του Yavor Tarinski
Ένας από τους πιο συνηθισμένους μύθους σχετικά με τη ρωσο-ουκρανική σύγκρουση είναι ότι το 2014 ξέσπασε ένας κανονικός εμφύλιος πόλεμος στην Ανατολική Ουκρανία, στην περιοχή του Ντονμπάς. Κόσμος πού δεν έχει πρόσβαση σε ρωσόφωνα μέσα πιθανών να έχει πέσει θύμα της ακροδεξιάς η σταλινικής φίλο-πουτινικής παραπληροφόρησης. Υπάρχει ένας συντριπτικός όγκος δεδομένων (δηλαδή το λένε μέχρι και οι ίδιοι πρωταγωνιστές αυτών των γεγονότων) που δείχνει πώς τα πρώτα στάδια της σύγκρουσης δεν υποκινήθηκαν από τους ίδιους τους κατοίκους του Ντονμπάς, αλλά από παραστρατιωτικές ακροδεξιές ομάδες, που αποτελούνταν κυρίως από Ρώσους πολίτες. Στην ουσία το 2014 η Ρωσία βάζει εμπρός το πρώτο στάδιο ενός σχεδίου:
– Στο αρχικό στάδιο, προσπαθεί να δημιουργήσει ημιαυτόνομες οντότητες («λαϊκές δημοκρατίες») εντός της Ουκρανίας, μέσω των οποίων να μπορέσει να ελέγχει τις πολιτικές του ουκρανικού κράτους.
– Και όταν το πρώτο στάδιο απέτυχε, προχώρησε στο δεύτερο, το οποίο περιλάμβανε την προσάρτηση τμημάτων της Ουκρανίας.
Ας το πάρουμε όμως από την αρχή:
ο πόλεμος στο Ντονμπάς ξεκίνησε από μια παραστρατιωτική ομάδα ακροδεξιών μαχητών από τη Ρωσία, η οποία, με επικεφαλής τον Ιγκόρ «Στρέλκοφ» Γκίρκιν (πρώην αξιωματούχο των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών FSB), θα καταλάβει την πόλη Σλοβιάνσκ, στην περιοχή του Ντονιέτσκ. Θα αρκούσε μια γρήγορη ματιά στις εμφανίσεις τους στο YouTube, οι οποίες είναι διαθέσιμες από τον Απρίλιο του 2014, για να διαπιστωθεί ότι επρόκειτο για άτομα με ακροδεξιές απόψεις[1]. Τουλάχιστον ένα πολύ μεγάλο κομμάτι από τους «αυτονομιστές” που εισέβαλαν στην Ανατολική Ουκρανία για πρώτη φορά από τη Ρωσία θα μπορούσαν να αναγνωριστούν αναμφισβήτητα ως αντισημίτες, ρατσιστές, μοναρχικοί, ορθόδοξοι φονταμενταλιστές, υποστηρικτές της ανασυγκρότησης της ρωσικής αυτοκρατορίας, ακόμα και νεοναζιστες, οι οποίοι έζησαν τις φαντασιώσεις τους με τα όπλα που έλαβαν από τη Ρωσία και την υποστήριξη των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών.
Σύμφωνα με τον Αλεξάντερ Μποροντάι (ο πρώτος πρωθυπουργός της «λαϊκής δημοκρατίας» του Ντονιέτσκ, για τον οποίον θα μιλήσω πιο αναλυτικά παρακάτω), από τις ένοπλες δυνάμεις των «λαϊκών δημοκρατιών» έχουν περάσει μεταξύ 30 και 50 χιλιάδων εθελοντών μαχητών της Ρωσίας. Παραδείγματα βρίσκουμε στις πολλές άκρο-εθνικιστικές, συχνά ανοιχτά νεοναζιστικές, ένοπλες μονάδες όπως τους «Ρούσιτς», «Βαργιάγκ», «Ρωσική Εθνική Ενότητα» και «Αυτοκρατορική Λεγεώνα», οι οποίες στρατολογούσαν ακροδεξιά στοιχεία απ’ όλη τη Ρωσία[2]. Υπάρχουν επίσης αρκετές συνεντεύξεις και βιντεοσκοπημένες εμφανίσεις εθελοντών από τη Ρωσία, στις οποίες παραδέχονται ότι οι «λαϊκές πολιτοφυλακές» αποτελούνται κυρίως από Ρώσους πολίτες[3]. Και παρόλο που ο αριθμός των ομολογιών των ίδιων των «αυτονομιστών» που ήρθαν στην επιφάνεια μόνο αυξήθηκε από τότε, ένα μεγάλο μέρος της αριστεράς εξακολουθεί να εμμένει στην εκδοχή του « εμφυλίου πολέμου». Ακροδεξιά στοιχεία έχουν ενταχθεί στις «λαϊκές πολιτοφυλακές» του Ντονμπάς και από άλλες χώρες όπου η Ρωσία έχει ισχυρή επιρροή, μέσω ταγμάτων όπως η ουγγρική «Legion of St. Istvan», η βουλγαρική «Ορθόδοξη Αυγή» και το σερβικό «Jovan Sevic»[4].
