του Άκη Γαβριηλίδη

Την επαύριο της συμφωνίας των Πρεσπών, ο περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας Απόστολος Τζιτζικώστας δήλωσε, με πρωτοφανή αναίδεια:

Δεν υπάρχει περίπτωση σε δρόμο ευθύνης δικής μας, της Περιφέρειας, να μπει πινακίδα, που να αναγράφει τον όρο Βόρεια Μακεδονία. Ξεκάθαρες κουβέντες, όσο είμαι περιφερειάρχης, οι πινακίδες στους δικούς μας δρόμους θα γράφουνε Σκόπια.

Με άλλα λόγια, δήλωσε απερίφραστα ότι γράφει στα αρχίδια του την διεθνή αλλά και εσωτερική νομιμότητα, και ότι θεωρεί τους διεθνείς αυτοκινητοδρόμους χωράφι του. Ακόμη περισσότερο, στην ερώτηση τι θα γίνει αν υποστεί πιέσεις από την κυβέρνηση, απάντησε: «Έχω αποδείξει νομίζω στην πορεία μου μέχρι σήμερα ότι δεν υποκύπτω σε τέτοιου είδους πιέσεις». Όπου φυσικά οι «τέτοιου είδους» πιέσεις δεν είναι άλλες από την πίεση της νομιμότητας, η οποία προφανώς είναι στενός κορσές ανυπόφορος για τον βιτζιλάντε περιφερειάρχη και κατά φαντασίαν πρωθυπουργό του ψευδοκράτους της Θεσσαλονίκης.

Αυτήν άλλωστε την υπερήφανη υπόσχεσή του ότι θα παρανομήσει πράγματι την τήρησε. Δεν έχω εικόνα για το τι συμβαίνει στο σύνολο της περιφέρειας, αλλά π.χ. στον διεθνή αυτοκινητόδρομο που οδηγεί από τη Θεσσαλονίκη στα σύνορα με τη Βόρεια Μακεδονία, μέχρι αυτή την ημέρα οι πινακίδες γράφουν πράγματι (και προφανώς για άγνωστο διάστημα θα συνεχίσουν να γράφουν) «Σκόπια». Και όχι μόνο αυτό: κάτω από την πληροφορία αυτή γραμμένη στο ελληνικό αλφάβητο με το καθιερωμένο κίτρινο χρώμα, ακολουθεί μία άλλη με λευκά λατινικά γράμματα που αναφέρει απλώς «Skopia» [sic].

Η επιλογή αυτή είναι προφανώς γελοία και δεν δικαιολογείται με τίποτε. Εδώ πλέον έχουμε παραβίαση όχι μόνο της διακρατικής και εγχώριας νομιμότητας, αλλά και στοιχειωδών δεοντολογικών και πρακτικών κανόνων διεθνούς συμβίωσης.

Οι πινακίδες στους αυτοκινητόδρομους, ιδίως αυτές που είναι γραμμένες με το λατινικό αλφάβητο, εξυπηρετούν έναν πολύ συγκεκριμένο και απλό σκοπό. Ο σκοπός αυτός προφανώς δεν είναι η επίδειξη μαγκιάς, η εκτόνωση παιδαριωδών μνησικακιών ή η προσωπική προβολή μικροπολιτευτών και το κλείσιμο του ματιού σε χρυσαυγίτες ψηφοφόρους. Είναι ο πρακτικός προσανατολισμός των οδηγών αυτοκινήτων και άλλων οχημάτων.

Η καθιερωμένη λατινική γραφή για την πρωτεύουσα της Βόρειας Μακεδονίας, στην μακεδονική και σε όλες τις άλλες γλώσσες, είναι Skopje. Εάν σώνει και καλά οι υπερήφανοι πραξικοπηματίες ήθελαν να ασκήσουν ιδιωτική εξωτερική πολιτική στην οποία να χρησιμοποιούν το όνομα της πρωτεύουσας αντί της χώρας, θα μπορούσαν τουλάχιστον να χρησιμοποιήσουν αυτόν τον τύπο, του οποίου προσαρμογή στην ελληνική γλώσσα αποτελεί το «Σκόπια» ως ουδέτερο ουσιαστικό στον πληθυντικό. Η λέξη Skopia δεν σημαίνει απολύτως τίποτε σε καμία γλώσσα του κόσμου. Η χρήση της όχι μόνο δεν βοηθάει κανέναν, αλλά αντιθέτως υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να μπερδέψει και να αποπροσανατολίσει τους ταξιδιώτες.

