσσα· ενίοτε Συνέχεια

Κλασσικό
φιλελευθερισμός,Ιστορία,Πολιτική

Oι επαναστάτες τού 21 δεν είχαν ενιαία εικόνα και ταυτότητα

του Άκη Γαβριηλίδη

Μία από τις πρώτες αναγγελίες της νέας κυβέρνησης ήταν και η ίδρυση επιτροπής για τον εορτασμό των 200 χρόνων από την «Παλιγγενεσία», σκοπός της οποίας μεταξύ άλλων θα είναι

η ανάπτυξη του εθνικού αφηγήματος της Ελλάδας με σκοπό την δημιουργία ενιαίας εικόνας και ταυτότητας της χώρας και των φορέων του ελληνικού κράτους.

Είναι κάπως περίεργη αυτή η ομολογία ότι η «ενιαία εικόνα» δεν υπάρχει και πρέπει να δημιουργηθεί τώρα· δεν μας εξηγείται ποιος το διαπίστωσε αυτό και πώς. Πάντως ο στόχος αυτός είναι μάταιος, παράλογος, αδύνατος, αντιεπιστημονικός, και επιπλέον κατεξοχήν αντιφιλελεύθερος.

Πρώτα απ’ όλα, είναι ανιστόρητος.

Οι επαναστάτες τού 21 δεν είχαν ενιαία εικόνα, ούτε αισθάνονταν ότι πρέπει να αποκτήσουν. Ήταν ένα απερίγραπτο motley crew, μία Λερναία Ύδρα, ένα Συνέχεια

Κλασσικό
φιλελευθερισμός,Ανάλυση λόγου,Εθνικισμός,Μετα-αποικιακές σπουδές,Μετακίνηση

«Ελληνάκι», ο Καζαντζίδης του εκσυγχρονισμού

του Άκη Γαβριηλίδη

 

Η Athens Voice, από την ίδρυσή της, (επιδίωξε να) είναι φερέφωνο και όργανο έκφρασης ενός ρεύματος ας πούμε φιλελεύθερου-εκσυγχρονιστικού, σύμφωνα με τον αυτοπροσδιορισμό των φορέων του.

Εδώ και καιρό, σε σειρά σημειωμάτων σε αυτό εδώ το μπλογκ, έχω επισημάνει ότι το ρεύμα αυτό παρουσιάζει το εξής παράδοξο: ενώ οι αυτόκλητοι εκπρόσωποί του επικαλούνται υπέρ αυτών την ένταξη σε έναν ευρύτερο, ανοιχτόμυαλο χώρο ιδεών και την αποστασιοποίησή τους από τη στενόμυαλη «ελληνική κακοδαιμονία», όλα όσα πραγματικά λένε είναι διαφορετικά, έως αντίθετα, προς ό,τι συνήθως νοούμε ως φιλελευθερισμό, ενώ αντίθετα είναι πολύ περισσότερο κοντά προς όσα οι ίδιοι απαξιώνουν ως «παθογένειες τις ελληνικής πραγματικότητας».

Μία ακόμη, πολλοστή, απόδειξη περί αυτού προέκυψε τις πρώτες μέρες αυτού του χρόνου, όταν ανώνυμος –και μέχρι τώρα άγνωστος σε μένα- συνεργάτης του εντύπου ο οποίος υπογράφει με το αξιοπερίεργο ψευδώνυμο «το ελληνάκι», έκρινε σκόπιμο να ενημερώσει το κοινό, με σχετικό σημείωμα, ότι –προφανώς- μεταναστεύει, ή πάντως Συνέχεια

Κλασσικό
φιλελευθερισμός,Βία,Ιστορία,Πολιτική

Ultimi Barbarorum: Πόντιοι Γομαριστές κατά Γιάννη Μπουτάρη

του Άκη Γαβριηλίδη

 

Στις 20 Aυγούστου 1672, στη Χάγη, εξοργισμένος όχλος που ήταν συγκεντρωμένος έξω από τη φυλακή Μπόιτενχοφ, ενθαρρυμένος από την αδράνεια –αν όχι τη συνέργεια- της φρουράς που υποτίθεται ότι την φυλούσε, εισέβαλε στη φυλακή και κατέσφαξε τον μέχρι προ ημερών πρωθυπουργό των Κάτω Χωρών Γιόχαν ντε Βιττ, καθώς και τον αδελφό του Κορνέλις τον οποίο ο πρώτος είχε πάει να επισκεφθεί. Σύμφωνα με αρκετά αξιόπιστες μαρτυρίες, στη συνέχεια οι δράστες καταβρόχθισαν (!) τμήματα από τις σάρκες των δύο μισητών εχθρών τους, και στη συνέχεια εξέθεσαν τα λείψανα σε δημόσια θέα σε πλατεία της Χάγης.