Και τι γίνεται όταν όλα αυτά τα φασιστικά στοιχεία αρχίζουν και καταλαμβάνουν εδάφη στο Ντονμπάς; Μεταξύ άλλων, ο αυτοαποκαλούμενος «λαϊκός δήμαρχος» της Σλοβιάνσκ, Βιάτσεσλαφ Πονομάρεφ (ο οποίος τοποθετείται στη θέση αυτή από τους «αυτονομιστές»), παραδέχτηκε ανοιχτά ότι διέταξε πογκρόμ κατά των Ρομά στα προάστια της πόλης[5].
Σύμφωνα με ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι μη ορθόδοξοι χριστιανοί της Σλοβιάνσκ εκδιώχθηκαν, βασανίστηκαν και δολοφονήθηκαν κατά τη διάρκεια της κατοχής[6]. Ο «λαϊκός δήμαρχος» κάλεσε επίσης τους ουκρανόφωνους κατοίκους της Σλοβιάνσκ να «αναφερθούν» στις «αρχές». Όλο αυτό κάνει τις νέες «λαϊκές» αρχές ελάχιστα δημοφιλείς ανάμεσα στο ντόπιο πληθυσμό, κάτι το οποίο φαίνεται από την απελπισμένη εμφάνιση του Γκίρκιν σε βίντεο, στο οποίο παραπονιέται ότι δεν μπορεί να φέρει ούτε χίλιους ανθρώπους υπό τις διαταγές του και αποκαλεί το συνολικό ανδρικό πληθυσμό της περιοχής ως δειλό[7].
Αξίζει επίσης να παρακολουθήσετε τα βίντεο από την κατάληψη του Κραματόρσκ (της πλησιέστερης μεγάλης πόλης κοντά στη Σλοβιάνσκ) από μια ειδική μονάδα, που προφανώς αποτελείται από Ρώσους πολίτες. Μετά την κατάληψη των κτιρίων της διοίκησης, αρκετοί κάτοικοι του Κραματόρσκ συγκεντρώθηκαν μπροστά τους για να μάθουν ποιοι είναι οι ένοπλοι. Από το πλήθος ακούγονται φωνές όπως «εξαφανιστείτε» και «Ουκρανία». Όταν ένας από τους καταληψίες δήλωσε ότι ήταν «υπέρ του Ντονμπάς», οι κάτοικοι του απαντούν: «Μας ρωτήσατε; Εξάλλου, εμείς είμαστε το Ντονμπάς. Ποιος σας κάλεσε εδώ;». Όπως σημείωσε ο Ντένις Καζάνσκι, ένας δημοσιογράφος από το Ντονέτσκ, οι άνθρωποι σε αυτό το βίντεο είναι τόσο γενναίοι επειδή δεν πιστεύουν ακόμη ότι οι τύποι αυτοί μπορούν να τους πυροβολήσουν.
Ο Ρώσος πολίτης Γκίρκιν γίνεται ο πρώτος υπουργός άμυνας της «λαϊκής δημοκρατίας” του Ντονιέτσκ, και με κάθε πράξη και δήλωσή του κάνει ξεκάθαρο πως είναι ένας ορθόδοξος φονταμενταλιστής και μοναρχικός που ονειρευόταν «την επιστροφή της Ρωσίας στα φυσικά της σύνορα, δηλαδή στα σύνορα του 1939». Ο στόχος του Γκίρκιν δλδ είναι η εφαρμογή του συμφώνου Χίτλερ-Στάλιν. Ο υποτιθέμενος «αντιφασίστας» Γκίρκιν μιλάει θετικά για την αντεπαναστατική Λευκή Φρουρά και λατρεύει τους Ρώσους συνεργάτες των ναζί στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μόνο η γνώση της ρωσικής γλώσσας και μια μηχανή αναζήτησης στο διαδίκτυο θα ήταν αρκετά για να ανακαλύψει κανείς ότι ο Γκίρκιν είναι εγκληματίας πολέμου που μπορεί να καυχηθεί για μια μακρά καριέρα: πολεμώντας για τους Ρώσους «αυτονομιστές» στη Μολδαβία το 1992, συμμετέχοντας στον πόλεμο της Βοσνίας το 1994 (από την πλευρά της Σερβίας), και τέλος συμμετέχοντας στους δύο πολέμους της Τσετσενίας.
