του Άκη Γαβριηλίδη
Στις 15 Αυγούστου, όπως γράφτηκε στον τύπο, ένας νεαρός άντρας έχασε τη ζωή του στου Φιλοπάππου προσπαθώντας να ξεφύγει από επίθεση ληστών.
Μία εβδομάδα αργότερα, η μητέρα του απέστειλε ανοιχτή επιστολή προς τον Αλέξη Τσίπρα και προς άλλους φορείς, επιρρίπτοντάς τους εμμέσως την ευθύνη για το θάνατο του γιου της και για διάφορα άλλα κακώς κείμενα στην Ελλάδα.
Ο πόνος της απώλειας ενός οικείου ανθρώπου είναι ασφαλώς άξιος σεβασμού. Μόνο που από την υποχρέωση αυτή δεν εξαιρούνται ούτε οι ίδιοι οι ενδιαφερόμενοι. Όταν ένας πολίτης παίρνει το λόγο στον δημόσιο χώρο και μιλά, απευθυνόμενος στον πρωθυπουργό, στον δήμαρχο, σε υπουργούς, για θέματα όπως η ενδεδειγμένη κατανομή των δημόσιων επενδύσεων, η αστυνόμευση του χώρου, αλλά και η ταυτότητα και η πορεία της χώρας συνολικά, τότε μιλά πολιτικά, όχι ιδιωτικά. Άρα θα πρέπει ευλόγως να αναμένει ότι ο λόγος του θα κριθεί πολιτικά.
Ο λόγος λοιπόν της κυρίας Λαμπρινής Μουστάκα δεν μπορεί να κριθεί ως οτιδήποτε άλλο παρά ως απροκάλυπτα εθνικιστικός, νεοφιλελεύθερος, ξενοφοβικός και ρατσιστικός.
Αυτό είναι ήδη φανερό από τον τίτλο της επιστολής[1], ο οποίος επερωτά τον κύριο Τσίπρα εάν «έχει συνειδητοποιήσει ποια χώρα υπηρετεί».
Ποια είναι λοιπόν η απάντηση σε αυτή την ερώτηση; Η προδήλως εννοούμενη απάντηση είναι ότι η χώρα την οποία υπηρετεί ο κ. Τσίπρας είναι μία χώρα που δεν είναι σαν όλες τις άλλες, και φυσικά είναι ανώτερη απ’ αυτές. Ακόμα πιο ανώτερη είναι η πρωτεύουσα της χώρας αυτής, στην οποία όσοι γεννήθηκαν πρέπει να νιώθουν περήφανοι. Πάντως η κα Μουστάκα έτσι νιώθει, όπως χωρίς κανέναν προφανή λόγο μας διαβεβαιώνει η πρώτη-πρώτη πρόταση της επιστολής. Πιο κάτω δε μας διαβεβαιώνει επίσης (ανακριβώς) ότι η εν λόγω πρωτεύουσα είναι «η αρχαιότερη και ιστορικότερη πόλη στον ευρωπαϊκό χώρο». Ακόμα πιο ανώτερος είναι ο βράχος που βρίσκεται στο κέντρο της, ο οποίος στην επιστολή χαρακτηρίζεται κατά την επικρατούσα συνήθεια «ιερός» (τόσο το επίθετο όσο και το ουσιαστικό με κεφαλαίο πρώτο γράμμα).
Ο κ. Τσίπρας όμως, όπως δηλώνει εμμέσως πλην σαφώς η ρητορική ερώτηση, δεν έχει συνειδητοποιήσει αυτή την αρχαιότητα, ιστορικότητα, ιερότητα και γενικώς ανωτερότητα της χώρας, της πόλης και του βράχου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να τις έχει αφήσει «έρμαιο στην δράση συμμοριών και κάθε λογής εγκληματικών στοιχείων». Από άλλα σημεία όμως προκύπτει ότι τα εγκληματικά αυτά στοιχεία δεν είναι τόσο ποικίλης λογής, αλλά μιας συγκεκριμένης: πρόκειται για συμμορίες ‘«μελαμψών»(;) κακοποιών’, των οποίων κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή να γίνουν «βορρά» [sic] οι επισκέπτες. Τα εισαγωγικά και το ερωτηματικό που συνοδεύουν τη λέξη μελαμψών απαντούν στο πρωτότυπο, για λόγους που δεν είναι ιδιαιτέρως σαφείς.
