agency,Debt,Greek crisis

The Temporal Modality of Financialization and the Indebted Subjectivity. Searching for Ruptures

Article published for the first time at Phàsis. European journal of philosophy

by Marios Emmanouilidis

(The Folding of the Indebted Subjectivity. Outline of a Derivative Govermentality of Debt)

0.

In the present paper1 we embark on an effort to discuss the relation between the temporal modality of financialization and the production of an indebted subjectivity. Capitalism with derivatives2 introduces a different temporal modality, it constitutes a different regime of historicity which is related to a different –special- process of indebted subjectivation. We embark on an effort to research some basic lines of the ways in which the financial practices, and the growing reliance on financial systems of calculation in all facets of social and personal life, are changing the relations between credit, debt and subjectivity. The plasticity, fluidity, horizontality of the modern “surplus’ subject according to the imperatives of neoliberalism (a victory of the spirit of May ‘683), at first glance have nothing to do with the anchored, obedient indebted subject. The flexibility of the subjects, and the possibility of undertaking diversified tactics, constitutes a complicated procedure of freedom and submission. This is a tense cohabitation of two contradictory/ conflicting processes of subjectivation: Συνέχεια

Κλασσικό
agency,Crisis,nomadism,Performativity

This is not Sparta, this is Salamis : Eurogroup, Eurocentrism, nomadism

by Akis Gavriilidis

 

 

The current conjuncture, in Greece and also beyond, is marked by efforts to make sense of what happened at the February negotiations within the Eurogroup. Sources close to the Greek government try to present their outcome as a «victory», while other people, outside but also inside SYRIZA, consider instead that this was a “defeat” or a “capitulation”.

I believe the latter impression presupposes a conception about strategy which is itself Eurocentric and masculinist (or phallogocentric, to use Derrida’s neologism); a conception organized around the image of the definitive battle where one has to show bravery and prevail over the opponent. Without sharing the view that this was exactly a “victory” –for roughly the same reasons.

In what follows, I will try in turn to read the strategy (if any) applied by the Greek government in these negotiations, and its gains (if any), through the lens of two closely related axioms:

– Power is not a thing, nor a substance, but it is the capacity of acting upon actions (Foucault).

– The good strategy is to try not to crush your opponent’s forces, but to use them –especially when these forces are devastatingly Συνέχεια

Κλασσικό
agency,Ιστορία,Μετα-αποικιακές σπουδές,Οικονομία,Πολιτική,έξοδος,αποικιοκρατία,νεωτερικότητα,νομαδισμός

Οθωμανικές γενεαλογίες του κυπριακού «όχι»

του Άκη Γαβριηλίδη

H απόρριψη του πλάνου της Ευρωομάδας για κούρεμα των καταθέσεων σε κυπριακές τράπεζες από τη βουλή της Κυπριακής Δημοκρατίας αποτελεί ένα γεγονός με τεράστιες και ανυπολόγιστες ακόμη συνέπειες. Δεν αναφέρομαι σε οικονομικές, αλλά σε πολιτικές συνέπειες, ή μάλλον, ακριβώς, στη βασική εξόχως πολιτική συνέπεια ότι, με το συμβάν αυτό, η πολιτική ξαναδιεκδίκησε τα δικαιώματά της από την «οικονομία». Την οικο-νομία νοούμενη ως management, ως ένα σύνολο τεχνικών διαχείρισης ανθρώπων και πραγμάτων, επί του οποίου δεν τίθεται ζήτημα διαφωνίας (mésentente), αντιπαράθεσης και ανταγωνισμού· τίθεται μόνο ζήτημα επιστημονικής γνώσης και εφαρμογής της. Για την επιστημονική γνώση, ως γνωστόν, το πράγμα «είναι έτσι»· δεν ενδέχεται άλλως έχειν.

Η πολιτική, από την άλλη, είναι αυτό που διακόπτει, αυτό που έρχεται από κει που δεν το περιμένουμε[1].

Όταν σου έρχεται κάτι από κει που δεν το περιμένεις, είναι αναμενόμενο ότι προσπαθείς να το σκεφτείς με βάση αυτά που ήδη ξέρεις, να αναζητήσεις προηγούμενα. Στην περίπτωσή μας, οι συνειρμοί έμοιαζαν τόσο κραυγαλέοι και αυτονόητοι που όλοι έσπευσαν να τους κάνουν –με πρώτο και καλύτερο τον κ. Γιώργο Νταλάρα: πριν από ούτε δέκα χρόνια, στην Κύπρο υπήρξε ένα άλλο αρνητικό αποτέλεσμα σε ψηφοφορία, το οποίο είχε θεωρηθεί ως ηρωική αντίσταση στα απειλητικά σχέδια των ξένων –η απόρριψη του σχεδίου των Ηνωμένων Εθνών για λύση του πολιτικού προβλήματος του νησιού. Μια απόρριψη που έγινε στο όνομα της επιθυμίας όσων παρέλαβαν κράτος και δεν ήθελαν να παραδώσουν κοινότητα.