Τα άρθρα του ίδιου του Γκίρκιν από την εποχή του δεύτερου πολέμου της Τσετσενίας, τα οποία έγραφε για το Ρωσικό εθνικιστικό περιοδικό «Ζαύτρα» (Завтра) δείχνουν ότι ο ίδιος τρέφει ωμές φυλετικές προκαταλήψεις κατά των Τσετσένων. Πόσους από αυτούς δολοφόνησε ο Γκίρκιν δεν είναι ακριβώς γνωστό- Σύμφωνα με Ρώσους ακτιβιστές για τα ανθρώπινα δικαιώματα από την οργάνωση «Memorial», ο τότε αξιωματικός της FSB συμμετείχε στην απαγωγή και την δολοφονία τουλάχιστον τεσσάρων ανθρώπων[8]. Μπορεί κανείς να πάρει μια ιδέα για των ιδεών του για τη σωστή διεξαγωγή πολέμων από ένα άρθρο που έγραψε μαζί με τον Μποροντάι, στο οποίο οι συγγραφείς χαίρονταν ανοιχτά για την καταστροφή ενός χωριού των Νταγκεστάν με τη χρήση βαρέων ρουκετών.
Όπως ο Γκίρκιν, έτσι και ο Αλεξάνδερ Μποροντάι είναι πολίτης της ρώσικης Ομοσπονδίας, ο οποίος δεν είχε πατήσει το πόδι του στο Ντονμπάς πριν το 2014. Αυτό όμως δεν θα τον εμποδίσει να γίνει ο πρώτος πρωθυπουργός της «λαϊκής δημοκρατίας» του Ντονιέτσκ. Και ο Μποροντάι πολιτικά ανήκει στο χώρο της ρωσικής άκρας δεξιάς: είναι μοναρχικός, ορθόδοξος φονταμενταλιστής και υπέρμαχος της παλινόρθωσης της τσαρικής αυτοκρατορίας. Την δεκαετία του ’90 διατέλεσε διευθυντής της ρωσικής εθνικιστικής εφημερίδας «Ζαύτρα», ενώ το 2011 θα ιδρύσει το εθνικιστικό ιντερνετικο κανάλι Den-TV, όπου συχνά δίνεται βήμα σε ακροδεξιές φωνές όπως τον αντισημίτη Κονσταντίν Ντουσένοφ.
Και ο Μποροντάι επίσης έχει μακρά «αυτονομιστική» καριέρα. Το 1992, όπως και πολλοί άλλοι Ρώσοι πολίτες, θα είναι ανάμεσα στους «αυτονομιστές» που, με ρωσική στρατιωτική υποστήριξη, έθεσαν την Υπερδνειστερία υπό ρωσικό έλεγχο. Φυσικά, και το 1992 ο «λόγος της εισβολής είναι η προστασία των ‘απειλουμένων ρωσόφωνων’ πληθυσμών από τον ‘μολδαβικό φασισμό’». Όπως και στην περίπτωση της Γεωργίας το 2008 ή της Ουκρανίας το 2014, λίγοι/ες κινηματική/ες έκαναν τον κόπο να ψάξουν τους πραγματικούς λόγους, και αντ’ αυτού προτίμησαν να πιστέψουν την Ρωσική προπαγάνδα, νοσταλγώντας την ΕΣΣΔ.
Όταν τα πράγματα έγιναν πολύ θερμά τον Αύγουστο του 2014, οι δύο ηγέτες των «αυτονομιστών» επέστρεψαν στη Μόσχα- τα «γραφεία» που άφησαν στη «λαϊκή δημοκρατία» κατέλαβαν τοπικές μαριονέτες. Ωστόσο, ο πόλεμος ήταν ήδη σε πλήρη εξέλιξη εκείνη την εποχή και η Ρωσία είχε ήδη ανέπτυξε τακτικές μονάδες τις στο ουκρανικό έδαφος. Πίσω στην χώρα τους τους περιμένει, ως ανταμοιβή για τις υπηρεσίες τους, μία ζωή πολυτέλειας. Μάλιστα ο Μποροντάι εκλέχθηκε μέχρι και βουλευτής στο Ρωσικό κοινοβούλιο (Дума) με το κόμμα «Ενωμένη Ρωσία» του Πούτιν.
