του Άκη Γαβριηλίδη

Την ταινία του Τσεμπερόπουλου δεν την έχω δει. Από πολλές διαφορετικές μαρτυρίες όσων την έχουν δει πληροφορούμαι ότι σε αυτή, στους τίτλους τέλους, παρατίθεται εντός εισαγωγικών, με απόλυτη βεβαιότητα μια υποτιθέμενη δήλωση που αποδίδεται στον Φρανκ Σινάτρα, η εξής: «Αν ο Στέλιος Καζαντζίδης είχε κάνει καριέρα στην Αμερική, με τη φωνή που έχει θα είχε μεγαλύτερη φήμη από μένα».

Η αναφορά αυτή δεν συνοδεύεται φυσικά από καμία παραπομπή ή τεκμηρίωση.

Ας πούμε ότι, ΟΚ, στους τίτλους μιας ταινίας δεν είναι κατάλληλος τόπος για παράθεση πηγών. Πού είναι;

Στο διαδίκτυο και στα ΜΚΔ βρίσκουμε ήδη αρκετές αναρτήσεις της φράσης αυτής, (μεταξύ άλλων και από τον λογαριασμό «Κίνημα Υποστηρικτών Ανδρέα Παπανδρέου-Ο Μεγαλύτερος Έλληνας Ηγέτης»), πλην όμως, απ’ ό,τι Συνέχεια →

του Άκη Γαβριηλίδη

Σύμπασα η ομφαλοσκοπούσα ελληνική κοινωνία συγκλονίσθηκε χθες, και εξέφρασε -αλλά και παρήγαγε/ διόγκωσε με τεχνητά βοηθήματα- αυτόν τον ερεθισμό της μέσω των αντίστοιχων ΜΜΕ της, με όσα έγιναν στα εγκαίνια του νέου μουσείου Τροίας.

«Μαθήματα ιστορίας από τον Ερντογάν: ‘Ο Αχιλλέας και η Ωραία Ελένη μιλούσαν τούρκικα’»! Σκούζουν και ολοφύρονται οι ιστότοποι που πήραν φωτιά με την «νέα πρόκληση των γειτόνων». Φυσικά στα σχόλια δίνουν ρέστα, και συναγωνίζονται σε επιδείξεις ευρωκεντρικού σαρκασμού και επιθετικότητας η, αντίστοιχα, νηφάλιας και συγκαταβατικής αποδοκιμασίας, τουρκοφάγοι και αντιιμπεριαλιστές, για το «παραλήρημα του σουλτάνου» που «έχει χάσει την επαφή» και δε συμμαζεύεται.

Όποιος όμως αφιερώσει τρία λεπτά από το χρόνο του και στοιχειώδη ψυχραιμία για να παρακολουθήσει το σχετικό ρεπορτάζ που αναπαράγουν οι ίδιες αυτές αναφορές, θα διαπιστώσει ότι ο Συνέχεια →