του Aχμέντ Φουάντ Aλχατίμπ

Μια μέρα πριν συμπληρωθεί ένας χρόνος από τη σφαγή της 7ης Οκτωβρίου, καλώ όλους όσοι ισχυρίζονται ότι νοιάζονται για τους Παλαιστίνιους στη Γάζα και όχι μόνο, να θυμηθούν τι αντιπροσωπεύει αυτή η μαύρη μέρα για τον ισραηλινό και τον εβραϊκό λαό. Σας παρακαλώ να καταλάβετε ότι η 7/10 ήταν μια εξαιρετικά οδυνηρή ημέρα κατά την οποία πάνω από 1.000 άνθρωποι δολοφονήθηκαν και ακρωτηριάστηκαν κατά εγκληματικό τρόπο –παιδιά, γυναίκες και απλοί περαστικοί σκοτώθηκαν έτσι στην τύχη, απήχθησαν, κακοποιήθηκαν και τέθηκαν υπό ομηρία· θυμηθείτε το τραύμα που προκάλεσε στον εβραϊκό λαό η αδικαιολόγητη αυτή τρομοκρατική ενέργεια, η οποία έτσι έγινε η χειρότερη επίθεση που έχει πραγματοποιηθεί σε μια μέρα μετά το Ολοκαύτωμα.

Μην δοξολογείτε τη Χαμάς, την κατάπτυστη τρομοκρατική οργάνωση που κατέστρεψε τη Γάζα, κράτησε ομήρους Συνέχεια →

του Άκη Γαβριηλίδη

Με ενημέρωσαν πρόσφατα ότι κάποιος ψευδώνυμος λογαριασμός στο facebook –ονόματι «Protocols Without Zion»- μας έκανε την τιμή να ασχοληθεί με το παρόν ιστολόγιο, και με εμένα προσωπικά, καταρτίζοντας έναν σχετικό φάκελο αποκλειστικά και μόνο με βάση το κριτήριο εάν όσα δημοσιεύουμε είναι … υπέρ κάποιου συγκεκριμένου κράτους ή όχι.

Ένα κριτήριο ομολογουμένως πρωτότυπο, το οποίο ποτέ δεν είχα σκεφτεί ότι ήταν δυνατό να χρησιμοποιήσει κανείς ως βάση για να ταξινομήσει τα γραπτά μου.

Πριν πάμε σ’ αυτό, όμως, για να μην περιγράφω εγώ την ανάρτηση, είναι πιο πρακτικό να την αναπαράγω αυτούσια παρακάτω[1].

Ο Ακης Γαβριηλίδης (που σε γενικές γραμμές, αρκετές φορές γράφει ενδιαφέροντα πράγματα) έγινε από τις 7/10 φουλ αντισιωνιστής; Συνέχεια →

του Άκη Γαβριηλίδη

Εδώ και χρόνια έχω επισημάνει, μεταξύ άλλων και από αυτό εδώ το μπλογκ, αναλογίες ανάμεσα στο παλαιστινιακό και το μακεδονικό ζήτημα. Δεν είχα όμως φανταστεί ότι θα φτάναμε στο σημείο ο στρουθοκαμηλισμός των ελλήνων εθνικιστών, και οι μέθοδοί τους να αρνούνται την πραγματικότητα, θα αποτελούσαν πηγή έμπνευσης και μίμησης για το Ιράν των Αγιατολλάχ ως προς το ζήτημα αυτό.

Δεν έχω προσέξει πόσον καιρό συμβαίνει αυτό, αλλά εγώ τώρα το διαπίστωσα λίγο-πολύ τυχαία: στον επίσημο κρατικό λόγο του Ιράν, η λέξη «Ισραήλ» και τα παράγωγά της τίθενται πάντοτε απαραίτητα σε εισαγωγικά. Έτσι, όπως μπορεί να δει κανείς, σε ειδησεογραφικά κείμενα όπως αυτό της παρακάτω φωτογραφίας, οι αναγνώστ(ρι)ες ενημερώνονται ότι ο Ιρανός αθλητής αρνήθηκε να αγωνιστεί εναντίον όχι ενός ισραηλινού αθλητή, αλλά ενός Συνέχεια →