Μειονότητες

Μια προσωπική μαρτυρία για την κα Σαμπιχά Σουλεϊμάν

 του Άκη Γαβριηλίδη

Πριν από περίπου δυο-τρία χρόνια, σε μια αίθουσα του Ευρωκοινοβουλίου εδώ στις Βρυξέλλες, είχε γίνει μία ακρόαση στο πλαίσιο μιας Επιτροπής Μειονοτικών Δικαιωμάτων, που είχε ως θέμα το σεβασμό των μειονοτήτων στην Ελλάδα. Η εκδήλωση ήταν δημόσια, και έτσι είχα παραστεί και εγώ. Στην ακρόαση αυτή κατέθεσαν άτομα που δήλωσαν ότι εκπροσωπούν τη μακεδονική, την τουρκική και νομίζω τη βλάχικη μειονότητα στην Ελλάδα, οι οποίοι ανέφεραν τα γνωστά παράπονά τους, και κυρίως ότι το ελληνικό κράτος δεν τους επιτρέπει ούτε καν να αποκαλούνται με τον τρόπο που επιλέγουν αυτοί, και διάφορα άλλα στοιχεία προς τεκμηρίωση των ισχυρισμών τους.

Επίσης, παρέστησαν φυσικά και εκπρόσωποι του ελληνικού κράτους οι οποίοι προσπάθησαν να αντικρούσουν τις κατηγορίες.

Την ομάδα αυτή των Ελλήνων υπαλλήλων του ΥπΕξ συνόδευε μία αδύνατη μελαχρινή γυναίκα, η οποία σε όλη τη διάρκεια της διαδικασίας Συνέχεια

Κλασσικό
Αρχαιογνωσία,Φύλο,θρησκειολογία

Τα τατουάζ του Ιησού: ο γιος του Πάνθηρα και άλλοι γόητες

της Παζ ντυΜπουά

Μετά το Ο Αριστοτέλης και η αστυνόμευση της τραγωδίας, δημοσιεύουμε παρακάτω ακόμη ένα απόσπασμα από το βιβλίο Out of Athens: The New Ancient Greeks, Harvard University Press 2010, αυτή τη φορά από το 8ο κεφάλαιο με τίτλο Jesus and other Jews, σ. 134-140. O τίτλος του δημοσιεύματος και οι σημειώσεις σε αγκύλες είναι του μεταφραστή. Τα αρχαία και βιβλικά χωρία αποδόθηκαν με βάση την αγγλική μετάφραση που χρησιμοποιεί εκάστοτε η συγγραφέας.

Δουλεία, βασανιστήρια και το σημάδεμα του αρχαίου σώματος

Το ζήτημα των δούλων του θεού της εβραϊκής Βίβλου είναι αντικείμενο πολλών σημαντικών αναλύσεων. Το σημάδεμα του αντρικού σώματος που συνιστά η περιτομή εμφανίζεται πολύ νωρίς στην εβραϊκή Βίβλο, στη Γένεση:

Ο Θεός είπε στον Αβραάμ … κάθε αρσενικό τέκνο σας θα περιτέμνεται. Θα περικόπτετε τη σάρκινη ακροβυστία σας, και αυτό θα είναι σημάδι του συμφώνου ανάμεσα σε μένα και σε σας. Σε όλη τη γενιά σας, κάθε αρσενικό παιδί θα περιτέμνεται σε ηλικία οκτώ ημερών, καθώς και ο δούλος που γεννιέται στον οίκο σας και αυτός που αγοράζεται με χρήματα από κάποιον ξένο που δεν είναι απόγονός σας. Έτσι θα είναι το σύμφωνό μου αιώνιο πάνω στη σάρκα σας (17:9-14).