Αν προσθέσουμε σε αυτά τη δυσφορία για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, για τους υπερβολικά υψηλούς φόρους και για τους υπερβολικά υψηλούς μισθούς των πολιτικών, καθώς και την απαίτηση περισσότερων περιφράξεων και αυστηρότερης αστυνόμευσης, έχουμε ουσιαστικά το σύνολο των ιδεολογικών θεμάτων από το οπλοστάσιο της κατ’ όνομα φιλελεύθερης αλλά κατ’ ουσίαν ακροδεξιάς διανόησης που διεξάγει εδώ και κάμποσα χρόνια ήδη τη σταυροφορία της ενάντια στην «ιδεολογική ηγεμονία της αριστεράς». Συναρθρωμένο σε μία παραλλαγή η οποία, αναμενόμενα, χαρακτηρίζεται από τις συνήθεις αντιφάσεις του αυτο-αποικιοκρατικού λόγου: η χώρα μας είναι «η πιο πολιτισμένη» (κατ’ ιδέαν), αλλά ταυτόχρονα (στην υπαρκτή πραγματικότητα) είναι απολίτιστη[2], υστερεί απέναντι στον δυτικοευρωπαϊκό κανόνα όπως αυτός εκπροσωπείται εδώ προνομιακά από τη Σκωτία. Από την άλλη, η προαναφερθείσα Σκωτία επαινείται για το γεγονός ότι υποδέχτηκε φιλόξενα τον άτυχο νέο όταν αυτός είχε μεταναστεύσει εκεί, αλλά την ίδια στιγμή η Ελλάδα –ή πάντως η «Πολιτεία» της- επιπλήττεται διότι επέδειξε την ίδια φιλόξενη διάθεση απέναντι στα μελαμψά «εγκληματικά και επικίνδυνα στοιχεία με άγρια ένστικτα» και τα καλοδέχτηκε «προσφέροντας ‘γη και ύδωρ’» (οι τρεις αυτές λέξεις σε εισαγωγικά στο πρωτότυπο), ενώ κατά την επιστολή θα όφειλε «να προνοεί πρωτίστως για την ασφάλεια των ίδιων της των πολιτών τους οποίους αφαιμάσσει καθημερινά». Για την Ελλάδα, λοιπόν, ενδεδειγμένη πολιτική είναι κατά την επιστολή το «πρώτα οι Έλληνες», ενώ αντίθετα από τη Σκωτία αναμένεται να αντιμετωπίζει τους αλλοδαπούς σε βάση ισότητας με τους Σκώτους (εκτός βέβαια και αν η ισότητα αυτή αφορά μόνο τους Έλληνες, ως ανώτερης καταγωγής, και όχι όλους τους αλλοδαπούς).
Ας μου επιτραπεί να κλείσω το σημείωμα αυτό με έναν αυτοαναφορικό (και αυτοδικαιωτικό) τόνο.
Πριν από αρκετό καιρό, σχεδόν δεκαπέντε χρόνια, είχα αρχίσει να γράφω ένα κείμενο, που τελικά εξελίχθηκε σε βιβλίο, σχετικά με αυτό που πήρα την πρωτοβουλία να χαρακτηρίσω αθεράπευτη νεκροφιλία ορισμένων πτυχών του δημόσιου λόγου στην Ελλάδα. Μολονότι αναφερόμουν σε στοχαστές και καλλιτέχνες που συνδέονταν κυρίως με την αριστερά, πήρα εξ αρχής την απόφαση να αποφύγω τη χρήση όρων όπως π.χ. «αριστερός εθνικισμός» στον τίτλο και να μιλήσω για τον ριζοσπαστικό πατριωτισμό. Παρά την επιλογή αυτή, όταν εκδόθηκε το βιβλίο (στην περίοδο της παντοδυναμίας Σημίτη, την επαύριο των Ολυμπιακών της Αθήνας), αρκετοί αριστεροί φίλοι μου ενοχλήθηκαν, ενώ αντίθετα αρκετοί εκσυγχρονιστές-Σημιτιστές ενθουσιάστηκαν και το σχολίασαν θετικά καθώς το διάβασαν ως μία απόρριψη των «αγκυλώσεων του αριστερού λαϊκισμού» και ως ένα κάλεσμα να «αφήσουμε πίσω την υστέρηση της χώρας μας και να βαδίσουμε προς τα ευρωπαϊκά της πεπρωμένα». Εγώ δεν τους διέψευδα, αλλά και δεν έπαυα να έχω μέσα μου ξεκάθαρη τη συναίσθηση της παρανόησης.