Κανείς από τους δολοφόνους ή/ και κανιβάλους δεν συνελήφθη και δεν τιμωρήθηκε, πράγμα που δημιουργεί τη βεβαιότητα ότι το λυντσάρισμα δεν ήταν μία «αυθόρμητη έκρηξη του πλήθους», αλλά μια καλά προετοιμασμένη ενέργεια. Ο ίδιος ο μετέπειτα Συνέχεια

Κλασσικό
φιλελευθερισμός,αποικιοκρατία

Οι Βλάχοι μάς κλέβουν την (νεοφιλελεύθερη) απόλαυση

του Άκη Γαβριηλίδη

 

Την εβδομάδα που μας πέρασε, δύο επιφανείς εκπρόσωποι της δημοσιογραφικής «γενιάς του 90», ο Πέτρος Κωστόπουλος και ο Φώτης Γεωργελές, με διαφορά λίγων ημερών ο ένας από τον άλλο, προέβησαν σε δημόσιες τοποθετήσεις με τις οποίες επιχειρούσαν έναν απολογισμό των εξελίξεων που συνέβησαν στην ελληνική κοινωνία τα τελευταία χρόνια. Οι τοποθετήσεις αυτές ήταν πολύ διαφορετικές ως προς το ύφος τους και το είδος λόγου στο οποίο εντάσσονται: η μία ήταν ένα δημόσιο πυροτέχνημα, μια συνθηματική αυτοκολακεία· η άλλη ήταν ένα «EDITΟ» (έτσι αυτοπαρουσιάζεται) στην Athens Voice, ένα φιλόδοξο επιχειρηματολογημένο αφήγημα με ερμηνευτικές αξιώσεις. Ωστόσο, παρά τις διαφορές αυτές, και οι δύο παρουσίαζαν εντυπωσιακή συνοχή από άποψη λογοθετική [discursive], καθότι και οι δύο «έκλιναν» για πολλοστή φορά το γνωστό θέμα της ελληνικής αυτο-αποικιοποίησης, της ανυπέρβλητης αίσθησης ότι η «χώρα μας» υστερεί, μένει πίσω σε σχέση με την προηγμένη Ευρώπη, και ότι πρέπει να καταβάλλει διαρκώς μία προσπάθεια προκειμένου να γίνει μία «κανονική χώρα».

Αυτή την κατάσταση υστέρησης, ο Κωστόπουλος, ακολουθώντας μία εδραιωμένη (ρατσιστική) γλωσσική πρακτική, την περιέγραψε ως «βλαχιά» από την οποία μας Συνέχεια

Κλασσικό
ρατσισμός,φιλελευθερισμός

Τα Ελληνικά hoaxes γράφονται από ψεκασμένους εθνικόφρονες: επιβεβαιώνεται

του Άκη Γαβριηλίδη

Κάποιος άγνωστός μου κοινοποίησε εχθές στο λογαριασμό που διατηρεί η ομάδα «Ελληνικά hoaxes» στο facebook το σύνδεσμο από το πρόσφατο σημείωμά μου, με το οποίο κατηγορούσα την ομάδα για σοβαρή παραβίαση δεοντολογίας σε σχέση με την κάλυψη του αντικομμουνιστικού συνεδρίου στο Τάλλινν.

Κάτω από τη δημοσίευση, ακολούθησε σύντομα μετά σχόλιο με την υπογραφή των υπευθύνων της ομάδας και με το εξής περιεχόμενο:

Untitled

Ο σύνδεσμος, όπως μπορεί να διαπιστώσει κανείς, οδηγεί σε μία συνέντευξη που είχα δώσει τον Ιανουάριο του 14 στη Νόβα Ζόρα, ένα περιοδικό που εκδίδουν Έλληνες πολίτες μακεδονικής εθνοτικής καταγωγής στη Βόρεια Ελλάδα.

Η υποτιθέμενη αυτή «απάντηση» όχι μόνο δεν δίνει την παραμικρή λύση στο υπάρχον πρόβλημα, αλλά δημιουργεί και ένα καινούριο.

