του Γιάννη Κουλουκάκου

κε Πνευματικέ μου,

είμαι γιος ενός καρκινοπαθούς ο οποίος έχει φύγει εδώ και 22 χρόνια.

Ο μπαμπάς μου διαγνώστηκε με καρκίνο που λες, και μας είπαν εξαρχής ότι δεν μπορούσε να γίνει τίποτα. Θα πέθαινε. Κατάφεραν όμως οι γιατροί στον Άγιο Σάββα να του δώσουν κάποιους μήνες ζωής.

Σε αυτούς τους μήνες εγώ σαν 20χρονος αντιδραστικός έφηβος που δεν είχα καμία κάψα να δείξω σε κανέναν πόσο τον αγαπώ, κατάφερα να τον πάρω αγκαλιά και να είμαι δίπλα του στο κρεβάτι όταν αυτός πονούσε και είχε παρενέργειες από τις χημειοθεραπείες. Μπόρεσα να κάτσω μαζί του και να μιλήσουμε, να παίξουμε, να δημιουργήσουμε αναμνήσεις. Ο ίδιος χαμογέλασε και πήρε δύναμη να παλέψει. Να μην φύγει με τα χέρια κάτω.

Και ναι, υπήρχαν στιγμές που έλεγα ότι δεν είχε νόημα και ότι τον ταλαιπωρούμε και δεν τον αφήνουμε να φύγει ήσυχα,

Κι εγώ λοιπόν ωρίμασα, έμαθα να δίνω, να κάνω υπομονή και να παλεύω.

Πόσο κόστισε αυτό ρε παιδί μου;

Κάνε τον λογαριασμό και στείλτον μου.

Πληρώνω όσο θέλεις, δεν με νοιάζει καν το ποσό. Μπορώ να δουλεύω όλη την ημέρα για την υπόλοιπη ζωή μου.

Πληρώνω όσο θέλεις για να κρατήσω αυτές τις αναμνήσεις. Τις καλές και τις κακές.

Αλλά κάνε μου μια χάρη. Μην ξαναμιλήσεις για τον μπαμπά μου, γιατρέ. Το cost benefit ratio μπορώ να σου εξηγήσω τι να το κάνεις και πού να το βάλεις. Με κάθε σεβασμό σου λέω ότι για τους ανθρώπους που αγαπάμε είμαστε έτοιμοι να πληρώσουμε έστω και για ένα λεπτό παραπάνω μαζί τους, έστω και για ένα λεπτό καλύτερης ποιότητας ζωής για αυτούς.

Εσύ που τα μετράς όλα με βάση το κόστος να μας στέλνεις πάντα τον λογαριασμό. Είμαστε large.

Update: Και επειδή πάλι γράφει για παρερμηνείες,

ΟΧΙ, δεν είχες λίγο χρόνο, άκουσα όλη τη συνέντευξη και μιλούσατε με τον Πορτοσάλτε 20 λεπτά. Άπειρος ραδιοφωνικός χρόνος. Το θέμα δε το άνοιξες μόνος σου.

Καμία παρερμηνεία και κανένα απόσπασμα που αλλάζει το νόημα. Έχει ανεβασμένη όλη τη συνέντευξη ο ΣΚΑΪ.

#Τομάρια

Υ.Γ. και ειλικρινά το λέω, δέχομαι να πληρώσω και το ποσοστό που μου αναλογεί σαν πολίτης και για τον μπαμπά και τη μαμά ΚΆΘΕ άλλου πολίτη.

Το κείμενο αυτό υπό μορφή ανοικτής επιστολής, το ανήρτησε ο συντάκτης του σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης, απ’ όπου το αναδημοσιεύουμε. Ο τίτλος προστέθηκε για την αναδημοσίευση.