συλλογικό κείμενο

Η παρακάτω συλλογική επιστολή δημοσιεύτηκε ηλεκτρονικά στις 24 Φεβρουαρίου, με 4.750 υπογραφές. Η συλλογή συνεχίζεται και εκτιμάται ότι μέχρι τώρα ο αριθμός θα έχει αυξηθεί σημαντικά.

Μετάφραση (από τα αγγλικά) Α.Γ.

Εμείς που υπογράφουμε παρακάτω, Ρώσοι επιστήμονες και δημοσιογράφοι για επιστημονικά θέματα, διακηρύσσουμε την έντονη διαμαρτυρία μας για τις εχθροπραξίες που εξαπέλυσαν οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας μας στο έδαφος της Ουκρανίας. Αυτό το μοιραίο βήμα οδηγεί σε τεράστιες ανθρώπινες απώλειες και υπονομεύει τα θεμέλια του εδραιωμένου συστήματος διεθνούς ασφάλειας. Η ευθύνη για την έναρξη ενός νέου πολέμου στην Ευρώπη ανήκει αποκλειστικά στη Ρωσία.

Δεν υπάρχει λογική δικαιολογία για αυτόν τον πόλεμο. Οι προσπάθειες να χρησιμοποιηθεί η κατάσταση στο Ντονμπάς ως πρόσχημα για την έναρξη στρατιωτικής επιχείρησης δεν εμπνέουν καμία Συνέχεια →

Μια συνέντευξη του Zιλ Ντελέζ στον Tόνι Νέγκρι

Η συνέντευξη αυτή δημοσιεύτηκε στο πρώτο τεύχος (άνοιξη 1990) του περιοδικού Futur Anterieur [τετελεσμένος μέλλων], το οποίο εξέδιδε ο Νέγκρι μετά τη φυγή του στο Παρίσι μαζί με μία ομάδα συνεργατών. Μία πρώτη μορφή της συνέντευξης, με αρκετές περικοπές και μετατροπές λόγω χώρου, είχε δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εποχή το 1995, αμέσως μετά το θάνατο του Ντελέζ. Την αναδημοσιεύουμε εδώ συμπληρωμένη ώστε να υπάρχει και διαδικτυακά στα ελληνικά.

Στην πνευματική σας ζωή το πρόβλημα της πολιτικής φαίνεται να ήταν πάντα παρόν. Από τη μια, η συμμετοχή σε κινήματα (φυλακές, ομοφυλόφιλοι, ιταλική αυτονομία, Παλαιστίνιοι), από την άλλη, η συνεχής προβληματοποίηση των θεσμών αλληλοδιαδέχονται και αλληλοδιαπλέκονται μέσα στο έργο σας, από το βιβλίο για τον Χιουμ μέχρι αυτό για τον Φουκώ. Από πού γεννιέται αυτή η συνεχής προσέγγιση στο ζήτημα της πολιτικής και πώς καταφέρνει να παραμείνει εκεί σε όλη την πορεία της δουλειάς σας; Γιατί η σχέση κίνημα/ θεσμοί είναι πάντα προβληματική; Συνέχεια →

του Άκη Γαβριηλίδη

Ο Κούλης Μητσοτάκης αυτοδιαφημίζεται, και διαφημίζεται από όλους τους εθελοντές ή/ και επί χρήμασι υμνητές του, ως άριστος και φιλελεύθερος. Το τιτίβισμα όμως που έστειλε χθες, χρησιμοποιώντας τον θεσμικό λογαριασμό τού έλληνα πρωθυπουργού, κατά το οποίο «ακόμα και το ‘παρών’ σημαίνει απών από το εθνικό μέτωπο», είναι η πλέον παταγώδης διάψευση που μπορεί να υπάρξει τόσο για τη μία, όσο και για την άλλη ιδιότητα. Το σύνθημα αυτό μαρτυρεί αβυσσαλέα άγνοια Συνέχεια →

επιμέλεια – παρουσίαση: Άκη Γαβριηλίδη – Γιώργου I. Αλλαμανή

Πρόσφατα είχαμε δημοσιεύσει από αυτό εδώ το μπλογκ μία άγνωστη επιστολή της 14χρονης τότε στιχουργού Μαριανίνας Κριεζή προς τον Γιώργο Σεφέρη που βρίσκεται στο αρχείο του ποιητή στην Γεννάδειο βιβλιοθήκη. Χάρη στην πολύτιμη βοήθεια του Γιώργου Αλλαμανή, είμαστε σήμερα σε θέση να δημοσιεύσουμε και την απάντηση του ποιητή. 

28 Ιανουαρίου 1962

Αγαπητή Μαριανίνα,

Ευχαριστώ για το καλό γράμμα σας και τα «Σχήματα». Γνώρισα πολλούς Κριεζήδες – ξέρω τον πατέρα σας;  Ελειψα πολύ από την πατρίδα τα τελευταία χρόνια, προσπαθώ να σας τοποθετήσω.

