του Άκη Γαβριηλίδη

Εδώ και χρόνια έχω επισημάνει, μεταξύ άλλων και από αυτό εδώ το μπλογκ, αναλογίες ανάμεσα στο παλαιστινιακό και το μακεδονικό ζήτημα. Δεν είχα όμως φανταστεί ότι θα φτάναμε στο σημείο ο στρουθοκαμηλισμός των ελλήνων εθνικιστών, και οι μέθοδοί τους να αρνούνται την πραγματικότητα, θα αποτελούσαν πηγή έμπνευσης και μίμησης για το Ιράν των Αγιατολλάχ ως προς το ζήτημα αυτό.

Δεν έχω προσέξει πόσον καιρό συμβαίνει αυτό, αλλά εγώ τώρα το διαπίστωσα λίγο-πολύ τυχαία: στον επίσημο κρατικό λόγο του Ιράν, η λέξη «Ισραήλ» και τα παράγωγά της τίθενται πάντοτε απαραίτητα σε εισαγωγικά. Έτσι, όπως μπορεί να δει κανείς, σε ειδησεογραφικά κείμενα όπως αυτό της παρακάτω φωτογραφίας, οι αναγνώστ(ρι)ες ενημερώνονται ότι ο Ιρανός αθλητής αρνήθηκε να αγωνιστεί εναντίον όχι ενός ισραηλινού αθλητή, αλλά ενός Συνέχεια →

του Άκη Γαβριηλίδη

Αν ήμουν κληρονόμος του Βασίλη Τσιτσάνη, θα απαγόρευα την κυκλοφορία της διασκευής του τραγουδιού «Πέφτεις σε λάθη» από τους Gadjo Dilo.

Την βρίσκω εκνευριστική, κακόγουστη και αντίθετη με το ύφος του τραγουδιού. Τα λόγια αναφέρονται σε μία απολύτως δυσάρεστη κατάσταση, (έναν ενδοοικογενειακό καυγά), είναι θεόπικρα και περιέχουν μέχρι και απειλές. Η τραγουδίστρια όμως τα τραγουδά σαν να πρόκειται για κάτι εύθυμο και πρόσχαρο, σαν να μην καταλαβαίνει –ή/ και, ακόμα χειρότερα, σαν να κοροϊδεύει και να ειρωνεύεται- το περιεχόμενο των στίχων. Εκτός πια κι αν, επειδή τα λόγια αναφέρονται σε μία προδοσία, το γκρουπ σκέφτηκε να προδώσει το αρχικό τους πνεύμα.

Σε αυτό συμπράττουν και οι μουσικοί, οι οποίοι παίζουν σε ένα τέμπο που έχει σχεδόν την διπλάσια ταχύτητα από Συνέχεια →

του Αντώνη Σκυλουράκη

Από το 2004 που επέστρεψα στα Χανιά πηγαινοέρχομαι στο ΒΟΑΚ καθημερινά. Μέσα σε αυτό το διάστημα έχω γίνει μάρτυρας 5 φορές σε θανατηφόρα τροχαία. Όλες τις φορές πέρασα από το σημείο λίγα λεπτά αργότερα. Αν είχα χαζολογήσει λίγο στο γραφείο ή μιλήσει ένα λεπτό παραπάνω με τους γονείς μου θα μπορούσε να με γυρίζανε τέσσερις. Απλά ήμουν τυχερός …

Ο δρόμος –όσοι ξέρετε- οδηγεί στις μεγαλύτερες παραλίες-αξιοθέατα του νησιού: Μπάλος, Ελαφονήσι και Φαλάσαρνα. Τους καλοκαιρινούς μήνες η κατάσταση είναι αφόρητη: ουρές αυτοκινήτων που πηγαίνουν σημειωτόν και απηυδισμένοι οδηγοί που μόλις βρουν μια ανοιχτάδα προσπαθούν να προσπεράσουν με όποιο κόστος. Σε όλα αυτά έρχονται να προστεθούν τα βαρέα οχήματα που σουλατσάρουν και λυμαίνονται τον ήδη στενό δρόμο Συνέχεια →

της Άσμα Λαμραμπέτ

Οι περισσότερες μαρτυρίες στη μουσουλμανική παράδοση αναφέρουν ότι ο Προφήτης αρραβωνιάστηκε την Αϊσέ όταν ήταν έξι ετών στη Μέκκα και ότι την παντρεύτηκε όταν ήταν εννέα ετών στη Μεδίνα.