Έχοντας λοιπόν επικρίνει πτυχές του λόγου της αριστεράς in tempore non suspecto, δηλαδή σε μια εποχή που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υπήρχε ούτε ως ιδέα και που η πιθανότητα να βρεθεί η ελληνική αριστερά στην κυβέρνηση δεν αντιμετωπιζόταν καν ως σενάριο, θεωρώ ότι μπορώ να επιτρέψω στον εαυτό μου την πολυτέλεια να καγχάζει με την ασυνέπεια των τότε σημιτιστών και σήμερα μητσοτακιστών, για τους οποίους αποδείχθηκε ότι η νεκροφιλία είναι κακή μόνο όταν είναι αριστερή, ενώ όταν εξυπηρετεί τους σκοπούς τους είναι καλή και άξια προβολής από τα ψευδεπίγραφα φιλελεύθερα ΜΜΕ τους. Ακριβώς λοιπόν επειδή, όσο ήταν καιρός, είχα αναλάβει την ευθύνη να επικρίνω το ρατσισμό και τη νεκροφιλία του Θεοδωράκη και του Ρίτσου, έχω έναν λόγο περισσότερο να μη διστάσω τώρα να αντιμετωπίσω την επιστολή της μητέρας του θανόντος ως αυτό που είναι, δηλαδή ως μία χυδαία και ανήθικη εκμετάλλευση του θανάτου για πολιτικούς σκοπούς, και μάλιστα για πολιτικούς σκοπούς που είναι οι ίδιοι ανήθικοι και αποκρουστικοί.
[1] Η επιλογή αυτού του τίτλου ανήκει μάλλον στην Καθημερινή, αλλά πρόκειται για εύστοχη επιλογή, εφόσον άλλωστε η φράση αυτή απαντά αυτούσια μέσα στο κείμενο.
[2] Πρβλ.: «Οι πολιτισμένες χώρες, κύριε Πρωθυπουργέ, φροντίζουν, όταν υπάρχει τέτοια φυσική επικινδυνότητα, να περιστοιχίζουν τον χώρο με κιγκλιδώματα ασφαλείας …» κ.λπ. κ.λπ.
Nomadic universality 
Αιδώς !Σκύψε ταπεινά το κεφάλι σε μια μάνα που μόλις έθαψε το παιδί της…να μην σε αξιώσει ποτέ ο θεός να νοιώσεις τέτοιο πόνο…τώρα για τα υπόλοιπα,τι να πούμε..θα πρέπει να πληροφορήθηκατε ποιοί συνελήφθησαν για τον φόνο του παιδιού..και αν θεωρειτε παράλογο το να προστατεύονται οι φορολογούμενοι πολιτες απο τους εγκληματιες σας φαινεται παραλογο,τι να πω
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αιδώ και ταπεινότητα να επιδείξετε εσείς, άθλιοι νεκρόφιλοι ρατσιστές.
Άσε μας κυρά μου που θα «σκύψουμε το κεφάλι». Οι προστακτικές αλλού.