Στο παρόν κείμενο επιθυμώ να αμφισβητήσω αυτή την αυτονόητη σύνδεση και να Συνέχεια

Κλασσικό
agency,Crisis,Debt,Multitude,Politics,Social Movements

Greek referendum: Chaos – Our Own “Gun on The(ir) Table”

By Akis Gavriilidis & Sofia Lalopoulou

First publication: Law and Critique (2012, DOI: 10.1007/s10978-012-9110-0)

Mια πρώτη μορφή του άρθρου αυτού είχε δημοσιευθεί στα ελληνικά εδώ

Abstract

In October 2011, George Papandreou, the then Greek Prime Minister, announced he was planning to hold a referendum in order for the Greek people to decide whether to agree to the bailout plan prepared by the International Monetary Fund, the Central European Bank and the European Commission. This intention was aborted due to intense pressure by Papandreou’s European partners, especially Germany and France. This interference clearly shows the problematic relationship between the so-called “markets” and national-popular sovereignty. This article raises the question why this interference happened in the first place, why the global markets felt such a big threat before the possibility of a vote taking place in a small country of 10 million inhabitants. And also, importantly, what this means in terms of potential for political agency by those who are usually considered be lacking such agency, as having “no other alternative” than to follow the one way course of neoliberalism.

Συνέχεια

Κλασσικό
agency,Crisis,Politics

Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αποδεχθεί την πρόταση Μέρκελ

του Άκη Γαβριηλίδη

Το βράδυ της 18/5, διέρρευσε η πληροφορία ότι η Άνγκελα Μέρκελ «πρότεινε» στην Ελλάδα να διεξαγάγει δημοψήφισμα με θέμα την παραμονή ή όχι της χώρας στο ευρώ –για να ημι-διαψευσθεί αμέσως μετά.

Όπως είναι βέβαια γνωστό, την ιδέα του δημοψηφίσματος είχε προτείνει και ο Γ. Παπανδρέου περί τα τέλη του περασμένου Οκτωβρίου, με αποτέλεσμα να τον κατακεραυνώσουν όλοι –μεταξύ των οποίων και η ίδια η Μέρκελ- και να αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για την αποπομπή του. Στο ζήτημα αυτό είχαμε τότε αναφερθεί εκτενώς από αυτό εδώ το μπλογκ.

Οπωσδήποτε υπάρχει ζήτημα ανακολουθίας, και οπωσδήποτε υπάρχει ζήτημα ανάμιξης στα εσωτερικά του κράτους. Ωστόσο, τι μας ενδιαφέρει εμάς τι είναι εσωτερικό και τι εξωτερικό στο κράτος; Μεγαλύτερη Συνέχεια

Κλασσικό
agency,σεξουαλικότητα,φεμινισμός,Φύλο,μετανάστευση

H βιομηχανία του αντι-τράφικινγκ είναι η μεγαλύτερη απειλή για τις μετανάστριες

της Νάταλι Ρόθσιλντ

Τα τελευταία χρόνια, ένα ετερόκλητο συνονθύλευμα από κυβερνητικές υπηρεσίες, αστυνομικές δυνάμεις, ακτιβιστές των ανθρώπινων δικαιωμάτων, φεμινίστριες, θρησκευτικές ομάδες και διασημότητες έχουν μετατρέψει τη «διακίνηση ανθρώπων» [human trafficking] σε ένα από τα μεγαλύτερα ζητήματα της εποχής μας.

Το λόμπι κατά της παράνομης διακίνησης υποστηρίζει ότι εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο –κυρίως γυναίκες και παιδιά- οδηγούνται να διαβούν λαθραία τα σύνορα μέσω απειλής και εξαναγκασμού και εξωθούνται σε πορνεία, καταναγκαστική εργασία και οικιακή δουλεία. Τα ΜΜΕ του Ηνωμένου Βασιλείου –τόσο τα «αξιοπρεπή» όσο και τα «κίτρινα»- έχουν αποδεχθεί δουλικά αυτή την αφήγηση, γεμίζοντας στήλες επί στηλών με λάγνες περιγραφές αλλοδαπών παγιδευμένων σε υπόγεια, που χρησιμοποιούνται για αχαλίνωτο σεξ και κρατούνται υπό την απειλή δολοφονίας, ακόμη και βουντού.

Αλλά αυτή η απειλή σύγχρονης δουλείας υποστηρίζεται όχι από ισχυρά αποδεικτικά στοιχεία, παρά από Συνέχεια

Κλασσικό