Παντρεύτηκε όντως η Αϊσέ σε ηλικία εννέα ετών; Είναι αυτή η ιστορία μύθος ή πραγματικότητα;

Για να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα, θα περάσουμε από κριτική ανάλυση τις ιστορικές εκδοχές που διαθέτουμε, έχοντας όμως επίγνωση της δυσκολίας αυτής της ανάλυσης. Πράγματι, οι βιογραφικές πληροφορίες, ιδίως αυτές που αφορούν τις ημερομηνίες γέννησης και θανάτου την εποχή εκείνη, είναι πολύ συχνά αποσπασματικές, διφορούμενες και ενίοτε αλληλοαναιρούμενες. Παρ’ όλα αυτά, θα προσπαθήσουμε να αναδείξουμε ορισμένες αντιφάσεις που αφορούν την ακριβή ηλικία της Αϊσέ και να αμφισβητήσουμε έτσι το Συνέχεια →

συνέντευξη του Άνου Μουχάμαντ

Μετά από εβδομάδες διαδηλώσεων τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, κατά τη διάρκεια των οποίων οι δυνάμεις ασφαλείας σκότωσαν εκατοντάδες διαδηλωτές, η πρωθυπουργός του Μπαγκλαντές Σέιχ Χασίνα παραιτήθηκε και εγκατέλειψε τη χώρα στις 5 Αυγούστου. Με αφορμή τη βαθιά δυσαρέσκεια για το ανισωτικό κυβερνητικό σύστημα ποσοστώσεων στην απασχόληση, το οποίο ρίχνει τους νέους στην επισφάλεια, οι φοιτητές πρωτοστάτησαν στις διαδηλώσεις που τροφοδοτήθηκαν από ένα ζοφερό οικονομικό μέλλον που επιδεινώνεται από τον αυταρχισμό.

Σχηματίστηκε βέβαια νέα προσωρινή κυβέρνηση, με επικεφαλής τον οικονομολόγο Μοχάμεντ Γιούνους, αλλά η κρίση δεν φαίνεται να πλησιάζει στο τέλος της. Για το ALR, ο Manoranjan Pegu μίλησε με τον Anu Muhammad, συγγραφέα και ακτιβιστή από το Μπαγκλαντές, για να κατανοήσει τι προκάλεσε την οργή των διαδηλωτών, γιατί το κίνημα διαμαρτυρίας είναι τόσο σημαντικό και πώς μπορούμε να το τοποθετήσουμε απέναντι στη νεοφιλελεύθερη αυταρχική ανάπτυξη της χώρας που οδήγησε σε όξυνση των ανισοτήτων και υπονόμευσε τις ευκαιρίες ζωής εκατομμυρίων εργαζομένων και φοιτητών. Συνέχεια →

του Άκη Γαβριηλίδη

Στο πλαίσιο των ολυμπιακών της μεταδόσεων, η ΕΡΤ μετέδωσε αρκετούς αγώνες της εθνικής ομάδας του Βελγίου στο γυναικείο μπάσκετ. Στην ομάδα αυτή αγωνίζονται μεταξύ άλλων οι αθλήτριες Ραμέτ (Ramette), Ντελάαρε (Delaere) και βαν Λόο (van Loo). O δημοσιογράφος που περιέγραφε τον αγώνα τις αποκαλούσε παγίως «Ραμέ», «Ντιλαέρ» (!) και «βαν Λου» αντίστοιχα.

Ο άνθρωπος αυτός προφανώς γνωρίζει μόνο αγγλικά, και φαντάζεται ότι τα δύο ο προφέρονται ου και σε όλες τις άλλες ξένες γλώσσες[1]. Ωστόσο, το παλαιογερμανικό ουσιαστικό loo, σήμερα σύνηθες δεύτερο συνθετικό πολλών ολλανδικών τοπωνυμίων, έχει πολιτογραφηθεί εδώ και κάτι αιώνες στα ελληνικά (και σε όλες τις γλώσσες) μέσω του ονόματος ενός μικρού χωριού της Βαλλονίας με φλαμανδικό όμως όνομα, του Waterloo, όπου τα δύο ο μεταγράφηκαν ως «μακρό ο» –άρα ωμέγα. Ορθώς, αν και από καραμπόλα (η εισαγωγή έγινε μέσω των γαλλικών). Φαίνεται όμως ότι είναι υπερβολική απαίτηση να αναμένουμε από τους έλληνες αθλητικογράφους να κάνουν έναν τέτοιο στοιχειώδη συλλογισμό, ή άλλους ανάλογους. Με αποτέλεσμα κάθε μετάδοση μεγάλου αθλητικού γεγονότος από ελληνικά κανάλια να Συνέχεια →

του Απόστολου Λαμπρόπουλου

Στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού είδαμε μερικά από τα πράγματα για τα οποία αξίζει να ζει κανείς: έξαλλο χορό και πολύχρωμο ντεφιλέ στο άκουσμα υπέροχων ετερόκλητων μουσικών· τέχνη και ρευστά φύλα· διαδρομές στον Σηκουάνα με το βλέμμα στραμμένο σε μια παλλόμενη πόλη· μια κάποτε κυρίαρχη γλώσσα ξαναδουλεμένη στα προάστια και τραγουδισμένη με προφορές του παγκόσμιου νότου· βιβλιοθήκες και λογοτεχνία δεμένα με σεξ. Μαζί με αυτά, είδαμε παρκούρ στις πολυμελετημένες στέγες του 19ου αιώνα· μια υπενθύμιση για τους κάπως διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους οι χώρες εκατέρωθεν της Μάγχης εντάσσουν τις βασίλισσές τους στις τελετές έναρξης των αγώνων που διοργανώνουν· προτάσεις για αγάλματα που θα Συνέχεια →