Οι συναισθηματικοί εκβιασμοί δεν περνάνε. Μία ρατσίστρια δεν γίνεται λιγότερο ρατσίστρια επειδή έθαψε το παιδί της. Αντιθέτως, γίνεται ακόμα πιο ανήθικη όταν εκμεταλλεύεται αυτόν τον θάνατο.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Παράθεμα: Κυρία Μουστάκα, έχετε συνειδητοποιήσει πόσο ρατσίστρια είστε; –
Παράθεμα: Κυρία Μουστάκα, έχετε συνειδητοποιήσει πόσο ρατσίστρια είστε; –
Παράθεμα: Κυρία Μουστάκα, έχετε συνειδητοποιήσει πόσο ρατσίστρια είστε; –
Παράθεμα: Κυρία Μουστάκα, έχετε συνειδητοποιήσει πόσο ρατσίστρια είστε; –
Παράθεμα: 23/08/2018: Ρατσιστική επιστολή της μητέρας του 25χρονου θύματος στο Φιλοπάππου – RACIST CRIMES WATCH – Παρατηρητηριο Ρατσιστικων Εγκληματων
Όλοι οι άνθρωποι είναι ίδιοι… Δεν υπάρχει πιο ναζιστική και φασιστική πρόταση απο αυτή. Η εξομοίωση τίμιων ανθρώπων, που έχουν μεγαλώσει σε κοινωνίες ανθρώπινες με αγάπη απο τους γονείς τους, με ανθρώπους που έχουν μεγαλώσει σε απάνθρωπες κοινωνίες δίχως ηθικές αξίες και σεβασμό προς τον συνάνθρωπο , είναι εξοργιστική. Ο άνθρωπος έχει κοινά στοιχεία. Την ανυπέρβλητη θέληση για ικανοποίηση των πρωτόγονων ενστίκτων(φαγητο-νερό-ηδονη). Το πως εκφράζονται αυτες οι επιθυμίες είναι αποτέλεσμα κυρίως του περιβάλλοντος του . Γι’αυτο και όταν κάποιος έχει μεγαλώσει στην Αφρική και εχει μάθει να τρώει ανθρώπους, όταν θα έρθει στην Ευρώπη θα κάνει το ίδιο πράγμα. Όταν κάποιος απο το Πακισταν έχει μάθει σε όλη του την ζωή οτι οι Χριστιανοι είναι άπιστοι και οι γυναίκες κατώτερα όντα, τότε όταν θα έρθει στην Ελλάδα θα κάνει τα ίδια πράγματα. Δεν υπάρχει μηχανισμός άμυνας στο υποσυνείδητο για να τον σταματήσει. Αυτός ο μηχανισμός δημιουργείται στην παιδική ηλικία απο το περιβάλλον(γονείς, σχολεία κ.α).
Η Ελλάδα την δεκαετία του 1980 ήταν μια φτωχή χώρα με μηδενική εγκληματικότητα. Ο Ρωχάμης ήταν ο μεγαλύτερος κακοποιός και ήταν απλά ενα κλεφτρόνι. Κοιμόμασταν με ανοιχτές πόρτες, δίχως φόβο. Ύστερα ήρθαν οι Βαλκάνιοι γείτονες, μεγαλωμενοι σε κομμουνιστικό καθεστώς με κανένα σεβασμό για την ανθρώπινη ζωή και για τις ηθικές αξίες. Μόνο μέλημα το κέρδος και η επιβίωση με κάθε κόστος, σαν τα άγρια θηρία. Και μαζί με αυτούς δημιουργήθηκαν νεοι Έλληνες με τους ίδιους στοχους, απατεώνες με στοχο το γρήγορο κέρδος. Η Ελλάδα απο παράδεισος μετατράπηκε σε μια χαβούζα που κυριαρχουν οι δολοφονίες, οι ληστείες, η πορνεία και τα εγκληματα. Μαζί με τους αλλοδαπούς εγκληματίες δημιουργήθηκαν και νεοι Έλληνες εγκληματίες.
Το παιδί δολοφονήθηκε απο μελαμψούς εγκληματίες γιατί στην χωρα τους οι άπιστοι Χριστιανοί είναι σκουπίδια που δεν αξίζουν τιποτα. Το παιδί δολοφονήθηκε λόγω της εγκληματικής αδιαφορίας του κράτους. Δεν υπάρχει δημοκρατία δίχως ασφάλεια για τους πολίτες. Και η λύση δεν έιναι περισσότερα όπλα, περισσότεροι αστυνομικοί, αλλά μια ανθρώπινη κοινωνία με ηθικούς ανθρώπους και μια τέτοια κοινωνια δεν μπορεί να αποτελειται απο ανθρωπους προερχόμενους απο Μουσουλμανικά κράτη.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Από το ψευδώνυμο «Ρεαλιστής», ισχύει μόνο το πρώτο συνθετικό και καθόλου το δεύτερο: είναι απολύτως ψευδές και καθόλου όνομα.
Θα έπεφτε πιο κοντά αν είχε χρησιμοποιηθεί το νικ «Ρατσιστής».
Ταλαντεύτηκα πραγματικά αν θα πρέπει να εγκρίνω ένα σχόλιο που περιέχει την προκλητικά ρατσιστική φράση
«όταν κάποιος έχει μεγαλώσει στην Αφρική και εχει μάθει να τρώει ανθρώπους, όταν θα έρθει στην Ευρώπη θα κάνει το ίδιο πράγμα».
