του Άκη Γαβριηλίδη
Στις επικείμενες εκλογές, ένα από τα κόμματα που κατεβαίνουν, και μάλιστα εκείνο με την πιο μακροχρόνια παρουσία στην πολιτική και κοινοβουλευτική ζωή της Ελλάδας, χρησιμοποιεί ως βασικό σύνθημα τη φράση «μόνο ο λαός σώζει το λαό». Αμέσως μετά, ακολουθεί μία άλλη φράση: «21 Μαΐου ψηφίζουμε ΚΚΕ».
Παράδοξη συνεπαγωγή. Non sequitur. Η δεύτερη φράση όχι μόνο δεν αποτελεί λογική συνέπεια της πρώτης, αλλά έρχεται σε αντίθεση με αυτήν. Στην παράδοση της πολιτικής σκέψης και δράσης, το σύνθημα αυτό είναι σύνθημα υπέρ της άμεσης δημοκρατίας και κατά της αντιπροσωπευτικής. Το λογικά συνεπές και αναμενόμενο θα ήταν να πει κανείς: μόνο ο λαός σώζει το λαό, γι’ αυτό δεν ψηφίζουμε κανέναν στις 21 Μαΐου –ή οποιαδήποτε άλλη ημερομηνία.
Πραγματικά, τι αντιδιαστέλλει αυτό το «μόνο»; Τι άλλο υπήρχε περίπτωση να πιστέψει κανείς ότι «σώζει τον λαό»; Φυσικά, τα κόμματα. Όλα τα κόμματα, όχι ορισμένα.
Εκτός βέβαια, αν –όπως προφανώς συμβαίνει εδώ- κάποιο κόμμα φαντάζεται ότι είναι ο λαός, ότι ο λαός -το σύνολό του και όχι ένα μέρος του- ταυτίζεται με αυτό.
Τι όμως δικαιολογεί μία τέτοια φαντασίωση, λογικά, πραγματολογικά ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο;
Απολύτως τίποτε. Ούτε τα εκλογικά αποτελέσματα, τα οποία παγίως δίνουν στο συγκεκριμένο κόμμα συνήθως μονοψήφιο ποσοστό, (σε ελάχιστες περιπτώσεις, πριν από σχεδόν μισό αιώνα, οριακά διψήφιο), ούτε οποιοδήποτε άλλο στοιχείο από την καθημερινή μας εμπειρία, κατά την οποία οφθαλμοφανώς διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν μεγάλα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας τα οποία είναι εχθρικά ή απλώς αδιάφορα και ξένα προς το ΚΚΕ. Αν το παίρναμε ποσοτικά, πιο εύλογο θα ήταν να πιστέψουμε ότι «ο λαός» είναι η Νέα Δημοκρατία. Αν πάλι λέγαμε ότι το ΚΚΕ «είναι» ο λαός με βάση το περιεχόμενο της πολιτικής του και όχι την πραγματική της απήχηση, τότε θα καταλήγαμε στον ιδεαλισμό.
Η σύνδεση λοιπόν των δύο αυτών φράσεων σε έναν ενιαίο συλλογισμό αποτελεί λογική και πολιτική αυθαιρεσία. Το κόμμα που την κάνει οικειοποιείται αθέμιτα και παραπλανητικά μια παράδοση πολιτικής σκέψης και δράσης με την οποία, καλώς ή κακώς, δεν έχει καμία σχέση, και προς την οποία αντιφάσκει η ίδια η ύπαρξη αυτού του κόμματος (όπως και κάθε άλλου). Και, φυσικά, καπελώνει όλους όσους δεν είναι στο ΚΚΕ, εμφανίζοντάς τους σαν να είναι.
Nomadic universality 
Aναμένουμε άρθρο για την απόρριψη της υποψηφιότητας Τσουκαλά
από την Ακαδημία
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Και γιατί θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει τι αναμένει ο ένας και ο άλλος;
Όποιος αναμένει κάποιο άρθρο, ας κάτσει να το γράψει η ίδια. Εμάς γιατί μας το λέει;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Στο μπλογκ αυτό πάντως υπάρχει κάτι για τον αγαπημένο σας κοινωνιολόγο. Το εξής:
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Δεν υπάρχει καμία “παράδοξη συνεπαγωγή”!
Η πρόταση «μόνο ο λαός σώζει το λαό» δεν αφορά στην “αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία” και τις εκλογές: Ο λαός δεν σώζει το λαό μέσω με εκλογές αλλά την κατάκτηση της κοινωνικής χειραφέτησης.
Μπροστά στο τι να ψηφίσει κάποιος στις “κοινοβουλευτικές εκλογές” το ΚΚΕ δηλώνει πως «21 Μαΐου ψηφίζουμε ΚΚΕ» με την έννοια ότι είναι πιστό στο παραπάνω αίτημα της “ κοινωνικής χειραφέτησης” στα πλαίσια αυτής της κρατικής πολιτικής διαδικασίας, κρατώντας την στάση “όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες” και δεν διεκδικεί να συμμετέχει σε “κυβερνητικούς θώκους” και να τροφοδοτεί κοινοβουλευτικές αυταπάτες όπως κάνουν άλλοι “σωτήρες”΄του Λαού…
Κριτική στο ΚΚΕ μπορεί να γίνει σε άλλα σοβαρότερα ζητήματα για το πόσο είναι πιστό στο αίτημα της κοινωνικής χειραφέτησης (όπως πως αντιλαμβάνεται την “θεωρία”, το κόμμα της “πρωτοπορίας” κλπ) όχι όμως για την στάση του απέναντι στον κοινοβουλευτισμό…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Η ίδια αυτή η (μη) δικαιολόγηση επιβεβαιώνει ότι πρόκειται ακριβώς για παράδοξη συνεπαγωγή και λογικό άλμα.
