Είναι κοινή διαπίστωση πολλών υπευθύνων και πνευματικών ανθρώπων τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας ότι η ιστορική ελληνική γλώσσα απειλείται. Καθημερινά είναι τα κρούσματα ακηδίας και απαιδευσίας, και διαρκώς βρισκόμαστε αντιμέτωποι με παραδείγματα κακοποίησης της σημασίας λέξεων και εκφράσεων στον γραπτό και τον προφορικό λόγο.

Οι αρμόδιοι αμελούν να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα, παρόλο που οι αιτίες του φαινομένου δεν τους είναι άγνωστες: είναι φυσικά η φθοροποιός επαφή των ομιλητών με τα αρχαία και με την καθαρεύουσα, η οποία υπονομεύει το γλωσσικό αισθητήριο ιδίως της γριάς γενιάς. Γι’ αυτό εξάλλου και φαινόμενα ασυνταξίας, ακυρολεξίας και πλήθους άλλων ελαττωματικών εκφράσεων αφθονούν ιδίως στο λόγο εκείνων που είναι περισσότερο απ’ όλους εκτεθειμένοι στη βλαβερή επίδραση παλαιότερων μορφών της ελληνικής. Και πάνω απ’ όλα φυσικά των ορθόδοξων ιερέων.

Ας πάρουμε για παράδειγμα την πρόσφατη ανακοίνωση του Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ με την Συνέχεια →