Κανείς απολύτως δεν έχει μεγαλώσει στην Αφρική μαθαίνοντας να τρώει ανθρώπους. Αυτός που το ισχυρίζεται αυτό, δεν είναι μόνο ρατσιστής, αλλά και ηλίθιος. Διότι δεν βάζει το μυαλό του να σκεφτεί (έξω από τα ευρωκεντρικά κλισέ) και να αναλογιστεί ότι δεν υπάρχει ιστορικά ούτε ένα παράδειγμα ανθρώπου που να ήρθε στην Ευρώπη και να … έφαγε ανθρώπους επειδή έτσι είχε μάθει.
Τελικά το ενέκρινα για μια φορά προκειμένου να απαντήσω. Προειδοποιώ ωστόσο ότι εφόσον αποσταλεί στο μέλλον ανάλογο σχόλιο που να διακινεί αστήρικτες ρατσιστικές τερατολογίες, του τύπου «στην χωρα τους οι άπιστοι Χριστιανοί είναι σκουπίδια που δεν αξίζουν τιποτα», θα διαγράφεται.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Επίσης, ας μη φθείρουμε τις λέξεις.
Μία απλή φράση δεν είναι δυνατόν να είναι … ναζιστική, και ακόμα λιγότερο η φράση «όλοι οι άνθρωποι είναι ίδιοι» (την οποία πάντως κανείς δεν χρησιμοποίησε εδώ, παρεμπιπτόντως).
Ο ναζισμός ιστορικά υπήρξε ένα πολιτικό καθεστώς το οποίο πρέσβευε ακριβώς την ανισότητα των ανθρώπων, και υλοποίησε την πεποίθησή του αυτή εξοντώνοντας μαζικά μερικά εκατομμύρια μέλη αυτών των «κατώτερων» και «μελαμψών» φυλών.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Τις λεξεις οχι απλως τις φθειρετε εσεις Α.Γ. αλλα ολα τα νοηματα και τις αξιες της χωρας σας και εαν προσεξετε πως μιλατε θα δειτε μονο ασεβεια προς τη γλωσσα κ προς τον οποιον αλλον καταθετει τη γνωμη του. Εκτος αν οπως συμβαινει στο διαδυκτιο ειναι ολα τα σχολια σας προγραμματισμενα σχολια για τρολαρισμα , τι να πω με αυτα που γραφετε..
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Όπως για παράδειγμα; ποια λέξη φθείρω και πώς;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ο,τι να ναι κυριε Γαβριηλιδη!.. Να μη χτυπησει μονο τη δικη σας οικογενεια αυτο.. Ρατσιστης ειστε εσεις κ οχι η χαροκαμενη μητερα . Εσεις ομως ειστε ρατσιστης των εγκληματιων και εναντιον του καλου της χωρας σας, οπως και η πολιτικη ηγεσια που σας πληρωνει να την καλοπαρουσιαζετε. Αισχος. Φτανει πια με την καραμελα του ρατσισμου που μας πιπιλατε ολοι οι μη ρατσιστες προδοτες του καλου ,και υπαιτιοι της τρομοκρατιας μεσα στην οποια ζουμε εξαιτιας σας, ανυι για την ελληνικη Δημοκρατια. Αισχος πια , ακομα και πανω απο τους νεκρους και τα θυματα. Να μη χτυπησει τη δικη σας πορτα.. Αλλα μαλλον αυτη τη φυλανε…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ευχαριστώ για την ευχή και ανταποδίδω γενικεύοντας: το κακό που χτύπησε την κα Μουστάκα εύχομαι να μην χτυπήσει κανέναν, είτε βρίσκεται σε οικογένεια είτε όχι.
Κανένα από τα δύο κακά: ούτε ο θάνατος, ούτε ο ρατσισμός.
Διότι είναι άλλο το ένα, άλλο το άλλο.
Ο θάνατος ενός οικείου προσώπου είναι αναμφίβολα κάτι που προκαλεί ανυπέρβλητη λύπη. Ωστόσο, κανείς ποτέ δεν οδηγήθηκε στο ρατσισμό επειδή ήταν λυπημένος.
Τελικά, δηλαδή, κατά μία άλλη έννοια δεν είναι τόσο άσχετα μεταξύ τους τα δύο κακά: ο ρατσισμός οδηγεί σχεδόν πάντοτε στο θάνατο, και επίσης είναι διανοητικός θάνατος.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Και κάτι ακόμα:
βλέπω ότι ακόμα μια φορά στο σχόλιο αυτό πιπιλιέται η καραμέλα περί «ασέβειας στη γλώσσα».