Εάν η πρόταση «μόνο ο λαός σώζει το λαό» δεν αφορά στην “αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία” και τις εκλογές, τότε γιατί είναι τυπωμένη σε προεκλογική αφίσα αμέσως πριν από την πρόταση «ψηφίζουμε ΚΚΕ»; Έτσι στην τύχη οι δημιουργοί της αφίσας πήραν δύο άσχετς φράσεις και τις συνένωσαν μολονότι αφορούν διαφορετικά ζητήματα;
Επιπλέον τούτου, η διατύπωση «το ΚΚΕ δηλώνει πως «21 Μαΐου ψηφίζουμε ΚΚΕ»» είναι στα όρια του κωμικού.
Φυσικά το ΚΚΕ ψηφίζει ΚΚΕ. Αυτό είναι αυτονόητο.
Σε μια αφίσα, θα αναμέναμε κάποιο επιχείρημα που να πείθει κάποιον εκτός του ΚΚΕ να ψηφίσει ΚΚΕ. Αν το μόνο που λέγεται σε αυτόν είναι ότι «μόνο ο λαός σώζει το λαό», αυτό δεν του δίνει κανέναν λόγο να ψηφίσει ΚΚΕ, ή να ψηφίσει οτιδήποτε.
Εάν μπορεί να γίνει κριτική στο ΚΚΕ για άλλα ζητήματα, ας γίνει λοιπόν. Το παραπάνω σημείωμα είχε ένα πολύ συγκεκριμένο θέμα, και σε αυτό αναφέρθηκε. Δεν είχε κάποια πρόθεση να πιάσει εξαντλητικά όλα τα ζητήματα για τα οποία μπορεί να γίνει κριτική.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Το ΚΚΕ που παριστάνει την ανυποχώρητη επαναστατική πολιτική δύναμη, δεν κάνει τίποτα άλλο, από τον να γλείφει τον ελληνικό λαό, όπως κάνουν και τα υπόλοιπα κόμματα, κοινοβουλευτικά ή μη. Κοινώς λαϊκίζει.. Δηλαδή, ψεύδεται ανερυθρίαστα, ξετσίπωτα. Πάσχει διαχρονικά – όπως και τ’ άλλα κόμματα – από μια αλλόκοτη έπαρση, σε σημείο να πιστεύει πως είναι το μέτρο και το άλας της πολιτικής ζωής..
Υπόσχεται πράγματα – κυρίως οικονομικά – χωρίς να νοιάζεται εάν οι πραγματικές οικονομικές ικανότητες της χώρας μπορούν να πραγματοποιήσουν αυτές τις υποσχέσεις. Λες και τα χρήματα πέφτουν από τον ουρανό ή φυτρώνουν στα όρη και στα δάση.
Συνεπώς, είναι προφανές πως στο ΚΚΕ και όχι μόνον στο ΚΚΕ, απουσιάζει η σοβαρή σκέψη, ο προβληματισμός, η συνέπεια, ο λόγος.
Να θυμίσω πως στα συνέδρια του δεν παραλείπει να διατρανώνει πως επιθυμεί να καταλύσει την κοινοβουλευτική δημοκρατία – αρέσκεται να την αποκαλεί αστική δημοκρατία – και να επιβάλει την δικτατορία του προλεταριάτου και την ίδια στιγμή δεν παραλείπει να συμμετέχει στον εορτασμό της επανόδου της δημοκρατίας στις 24 Ιουλίου 1974. Κουτοπονηριά.
Το ασυνάρτητο σύνθημά του σ’ αυτές τις εκλογές είναι ένα συνηθισμένο αποτέλεσμα του ασυνάρτητου «πολιτικού» λόγου του.
Τίποτα λοιπόν, το παράξενο το ότι υιοθετεί τέτοια συνθήματα που είναι κενού περιεχομένου.
Το αντίθετο, θα ήταν το παράξενο.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Η κριτική αυτή είναι μια κριτική ακραίου κέντρου, και, ως τέτοια, διάφορη από όσα λέει το σημείωμα.
Για να μείνω στο συγκεκριμένο: εγώ δεν λέω ότι το σύνθημα είναι κενό περιεχομένου. Λέω ότι έχει δύο διαφορετικά περιεχόμενο τα οποία έρχονται σε αντίθεση το ένα προς το άλλο.
Οι εκτιμήσεις ότι «το ΚΚΕ υπόσχεται πράγματα απραγματοποίητα» και ότι «δεν έχει καμία σκέψη και κανέναν προβληματισμό» δεν είναι ακριβείς.
Η έκφραση «αστική δημοκρατία» είναι καθιερωμένη στην πολιτική επιστήμη και χρησιμοποιείται από πολλούς, περιλαμβανομένων και υποστηρικτών της.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!