Στην Ελλάδα υπάρχουν αρκετοί οικισμοί με το όνομα «Σκοπιά». Κοινότητες με αυτό το όνομα απαντούν μεταξύ άλλων στους νομούς Φλώρινας, Σερρών και Λάρισας, δηλαδή λίγες δεκάδες χιλιόμετρα μακριά από τους συγκεκριμένους οδοδείκτες. Στο λατινικό αλφάβητο –ή πάντως στην εκδοχή του που ακολουθείται στις ελληνικές πινακίδες- δεν υπάρχουν τονικά σημάδια, οπότε το Σκοπιά επίσης μεταγράφεται ως Skopia. Ένας ταξιδιώτης από χώρα της βόρειας Ευρώπης, ο οποίος δεν είναι απαραίτητα ενήμερος για τις παραξενιές και τα κολλήματα της εσωτερικής ελληνικής πολιτικής, πληροφορούμενος ότι ο δρόμος στον οποίο βρίσκεται οδηγεί στον/ στην/ στο/ στους κ.λπ. Skopia, δεν μπορεί να είναι σίγουρος πού είναι αυτό το μέρος και αν βαδίζει σωστά. Από καθαρά πρακτική άποψη, καλύτερα θα ήταν να μην έμπαινε καθόλου αυτή η πινακίδα, ή ας έμπαινε μόνο στα ελληνικά. Έτσι, και ο βλαχοδήμαρχος θα έκανε το κομμάτι του στην εκλογική του πελατεία, και δεν θα δυσκόλευε τη ζωή όλων των υπολοίπων.

Αυτές τις μέρες, διάφοροι ψευδεπίγραφα φιλελεύθεροι αρθρογράφοι δημοσιεύουν ανερυθρίαστα επιφυλλίδες απολογητικές της κοινωνικής ανισότητας και καταγγελτικές του «κινήματος της πετσέτας» καθόσον αυτό μπορεί να βλάψει τον τουρισμό που «είναι η βαριά μας βιομηχανία». Οι ίδιοι ομνύουν στο «νόμο» και στην ικανότητά του να ρυθμίζει τις «υπερβολές» και τις «αυθαιρεσίες», καθαγιάζοντας ταυτόχρονα την ιεράρχηση των πληθυσμών επειδή «έτσι παίζεται το παιχνίδι διεθνώς».

Ούτε όμως ο Σάκης Μουμτζής, ούτε κανείς άλλος από όλους αυτούς τους τσαρλατάνους δεν ενοχλήθηκε όλα αυτά τα χρόνια από την αυθαιρεσία, αλλά και την ανερυθρίαστη καταπάτηση του νόμου, που συντελείται με αυτές τις πινακίδες, οι οποίες βλάπτουν τον τουρισμό πολύ περισσότερο από χίλια ταπεράκια τετραμελών οικογενειών. Πράγμα που ακόμα μια φορά –αν είχαμε ανάγκη αποδείξεων- αποδεικνύει πόσο κίβδηλες είναι οι επικλήσεις τους στην «αριστεία» και τον κοσμοπολιτισμό. Εδώ, ο αρχιπραξικοπηματίας Απόστολος Τζιτζικώστας, σύμφωνα με το βιογραφικό του, «σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες, Εξωτερική Πολιτική και Διπλωματία, στο Georgetown University της Ουάσιγκτον». Από την πρακτική του, όμως, προκύπτει ότι τζάμπα πήγαν οι σπουδές. Κατά βάθος παρέμεινε ένα ακροδεξιό κούτσουρο, ένας πολιτικάντης χωρίς καμία σχέση με επιστήμη, πολιτική και διπλωματία.