Ωστόσο, όπως πάλι παγίως συμβαίνει, αυτός που δείχνει τη μεγαλύτερη ασέβεια προς την ελληνική γλώσσα είναι αυτός (εν προκειμένω αυτή) που κουνάει το δάχτυλο στους άλλους.
Επιγραμματικά: η κα Μπαμπανόζη βλέπουμε εδώ ότι δεν χρησιμοποιεί καθόλου τόνους, σχεδόν καθόλου σημεία στίξης, χρησιμοποιεί την ακατανόητη λέξη «ανυι» [υποθέτω εννοεί «αντί», αλλά δεν μπορώ να είμαι και σίγουρος], γράφει «διαδυκτιο» αντί διαδίκτυο, και τέλος χρησιμοποιεί την ακατανόητη έκφραση «ρατσιστης των εγκληματιων».
Στα ελληνικά, και σε όλες τις γλώσσες, δεν λέμε «ρατσιστής του Τάδε ή του Δείνα». Αυτό δεν σημαίνει τίποτα.
Εκτός από τις ευχές, λοιπόν, αντιγυρίζω και τις επικρίσεις: αυτός που μισεί τη χώρα του και τη γλώσσα του είναι η κα Μπαμαμποζη, όχι εγώ.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Υποθέτω, πως εξακολουθείτε να διαμένετε στις μακρινές Βρυξέλες! Ελπίζω η απόσταση να μην δρα κατευναστικά στην σκληρή παραδοχή μιας ελεεινής πραγματικότητας, που αντιμετωπίζουμε όσοι διαβιούμε επί μακρόν στο Αθηναικό Κέντρο!
Θα παρατηρήσατε, πως κανένα σχόλιο δεν συνάδει με τις απόψεις σας κι ούτε πρόκειται να διαβάσετε ένα τέτοιο! Οι ελληνικές φυλακές βρίθουν αλλοδαπών καταδίκων, που διαπιστώνοντας, πως το ελληνικό Ελντοράντο βασιλεύει μόνο στα όνειρα τους, ε, βρε αδερφέ, ας κάνουμε και μια στραβή, δεν χάλασε ο κόσμος. Δεν θα αναφερθώ στην άγρια εγκληματικότητα των «Ευρωπαίων» παράνομων μεταναστών(είναι όλοι παράνομοι αφού δεν υπάρχουν καθιερωμένες επίσημες πρακτικές νόμιμης μετανάστευσης) Για τους εκτός Ευρώπης, ισχύει, τουλάχιστον, πως με την προσωρινή παραμονή τους στην χώρα, οφείλουν να σέβονται τουλάχιστον τους νόμους της χώρας. Στην συγκεκριμμένη περιοχή του Φιλοπάππου δεν υπάρχει ούτε ένα περιστατικό εγκληματικότητας από ημεδαπούς και μέχρι τον 15αύγουστο ούτε μία απώλεια ζωής! Ποιός έχει την πολιτική ευθύνη γι αυτό; Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας; Το Δικαστικό σώμα; Ο Αρχιεπίσκοπος; Η μήπως η εκτελεστική εξουσία; Δικαίωμα σας να μην αντιλαμβάνεστε την πραγματικότητα και να κατηγορείτε για ό,τι σας φανεί την δύστυχη μητέρα του συγχωρεμένου Μουστάκα, είναι όμως δύσκολο να πείσετε, πως η εγκληματικότητα δεν μεγενθύνεται εξ αιτίας όλου αυτού του όγκου νεοεισερχομένων, πάντα παράνομα, με τις ευλογίες της επίσημης πολιτείας! Τα αρχεία της Αστυνομίας είναι αμείλικτα και γνωστά σε όλους. Οταν με το καλό επιστρέψετε, κάντε και καμμιά βόλτα στην Αθήνα! Αν τολμάτε, πηγαίνετε και στο λόφο του Φιλοπάππου! Αν όχι, έστω μέχρι την πλατεία Μοναστηρακίου! Με προσοχή όμως ακόμη κι εκεί
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Κατά σατανική σύμπτωση, τη στιγμή ακριβώς αυτή που λαμβάνω την ειδοποίηση για την υποβολή του σχολίου αυτού, βρίσκομαι στην πλατεία Μοναστηρακίου. Ο κόσμος λιάζεται και πηγαινοέρχεται, δεκάδες τουρίστες απολαμβάνουν -ή όχι- το σουβλάκι τους στου «Μπαϊρακτάρη» και τα συναφή περί αυτόν ιδρύματα, και πέντε νεαροί αφρικανικής καταγωγής παίζουν τζεμπέ και ο κόσμος κάθεται και τους κοιτάζει και γουστάρει.
