του Άκη Γαβριηλίδη

Όλοι εμείς οι πράκτορες της παγκοσμιοποίησης και του Σόρος, που μηχανορραφούμε μέρα και νύχτα για να υπονομεύσουμε τον πολιτισμό του ελληνικού λαού και την ορθόδοξη πίστη του, είμαστε δικαιολογημένα υπερήφανοι και ικανοποιημένοι για την περιφανή νίκη που σημειώσαμε χθες μέσα στην έδρα του αντιπάλου χωρίς να ανοίξει ρουθούνι, και μάλιστα χωρίς καν ο αντίπαλος να καταλάβει τι συνέβη.

Ας συνοψίσουμε τι συνέβη:

χθες απονεμήθηκαν τα βραβεία «Θεοφανώ» στη Ροτόντα. Στη Ροτόντα, που εδώ και τριάντα χρόνια είχαμε επιχειρήσει να διεκδικήσουμε ως χώρο για τέλεση κοσμικών εκδηλώσεων, όπως π.χ. συναυλιών, αλλά είχαμε προσκρούσει στην αντίθεση, ενίοτε ένοπλη, των Χριστιανοταλιμπάν τραμπούκων οι οποίοι είχαν επιτεθεί στο … πιάνο το οποίο επρόκειτο να παίξει ο μουσικός, λογοτέχνης και ραδιοφωνικός παραγωγός Σάκης Παπαδημητρίου και του είχαν προκαλέσει σοβαρές ζημίες.

Τα βραβεία απονεμήθηκαν σε δύο Τούρκους επιστήμονες, οι οποίοι, με χρηματοδότηση ενός Ελληνοεβραίου επιχειρηματία, επινόησαν ένα εμβόλιο κατά του κορονοϊού. Ακριβώς της ασθένειας της οποίας την αντιμετώπιση –αν όχι την ύπαρξη- αρνούνται οι ψεκασμένοι και από την οποία, κατά μία σαρδόνια ειρωνεία της τύχης, πέθανε ο τότε επικεφαλής του ελληνοχριστιανικού όχλου Ιωάννης Τασιάς.

Η εκδήλωση έκλεισε με την πρώτη παγκόσμια παρουσίαση μιας μουσικής σύνθεσης την οποία έγραψαν από κοινού μουσικοί διαφόρων εθνικοτήτων. Στην εκτέλεση του έργου συμμετείχε ένα πιάνο, και μάλιστα το ίδιο ακριβώς πιάνο το οποίο είχε πέσει θύμα των ακροδεξιών βανδαλισμών.

Το γεγονός αυτό προσφέρεται για κάποια πολιτικά συμπεράσματα. Και ιδίως το εξής: αποδεικνύει πόσο βλάκες –ή/ και θρασύδειλοι- είναι όσοι ανήκουν σε αυτό το νεφέλωμα της εθνικιστικής/ ανορθολογικής/ εκκλησιαστικής ακροδεξιάς. Εάν τα ίδια πράγματα τα πασπαλίσεις με λίγο Βυζάντιο, λίγο Παπαχελά, λίγη πρόεδρο της δημοκρατίας και κάποια άλλα στοιχεία που να τους πείθουν ότι βρίσκονται εντός της «δεξιάς πολυκατοικίας», είναι διατεθειμένοι να τα χάψουν, ή πάντως δεν τολμούν να αντιταχθούν σε αυτά, ακόμα και αν επί της ουσίας αποτελούν την διαμετρική αντίθεση των ιερών και των οσίων τους για τα οποία είναι έτοιμοι να ασκήσουν βία και να συγκρουστούν στους δρόμους και στα σχολεία –όπως έκαναν πρόσφατα λίγα μόνο χιλιόμετρα μακριά, στη Σταυρούπολη.