 O Αβραάμ υπακούει και περιτέμνεται σε ηλικία 99 ετών, μαζί με τον δεκατριάχρονο γιο του Ισμαήλ και όλους τους δούλους του σπιτιού του (23-27). Ο δε Ισαάκ, που γεννιέται σε μεταγενέστερο σημείο της αφήγησης, περιτέμνεται όταν είναι οκτώ ημερών. Οι λάτρεις αυτού του θεού, του Ιαχβέ-Ελωίμ-Άντον, αυτοαποκαλούνταν δούλοι του, και έτσι το σημάδι της περιτομής ήταν κατά μία έννοια σημάδι δουλείας, της οικονομικής σχέσης που δηλώνεται με το κόψιμο, το σύμφωνο, το συμβόλαιο. Οι δούλοι των Αιγυπτίων, που κατά το Συνέχεια

Κλασσικό
ρατσισμός,Πολιτική

Οικονομισμός ΑΕ

του Άκη Γαβριηλίδη

 

Πρόσφατα παρακολούθησα κάποια από τις προβολές του ντοκυμανταίρ «Φασισμός ΑΕ» των Άρη Χατζηστεφάνου –ΆρηΤριανταφύλλου.

Η ταινία με άφησε με ανάμικτα συναισθήματα, και όσο απομακρύνομαι από την άμεση επαφή με αυτήν, στο μυαλό μου υπερτερούν τα προβληματικά της σημεία και τείνουν να καταπνίξουν τα όποια θετικά.

Καταρχάς, ο «Φασισμός ΑΕ» εντάσσεται ανυπόκριτα στην παράδοση του παιδαγωγικού-προπαγανδιστικού κινηματογράφου: θέλει να τεκμηριώσει και να εκλαϊκεύσει μία αναλυτική και ταυτόχρονα πολιτική θέση.

Ουδέν πρόβλημα μέχρι εδώ· οι δημιουργοί είναι έντιμοι στις προθέσεις τους. Μπορούμε όμως να συζητήσουμε ποια είναι αυτή η θέση και κατά πόσο μας βοηθάει να κατανοήσουμε και να αντιμετωπίσουμε το φαινόμενο της Χρυσής Αυγής.

Η θέση αυτή θα μπορούσε χωρίς απώλειες να συνοψιστεί ως εξής: «Κράτος και κεφάλαιο γεννούν το φασισμό».

Ο «Φασισμός ΑΕ» συναρθρώνει μια σειρά από λόγους, εικόνες αρχείου και σύγχρονες λήψεις, καθώς και κάποια μουσικά και θεατρικά στοιχεία, τα οποία υπηρετούν όλα την ανάδειξη ενός κεντρικού μηνύματος: ο φασισμός είναι αποκλειστικά προϊόν του καπιταλισμού. Παντού και πάντοτε σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε από τη μεγάλη αστική τάξη και τους βιομηχάνους, οι οποίοι ήθελαν να έχουν μια εφεδρεία για περιόδους Συνέχεια

Κλασσικό
December 2008 Revolt,Multitude,Social Movements

Laissez faire, security, and liberalism: revisiting Greek December 2008

by Akis Gavriilidis

In December 2008, Athens became world news for the first time in recent years, for a reason that was soon overshadowed by the financial and debt crisis that came immediately after. I think it would be useful to revisit this event now, when it is not so loaded any more in terms of public attention and affect.

This reason was a totally unpredicted, contingent event: the pointless murder of a youngster by a policeman, which sparked a wave of massive and angry protests for several days in Athens –including in neighbourhoods where no demonstrations had ever taken place in living memory- as well as in all major Greek cities, and several minor ones. These consisted in mass rallies, mainly by equally young people with no previous experience in social protest, occupation of public buildings, “sieges” of police stations, but also considerable damage on private property and some looting of shops by the demonstrators and/ or others. The difficulty to tell a demonstrator from an “other” was precisely an important part of the whole picture, as no political or other body or organisation had made any official call for these protests. But this does not mean they were “spontaneous” in the usually pejorative sense that this term has in the left-wing tradition; many of these actions displayed a high degree of Συνέχεια

Κλασσικό