του Άκη Γαβριηλίδη

Στην ΕφΣυν της 13.05.2019, δημοσιεύτηκε άρθρο με τίτλο «Πρωτοφανείς δηλώσεις του Ν. Σοφιανού» το οποίο είχε τη μορφή ρεπορτάζ για μία συγκέντρωση κατοίκων της περιοχής Αγ. Παύλου/Σταθμού Λαρίσης στην οποία είχαν κληθεί και 4 υποψήφιοι δήμαρχοι. Το άρθρο έφερε υπογραφή (του –άγνωστου σε μένα- Θεόδωρου Μεγαλοοικονόμου), αλλά στην πράξη έμοιαζε απλώς αντιγραφή από δελτίο τύπου της δημοτικής παράταξης «Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αθήνα» ή/ και της εκπροσώπου της Ντίνας Ρέππα, η οποία ήταν η μόνη θετική πρωταγωνίστρια της αφήγησης. Γι’ αυτό, περίμενα να διασταυρωθούν και από τουλάχιστον μία ακόμα πηγή οι όντως πρωτοφανείς, χρυσαυγίτικου τύπου δηλώσεις που αποδίδονταν εκεί στον υποψήφιο του ΚΚΕ Ν. Σοφιανό.

Η διασταύρωση αυτή δόθηκε πανηγυρικά, και κάπως απρόσμενα, με την αντίδραση του ίδιου του ενδιαφερόμενου, την οποία ο ίδιος εξέδωσε ως διάψευση, αλλά επί της ουσίας επιβεβαιώνει τα λεγόμενα και μάλιστα πλειοδοτεί.

Αναφέρομαι ειδικά στην εξής παράγραφο της δήλωσης του Σοφιανού:

έχουμε επανειλημμένως καταγγείλει το καθεστώς κερδοσκόπων «αλληλέγγυων» και ΜΚΟ, με τις καταλήψεις κτιρίων στο κέντρο της Αθήνας και στην Αχαρνών, που εκμεταλλεύονται τους πρόσφυγες, στοιβάζοντάς τους σε απάνθρωπες συνθήκες.

Το μόνο ψήγμα διαφοροποίησης από τον τρέχοντα ρατσισμό που μπορούμε να βρούμε στην κατά τα άλλα οργίλη αυτή «διάψευση» είναι η παραδοχή ότι οι «οργανωμένες εγκληματικές συμμορίες» τις οποίες πρέπει να πατάξει η Αστυνομία (με κεφαλαίο Α στο πρωτότυπο), επειδή αυτή «είναι η δουλειά της», ανήκουν και σε ημεδαπούς, όχι μόνο σε αλλοδαπούς. Μια παραχώρηση δηλαδή που και ένας Χρυσαυγίτης είναι έτοιμος να κάνει, εάν βρεθεί υπό πίεση. Κατά τα άλλα, οι άξονες πολιτικής που διέπουν αυτή την τοποθέτηση είναι: εθνικισμός/ απομονωτισμός (έξω οι ξενόφερτες ΜΚΟ και ο Σόρος που μας έφεραν τους εντός εισαγωγικών αλληλέγγυους –ενδεχομένως και τους πρόσφυγες, γιατί όχι; Αυτό μπορεί να μην λέγεται ρητά, πλην όμως ενυπάρχει ως άρρητο συμπλήρωμα στην ταυτόχρονα λεκτική και μη λεκτική συνεννόηση όποιου υιοθετεί αυτό το λεξιλόγιο με τους αποδέκτες του)· προάσπιση του ιερού δικαιώματος της ιδιοκτησίας· και έκκληση, με ύφος αγανακτισμένου πολίτη, προς την αστυνομία να καταστείλει το κίνημα αλληλεγγύης προς τους πρόσφυγες, αλλά και τις ίδιες τις πρόσφυγες. Διότι βεβαίως τις καταλήψεις, και ειδικά την κατάληψη του City Plaza την οποία δαχτυλοδείχνει ξεχωριστά ο χαφιές Σοφιανός ως υποψήφιο στόχο των μπάτσων (στην Αχαρνών δεν υπάρχει άλλη κατάληψη), δεν τις κάνουν μόνο ημεδαποί, αλλά από κοινού Ελληνίδες και Σύριες.

Μια πολιτική όμως που βασίζεται στο τρίπτυχο ιδιοκτησία-τάξις-ασφάλεια, στο χωριό μου έχει ένα μόνο όνομα: είναι μια αντικομμουνιστική πολιτική.