Χθες, σαββατόβραδο, το βιβλίο σας μου κράτησε συντροφιά. Σήμερα το πρωί θυμάμαι «Τ’ αγόρι από την Κίνα», την «Μπαλάντα» και τον «Βεδουίνο με τις αλαβάστρινες καμήλες». Είδατε ποτέ σας την έρημο; Είναι γεμάτη αντικατοπτρισμούς και οράματα.

Μ’ αρέσει ο τρόπος που έχετε να βλέπετε τον φυσικό κόσμο. Οι άνθρωποι είναι πιο δύσκολοι.  Και σκέπτομαι το χρυσόψαρό σας, τον Εδουάρδο. Πρέπει να σας δίνει καλές συμβουλές. Αμα αυτός πάρει Συνέχεια →

 της Ντελφίν Ορβιγιέρ

Θα ήθελα να αρχίσω αυτό το κείμενο με ένα ανέκδοτο: είναι η ιστορία ενός ραββίνου και ενός ψυχαναλυτή που συναντιούνται στην Αγία Άννα. Τι λένε; Φυσικά, οι κακές γλώσσες λένε ότι είναι υποχρεωμένοι να μιλήσουν για τη μητέρα τους. Και δεν έχουν άδικο. Απόδειξη, ότι συνέρχονται σε ένα μέρος που λέγεται «Αγία Άννα»[1], έναν τόπο που φέρει το όνομα μίας αγίας του χριστιανισμού, της Άννας, η οποία ήταν η μητέρα της Μαρίας, δηλαδή η μητέρα της μητέρας, η μητέρα «στο τετράγωνο».

Στην εβραϊκή παράδοση, επίσης, στην Τορά, η Άννα παίζει αξιοσημείωτο ρόλο και ενσαρκώνει την μητρική ισχύ. Στα εβραϊκά ονομάζεται Χάννα και, για να λέμε την αλήθεια, είναι μια γυναίκα που θα ήταν η τέλεια υποψήφια για να περάσει ένα χεράκι ψυχανάλυση. Στη Βίβλο, είναι μια γυναίκα που για πολύ καιρό μένει στείρα. Μια μέρα, πηγαίνει στο Ναό στην Ιερουσαλήμ για να πραγματοποιήσει μια θυσία. Μουρμουρίζει κάτι λόγια στον Αιώνιο, και λέει στο Θεό: «Θεέ μου, εάν μου δώσεις έναν γιο, σου υπόσχομαι ότι θα αφιερωθεί στην υπηρεσία σου». Και, να φανταστείτε, πετυχαίνει. Μένει ως εκ Συνέχεια →

του Άκη Γαβριηλίδη

Όπως γράφτηκε στον τύπο, έγιναν σήμερα στο Βόλο τα εγκαίνια του Αργοναυτικού Μουσείου, το οποίο θα στεγάσει ξύλινο ομοίωμα της Αργώς.

Τα εγκαίνια –φυσικά- έκανε ο δήμαρχος της πόλης, ο οποίος δυστυχώς, είναι γνωστός σε όλους –και ιδίως στην ποινική δικαιοσύνη- πρώην παράγοντας στο χώρο του ποδοσφαίρου (από τον οποίο πετάχτηκε ως στημένη λεμονόκουπα). Φυσικά, ο ενδιαφερόμενος δεν έχασε την ευκαιρία να βγάλει έναν μακροσκελή λόγο. Δυστυχώς γι’ αυτόν, πριν την εκφώνηση του λόγου αυτού παρέλειψε να συνεννοηθεί με τους λογογράφους του ή, έστω, να διαβάσει μια φορά το κείμενο μόνος του και να Συνέχεια →

του Γιώργου Κωνσταντίνου

Πιτσιρίκι είχα πάει να βρω ένα φίλο μου να βγούμε βόλτες με τα ποδήλατα στη γειτονιά, κι η μάνα του μου είπε πως ήταν στο Χαριλάου σε ένα φιλικό του Άρη. Πήγα στο γήπεδο, κι ενώ κοιτούσα να τον βρω στις κερκίδες, ένας σκατόγερος μου την έπεσε λέγοντας πως έχει κάτι περιοδικά με τσόντες, και να πάω μαζί του στο αμάξι του να μου της δείξει. Πάτησα μια τρεχάλα όπου φύγει φύγει, κι από τότε κρατά η αντιπάθειά μου για το Χαριλάου και τα κιτρινόμαυρα του Άρη.

ΠΑΟΚ μια ζωή, λατρεία από μικρό παιδί που πηγαίναμε στο γήπεδο με το μπαμπά, τα μαξιλαράκια από φελιζόλ και την αξέχαστη εκείνη χρονιά που πήραμε το πρωτάθλημα με Κούδα, Φουντουκίδη, Ασλανίδη.

Αλλά τί να κάνω που ντρέπομαι για την ομάδα μου από τότε που την πήρε ο Σαββίδης; Αυτό το Συνέχεια →