Με όλα αυτά δεν θέλω να πω πως όλα ήταν τέλεια στο Ντονμπάς πριν το 2014: προφανώς υπήρχαν προβλήματα, αλλά αυτά είχαν πιο πολύ κοινωνικό και ταξικό χαρακτήρα, πάρα φυλετικό (όπως ισχυρίζεται η πουτινική προπαγάνδα). Και σε αυτή τη γενικευμένη δυσαρέσκεια πόνταραν οι εισβολείς. Και είναι κάπως λογικό όλο αυτό το ζήλο για ένταξη της περιοχής στη Ρωσία να προερχόταν, όχι από τα λαϊκά στρώματα, αλλά από παραστρατιωτικά ακροδεξιά στοιχεία της ίδιας της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
![Προπαγανδιστικό μπάνερ στο οποίο γράφει «Δόξα στη Νοβοροσσία» [δηλαδή την αναστημένη ρωσική αυτοκρατορία]: δεξιά αποσπάσματα ως φρουροί της Ρωσικής άνοιξης [όπως τα γεγονότα του '14 είναι γνωστά στη Ρωσία]. Στη μέση απεικονίζονται εμβλήματα ακροδεξιών ομάδων από την Ρωσία («Ρωσική Εθνική Ενότητα», «Βαργιάγκ», «Ρούσιτς», «Αυτοκρατορική Λεγεώνα») και από την Ουγγαρία («Legion of St. István»).](https://nomadicuniversality.files.wordpress.com/2022/06/285743885_10225759442428734_7395429127578692033_n.jpg?w=696)
Προπαγανδιστικό μπάνερ στο οποίο γράφει «Δόξα στη Νοβοροσσία» [δηλαδή την αναστημένη ρωσική αυτοκρατορία]: δεξιά αποσπάσματα ως φρουροί της Ρωσικής άνοιξης [όπως τα γεγονότα του ’14 είναι γνωστά στη Ρωσία]. Στη μέση απεικονίζονται εμβλήματα ακροδεξιών ομάδων από την Ρωσία («Ρωσική Εθνική Ενότητα», «Βαργιάγκ», «Ρούσιτς», «Αυτοκρατορική Λεγεώνα») και από την Ουγγαρία («Legion of St. István»).
[2] https://www.youtube.com/watch?v=BjAvnUa1Wak και https://novayagazeta.ru/society/65075.html και https://censor.net/…/rossiyiskiyi_naemnik_polovina… και https://naviny.belsat.eu/…/paren-iz-bresta-kotoryj…/ και https://www.youtube.com/watch?v=81KAD5uzXdw και http://kashin.guru/2015/10/20/soldat/
[3] https://www.currenttime.tv/…/ya-natsist…/31868399.html και https://espreso.tv/…/pro_rashystov_antyfashystov_na…
[4] https://www.opendemocracy.net/…/putins-international…/ και https://www.google.com/…/quotpravoslavna-zoraquot…/amp και https://balkaninsight.com/…/serb-volunteers-answer…/
[5]https://www.youtube.com/watch?v=4Xojf1ImUb8 και
http://www.khpg.org/en/index.php?id=1397936989
[6] https://www.hrw.org/…/ukraine-rebel-forces-detain… και http://khpg.org/en/index.php?id=1405936264
[7] https://linksunten.indymedia.org/de/node/119382/index.html και https:/ /linksunten.indymedia.org/de/node/121038
Nomadic universality 
Ενδιαφέροντα στοιχεία από το άρθρο, μιας και για να πω την αλήθεια, ελάχιστα πράγματα ήξερα για τα συμβαίνοντα στην περιοχή, και απολύτως τίποτα πριν το 2014.
Καταδεικνύεται πως η ρωσική πολεμική επιχείρηση είναι η συνέχεια των γεγονότων που αυτή ξεκίνησε το 2014. Επομένως ο ισχυρισμός «αποναζιστικοποίηση της Ουκρανίας» είναι φθηνές δικαιολογίας, και ότι πίσω από αυτές βρίσκεται ο μεγαλοϊδεατισμός του Πούτιν.
Σήμερα ξέρουμε πού οδήγησε τους Σέρβους ο μεγαλοϊδεατισμός τους. Ασφαλώς η Ρωσία με τα πυρηνικά όπλα δεν είναι Σερβία και αυτό είναι πρόβλημα. Διότι από αυτόν τον πόλεμο και ανάλογα από το πόσο θα διαρκέσει δεν θα χάσει μόνον η Ουκρανία και η Ρωσία, αλλά σχεδόν όλος ο κόσμος.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!