του Άκη Γαβριηλίδη

Ι. Φιλοσοφία και πολιτική

Ο Αγκάμπεν είναι ένας φιλόσοφος-ποπ σταρ. Ίσως ο κατεξοχήν ποπ σταρ φιλόσοφος που αναδείχθηκε τον 21^ο αιώνα.

Το γεγονός αυτό εκ πρώτης όψεως είναι αρκετά περίεργο. Το έργο του, μολονότι μιλά για θέματα που συχνά συγκεντρώνουν το δημόσιο ενδιαφέρον (την πολιτική, το δίκαιο, την τέχνη, τη γλώσσα), είναι αρκετά στριφνό, δυσπρόσιτο, χρησιμοποιεί νεολογισμούς ή μισοξεχασμένους όρους από τα λατινικά, τα αρχαία ελληνικά και άλλες γλώσσες, αγκαλιάζει εποχές, στοχαστές και θεματικές που δεν έχουν προσεχθεί ιδιαίτερα μέχρι τώρα και δεν παρουσιάζουν οικειότητα ούτε για το ευρύ κοινό, αλλά ενίοτε ούτε καν για τους συναφείς ακαδημαϊκούς κύκλους. Συχνά περιλαμβάνει εκτενείς φιλολογικές αναλύσεις πάνω σε κείμενα ετερόκλητων και ελάχιστα γνωστών συγγραφέων από όλες τις περιόδους της σκέψης, από την πρώιμη αρχαιότητα μέχρι τα τέλη του 20ού αιώνα. Επίσης, σε αντίθεση με άλλους στοχαστές του παρελθόντος που είχαν γνωρίσει τα φώτα της δημοσιότητας (ας πούμε, τον Αλτουσέρ), δεν πρόσκειται σε κάποια συγκροτημένη Συνέχεια →

του Άκη Γαβριηλίδη

Γιατί;

Διότι, σύμφωνα με τη δική του δήλωση, υπάρχει ένας κώδικας που επιβάλλει την «αυθόρμητη» θανάτωση –το λιντσάρισμα δηλαδή- οποιουδήποτε τελέσει ένα έγκλημα το οποίο «δεν αντέχεται» και «δεν μπορεί κανείς ούτε να το αναλύσει εγκληματολογικά, ούτε ποινικά, ούτε κοινωνικά».

Ο Γιάννης Πανούσης, καθηγητής Εγκληματολογίας και αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη, διατύπωσε δημόσια την «πρόβλεψη» ότι ένας άνθρωπος που τελεί υπό τον έλεγχο των υφιστάμενών του αρχών σύντομα πρόκειται να θανατωθεί βιαίως, επειδή «έτσι είθισται», ουσιαστικά επιδοκιμάζοντας αυτό το «έθιμο» και στέλνοντας διά της σιωπής του το μήνυμα ότι όποιος προβεί σε αυτή την θανάτωση δεν πρόκειται να διωχθεί. Δεν ξέρω μήπως σκοπεύει να δώσει και παράσημο στον ή τους δολοφόνους για τη συμβολή τους στην αντεγκληματική του πολιτική.

Κηρύσσοντας τον κατηγορούμενο για παιδοκτονία ως έναν σύγχρονο homo sacer[1], πριν καν ολοκληρωθεί όχι η δίκη του αλλά ούτε καν η ανάκριση, ο κ. Πανούσης παραβιάζει κατά συρροή και κατ’ επάγγελμα και τα τέσσερα πρώτα άρθρα του έκτου κεφαλαίου του Ποινικού Κώδικα (που φέρει τον τίτλο «Επιβουλή της δημόσιας τάξης»). Διότι προκαλεί ή διεγείρει δημόσια σε απείθεια κατά των νόμων Συνέχεια →