Δυστυχώς το τζαμί δεν έχει αποδοθεί ακόμα στη λειτουργία για την οποία φτιάχτηκε, ελπίζω όμως να γίνει κι αυτό κάποτε.
Έρχεστε να πιούμε έναν (τούρκικο) καφέ στο ‘Λουκούμι’; Φοράω ένα γκρίζο μπλουζάκι.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ο λόγος για τον οποίο δεν υπάρχουν υποστηρικτικά σχόλια είναι ότι όσοι συμφωνούμε με τον Α. Γ. απλά δεν μπαίνουμε στον κόπο να γράψουμε κάτι, συνήθως. Είναι αυτοί οι οποίοι δαιμονίζονται και ενοχλούνται από την κριτική του κ. Γαβριηλίδη που, κατά κανόνα, απαντούν μανιωδώς.
Όσον αφορά το σχόλιό σου, βλέπω τρία πράγματα:
Το ένα είναι η καραμέλα περί της φοβερής εγκληματικότητας στο κέντρο της Αθήνας. Φυσικά και υπάρχει κάποια εγκληματικότητα, όπως σε όλες τις μεγάλες πόλεις στον κόσμο άλλωστε, αλλά οι χαζομάρες ότι «δεν μπορείς να κυκλοφορήσεις» μάλλον βρίσκονται στο μυαλό διαφόρων που φαντάζονται σκιές και όποιον πολίτη μεταναστευτικής καταγωγής βλέπουν (ή και όποιοδήποτε άλλον που δεν τους αρέσει η φάτσα) το βιώνουν σαν απειλή. Έχω ζήσει στην Αθήνα για σημαντικό χρονικό διάστημα και, παρόλο που λείπω τα τελευταία χρόνια, τα ίδια λέγανε και τότε που ήμουν εκεί και φυσικά ούτε τότε ισχύανε.
Το άλλο που λες είναι να συνδέεις άμεσα την μετανάστευση με την εγκληματικότητα. Δεν ξέρω τι λένε ακριβώς τα αρχεία της αστυνομίας και τι είδους αδικήματα έχουν αυξηθεί αλλά προφανώς η αστυνομία θεωρεί, σχεδόν, αδίκημα ακόμη και την παρουσία των μεταναστών στο δημόσιο χώρο. Το άλλο που αγνοεί αυτή η σύνδεση είναι η επανειλημμένα αποδεδειγμένη σχέση μεταξύ «εγκληματικότητας» κάθε είδους και κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης ενός πληθυσμού, δηλαδή με τις συνθήκες διαβίωσης, τους μισθούς, την ανεργία, την όποια περιθωριοποίηση κ.ο.κ. Δηλαδή εδώ το θέμα δεν είναι «ντόπιοι» και «μετανάστες» αλλά το ότι και οι ντόπιοι και οι μετανάστες υποφέρουν από παρόμοιες δύσκολες κοινωνικές συνθήκες στην Ελλάδα, οι δε μετανάστες κατά ένα βαθμό παραπάνω λόγο της εχθρότητας που αντιμετωπίζουν από το ελληνικό κράτος και τους μηχανισμούς του αλλά και από μια μερίδα του πληθυσμού. Για να το θέσω εντέλως απλοϊκά (ο Α.Γ. ίσως θα διαφωνεί με αυτό), κάποιοι ερμηνεύουν την εγκληματικότητα ταξικά και κάποιοι ρατσιστικά, όπως εσύ.