Όπως είναι προφανές, η συνέντευξη δεν έχει την παραμικρή σχέση με το επίδικο ζήτημα, και ξεθάβεται σήμερα μόνο και μόνο για να λειτουργήσει ως ηθικό στίγμα. Οι Ελληνικά hoaxes δεν διατυπώνουν καμία ουσιαστική ή μορφική ένσταση για όσα λέγονται εκεί· η ίδια η πράξη της συνέντευξης προσκομίζεται ως στοιχείο που από μόνο του απαξιώνει τον «δράστη» και του στερεί το δικαίωμα να κατηγορεί άλλους για παραβίαση δεοντολογίας. Διότι προφανώς, κατά τους συντάκτες, παραβιάζει η ίδια κάποια δεοντολογία.

Ποια είναι αυτή η δεοντολογία;

Είναι φυσικά η δεοντολογία της μεταξικής-εμφυλιοπολεμικής εθνικοφροσύνης. Μια Συνέχεια

Κλασσικό
ποίηση,φιλελευθερισμός,Γνώση,Πολιτική

Η χούντα* των φιλο/αρχαιο/λόγων

του Άκη Γαβριηλίδη

Όπως έλεγα στο προηγούμενο σημείωμα, στην εξελισσόμενη προσπάθεια ηθικής εξόντωσης του Δημήτρη Παπανικολάου, το θέμα της (μη) δημοσιοποίησης του Αρχείου Καβάφη χρησιμεύει μόνο ως πρόσχημα.

Στο παρόν θα εξηγήσω γιατί.

Δεν έχει ποτέ χρειασθεί να συμβουλευθώ το Αρχείο· δεν είμαι μελετητής του Καβάφη, ούτως ή άλλως δεν μένω στην Αθήνα, και για όλους αυτούς τους λόγους δεν έχω προσωπική εικόνα για το αν, πότε, σε ποιους και υπό ποιες προϋποθέσεις είναι προσβάσιμο το Αρχείο Καβάφη. Στην ερώτηση εάν προτιμώ να είναι ανοιχτό σε όλους ή όχι, προφανώς θα απαντήσω το πρώτο, όπως φαντάζομαι κάθε λογικός άνθρωπος. Απ’ ό,τι κατάλαβα, όμως, ούτε το Ίδρυμα Ωνάση αμφισβητεί αυτή την αρχή, και μάλιστα έχει εξαγγείλει ότι αυτή είναι η πρόθεσή του. Εάν μέχρι τώρα δεν την έχει υλοποιήσει, κακώς· κάκιστα. Είναι ασυνεπές και θα πρέπει να την υλοποιήσει το συντομότερο.

Πλην όμως:

Εάν κανείς διαβάσει όχι «μέσα από τις γραμμές», αλλά τις ίδιες τις γραμμές των λιβέλων που εξαπολύουν τα μέλη της φιλολογικής συντεχνίας –καθώς και διάφοροι άλλοι ερασιτέχνες εισαγγελείς, απροσδιόριστου επαγγέλματος και ιδιότητας, που τους σιγοντάρουν-, θα δει πολύ καθαρά ότι αυτό που προτείνουν για το Αρχείο δεν είναι να Συνέχεια

Κλασσικό
φιλελευθερισμός,Ελληνική κρίση,Πολιτική,εκπαίδευση

Ελιτίστικα ντέρτια και ρατσιστικές γλυκατζούρες

του Άκη Γαβριηλίδη

Στον όγδοο χρόνο της κρίσης, η δεξιά σκέψη στην Ελλάδα εξακολουθεί να μην έχει καταλάβει το κακό που της έχει πέσει στο κεφάλι από την περίοδο των Αγανακτισμένων και μετά· οι ιδεολόγοι της, αντί να προσπαθήσουν να βάλουν λίγο το κεφάλι τους να σκεφτεί, επιμένουν να το βαράνε στον τοίχο, ή να μαστιγώνουν τη θάλασσα που είναι ταραγμένη, ρίχνοντας το φταίξιμο στο λαό επειδή εκείνος δεν τους καταλαβαίνει.

Αυτό συνάγεται με ευχέρεια, για πολλοστή φορά, από όσα κατατέθηκαν στο «Φόρουμ των Δελφών», αλλά και από όσα γράφηκαν με σκοπό να τα παρουσιάσουν, να τα προπαγανδίσουν και να τα εκλαϊκεύσουν. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το φτηνό και αφελές άρθρο του Άγγελου Κωβαίου στο Protagon (6 Μαρτίου 2017) με τον αμίμητο τίτλο «Γιατί δεν αντιδρούν οι Ελληνες; Κι όμως, υπάρχει απάντηση…».

Η απάντηση αυτή, εάν υπάρχει, πάντως δεν ανευρίσκεται πουθενά στο άρθρο[1]. Καλά καλά δεν Συνέχεια

Κλασσικό