του Μήτρου Πολίτη
Το πρόβλημα του κλήρου και της ιεραρχίας τοποθετείται σε στρεβλή βάση.
Δεν υπάρχει πραγματική ιεραρχία, είναι μία ηθοποιία. Δεν μπορεί να είναι φυσιολογικός ένας άνθρωπος που ντύνεται με μακριά μαύρα φουστάνια και τριγυρίζει στους δρόμους στολισμένος χρυσά κολιέ, πολύτιμους λίθους και άλλα κοσμήματα, παραληρώντας σε μία ακατανόητη γλώσσα, βρίζοντας και ξερνώντας μίσος. Το να θεωρεί ένας τέτοιος άνθρωπος ότι μπορεί να υπαγορεύσει σε όλους τους άλλους πώς θα διαχειριστούν τη σεξουαλικότητά τους, τη στιγμή που ο ίδιος έχει δώσει όρκο αγαμίας, είναι δείγμα μανίας μεγαλείου.
Πουθενά στη φύση δεν υπάρχουν παπάδες. Πρόκειται για διαστροφή. Δεν μπορεί λοιπόν να είναι ανθρώπινο δικαίωμα κάτι που δεν συνάπτεται άρρηκτα με την ανθρώπινη φύση. Η ανθρώπινη φύση ούτε μορφολογία, ούτε φυσιολογία έχει που να παραπέμπει σε μία τέτοια συμπεριφορά. Δεν είναι δυνατόν μία έννομη τάξη να έρθει και να περιβάλλει με κύρος αυτή την παρέκκλιση.
Γι’ αυτό θα πρέπει να πάψουν να αναγνωρίζονται νομικά οι μητροπολίτες, και γενικώς όλοι οι παπάδες και η εκκλησία ως οργάνωση.
Nomadic universality 
Η τρίτη παράγραφος είναι όλα τα λεφτά, αποκαλυπτική της διανοητικής τρικυμίας του συντάκτη. Κάθε πρόταση και μια μπούρδα. Και επί της βάσεως ενός συνόλου μπουρδολογίας βγάζει ένα πόρισμα τόσο ανόητο που νομίζεις τελικά πως το παπαδαριό οφείλει να υπάρχει για αυτόν τον βλάκα και μόνο, για να γράφει και να γελάμε με την ηλιθιότητά του.
Τι να πρωτο-διασκεδάσεις:
Πουθενά στη φύση δεν υπάρχουν παπάδες, λες και υπάρχουν υδραυλικοί, μαραγκοί, φιλόλογοι….
Πρόκειται για διαστροφή: ο παπάς, ο υδραυλικός, ο μαραγκός, ο φιλόλογος….
Δεν μπορεί λοιπόν να είναι ανθρώπινο δικαίωμα κάτι που δεν συνάπτεται άρρηκτα με την ανθρώπινη φύση: άγνωστο τι ακριβώς εννοεί ο «ποιητής Φανφάρας», τι και πως συνδέει τις δύο προηγούμενες προτάσεις και οδηγείται σε τούτο δω το συμπερασμα.
Τι θέλει να πει ο σουρρεάλ αρθρογράφος γράφοντας πως είναι αδύνατον μια έννομη τάξη να περιβάλλει με κύρος την παρέκκλιση; μα η δύναμη της εξουσίας είναι ακριβώς αυτό το πράγμα, το να επιβάλει δίνοντας κύρος σε ο,τι ο καθένας ατομικά μπορεί να θεωρεί ως παρέκκλιση.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
https://www.neakriti.gr/koinonia/2033659_mitropolitis-serafeim-den-yparhei-pragmatiki-omofylofilia-einai-ithopoiia-kai
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Επειδή τα είπε ο Πειραιώς θα πρέπει να «φοβηθώ»; Σιγά τα λάχανα…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Η εντύπωση ότι οποιοσδήποτε πρέπει να φοβηθεί -εντός ή εκτός εισαγωγικών- δεν συνάγεται από τίποτε που να έχει γραφεί παραπάνω.
Αυτό που θα ήταν καλό να γίνει, πάντως, θα ήταν, στην προηγούμενη πρόταση περί «διανοητικής τρικυμίας του συντάκτη», ως «συντάκτης» να νοηθεί ο Πειραιώς, και όχι η παρωδία του.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Παράθεμα: Η αμφίεση των μητροπολιτών αναδεικνύει τα αυστηρά ήθη τους | Ροΐδη και Λασκαράτου Εμμονές