Τρίτον, δεν καταλαβαίνω τι εννοείς όταν λες ότι είναι όλοι οι μετανάστες παράνομοι, ακόμη και οι «ευρωπαίοι» (εννοείς από την Ε.Ε;) επειδή «δεν υπάρχουν καθιερωμένες επίσημες πρακτικές νόμιμης μετανάστευσης». Δεν καταλαβαίνω τι θες να πεις με αυτό. Με αυτή τη λογική, όταν δεν υπάρχουν νόμοι που να καθορίζουν μια πρακτική, τότε είναι νόμιμη. Δεν είμαι νομικός και δε θυμάμαι πως λέγεται αλλά είμαι σίγουρος πως υπάρχει μια νομική αρχή που λέει ακριβώς αυτό: ότνα κάποια πράξη ή δραστηριότητα δε ρυθμίζεται από κανέναν νόμο, τότε αυτομάτως θεωρείται νόμιμη.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μένω πάντα στο αθηναικό κέντρο, με φίλους αλλοδαπούς και σύζυγο ομοίως! Και ναι υπάρχει ύφεση, όχι εξαφάνιση της εγκληματικότητας(πάλι αρχεία της ΕΛΑΣ) Φυσικό, άλλωστε, για μια χώρα, που δέχεται ελεύθερα τους πάντες(χωρίς να καταγράφει καν την διεύθυνση διαμονής τους) ενώ, ταυτόχρονα, βιώνει μια άσχημη οικονομική ύφεση! Και, δυστυχώς, δεν απελαύνει όσους υποπίπτουν σε παραβατικότητες, όπως άλλες χώρες, πχ οι ΗΠΑ! Μιας κι ο λόγος, έχω υπάρξει μετανάστης στις τελευταίες με μεταναστευτική VISA, εκδοθείσα από την εδώ πρεσβεία, και γνωρίζω τους νόμιμους τρόπους μετανάστευσης. Η παραπάνω χώρα, παρά την θετική άποψη του τέως προέδρου OBAMA, επιμένει για δεκαετίες να μην νομιμοποιεί τους παράνομους μετανάστες(μέχρι και Καναδοί ανάμεσα τους…!!!), για λόγους απλής λογικής. Υπάρχουν λοιπόν νόμιμοι τρόποι απόκτησης της ιδιότητας του μετανάστη, κάτι για το οποίο το νεοσυσταθέν αρμόδιο υπουργείο δεν λέει να ασχοληθεί! Το αντίθετο, βέβαια, θα προκαλούσε έκπληξη! Οσο για τα περί ρατσισμού τα επιστρέφω στο ακέραιο, μιάς και υπάρχει και ο ρατσισμός απέναντι σ αυτούς, που υπερασπίζονται στοιχειώδη ανθρώπινα διακαιώματα! Και ναι, η ζώη και η αξιοπρέπεια είναι πιο σημαντικά από οποιεσδήποτε αντιρατσιστικές απόψεις, ακριβώς γιατί είναι στοιχειώδη! Κάτι στο οποίο συμφωνούν όλοι οι αλλοδαποί φίλοι
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Και ο Τραμπ έχει σύζυγο και φίλους αλλοδαπούς, αλλά αυτό δεν τον εμποδίζει να προβαίνει σε ρατσιστικές (και σεξιστικές) διατυπώσεις
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Προφανώς και ο αμερικανικός λαός, που τον ψήφισε; Α, ίσως και να έκανε λάθος…! Κι αν τον ξαναψηφίσει; Το να είσαι αντιρατσιστής whatever, ώστε να μην διακρίνεις τα αυτονόητα, δεν σε κάνει έναν ιδιότυπο ρατσιστή; Για να το κλείσω, ξαναδές την έννοια του ρατσισμού και, βέβαια, δικαίωμα σου να τσουβαλιάζεις όλο τον κόσμο, που διαφωνεί μαζί σου, με την ακροδεξιά, αλλά αυτό δεν θα λύσει κανένα πρόβλημα και μπορεί δυνητικά, να δημιουργήσει πραγματικό ρατσισμό σε βάθος χρόνου! Κάτι, για το οποίο, προφανώς, θα ευθύνονται οι νεορατσιστές
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Γελοίες υποδείξεις του τύπου «ξαναδές το τάδε» δεν γίνονται ανεκτές εδώ και ταξινομούνται αρμοδίως στον κάλαθο των αχρήστων. Δεν είμαι μαθητής σου για να με διατάζεις, και επιπλέον η υπόδειξη αυτή είναι απολύτως κενή περιεχομένου -εφόσον, έτσι γενική όπως είναι, μπορούμε να την απευθύνουμε προς οποιοδήποτε άτομο υπό οποιεσδήποτε συνθήκες. Όσοι το κάνουν, θα έχουν δίκιο – άρα κανείς συγκεκριμένα δεν θα έχει δίκιο.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!