του Άκη Γαβριηλίδη

Μετά και τις τελευταίες αποκαλύψεις και καταθέσεις εκθέσεων και πορισμάτων, κάθε άνθρωπος που έχει στοιχειώδη νοημοσύνη και που δεν θέλει να παριστάνει την στρουθοκάμηλο, δεν έχει άλλο δρόμο παρά να παραδεχτεί ότι ο πρωθυπουργός αυτής της χώρας είναι ψεύτης και δολοφόνος.

Από όλες τις αμερόληπτες εξετάσεις της σύγκρουσης των τρένων στα Τέμπη προκύπτει με καθαρότητα ότι από την πρώτη στιγμή υπήρξε συντονισμένη, συστηματική και οργανωμένη προσπάθεια να παρεμποδιστεί η έρευνα και να μην έρθει στο φως η αλήθεια.

Η προσπάθεια αυτή δεν θα ήταν δυνατό να αναληφθεί χωρίς τη γνώση και μάλιστα την ενεργό και πρωταγωνιστική συμμετοχή του πρωθυπουργού. Οδήγησε δε σε σωρεία κακουργημάτων, τα οποία δεν αποκλείεται, με καθαρά Συνέχεια →

του Άκη Γαβριηλίδη

Στο ποδόσφαιρο, υπάρχουν κάποιες φάσεις στις οποίες, εάν ο πλάγιος επιθετικός ξεπεράσει τον προσωπικό του αντίπαλο και βρεθεί πίσω από την άμυνα σε πλεονεκτική θέση για να κάνει σέντρα, οι αμυντικοί είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί και αποφεύγουν να απλώσουν το πόδι τους στην πορεία της μπάλας· διότι, αν το κάνουν, καθώς τρέχουν οπισθοχωρώντας με κατεύθυνση προς την εστία τους μετά το σπάσιμο του μετώπου, είναι πολύ πιθανό να στείλουν άθελά τους τη μπάλα στα δίχτυα εκεί που πρόθεσή τους ήταν να την αποκρούσουν.

Τέτοια αυτογκόλ σημειώνονται και στην κοινωνική και πολιτική επικοινωνία. Ένα σπαρταριστό τέτοιο παράδειγμα αποτελεί η κάτωθι αφίσα που έφτιαξαν κάποια ακροκεντρώα τρολλ παραποιώντας και (όπως νόμιζαν) υπονομεύοντας την αναγγελία των πορειών για τα Τέμπη στις 28-2. Είναι ενδεικτικό ότι, όταν είδα για πρώτη φορά, προσωπικά πίστεψα ότι ήταν απλώς μία σαρκαστική παραλλαγή της κανονικής που είχε σκοπό να διαδώσει το Συνέχεια →

του Δημήτρη Λένη

Μέσα στην τραγικότητα της κατάστασης με τόσους νεκρούς, το πιο ακατανόητο είναι το πόσο μικρό είναι το μέγεθος της μπίζνας με το τολουόλιο, αν ήταν τολουόλιο.

Τα νούμερα απλώς δεν έχουν καμία λογική.

Για αρχή, είναι προφανές ότι κάθε νόμιμη χρήση αυτού του τολουολίου αποκλείεται. Θα υπήρχαν παραστατικά, τιμολόγια, θα είχαν ακολουθηθεί κανονισμοί ασφαλείας κ.λπ. Αν υπήρχε τολουόλιο ήταν για παράνομη χρήση.

Τι χρήση; Οι αρωματικοί υδρογονάνθρακες της οικογένειας αυτής μπορούν να χρησιμοποιηθούν στη χημεία πάρα πολλών πραγμάτων. Πχ, τα χρώματα διαλύτη (οι λαδομπογιές) έχουν τολουόλιο. Μεταξύ των πολλών χημικών διεργασιών που τους χρησιμοποιούν είναι και μερικές μέθοδοι παρασκευής ναρκωτικών της οικογένειας της (μεθ)αμφεταμίνης. Αποκλείεται να ήταν αυτό: η απαιτούμενη ποσότητα θα ήταν λίγα λίτρα, όχι τόνοι. Το αγοράζεις από το χρωματοπολείο κι έχεις ήσυχο το κεφάλι σου.

Τι άλλο υπάρχει;

Νοθεία καυσίμων.

Πώς χρησιμοποιείται στη νοθεία: συμπληρώνεις απλή βενζίνα με τολουόλιο ως 50% περίπου. Το τολουόλιο Συνέχεια →

της κοινωνίας των πολιτών

Πριν από έναν περίπου χρόνο, ο πανεπιστημιακός –και πρωθυπουργικός σύμβουλος- Στάθης Καλύβας, ο ίδιος που διαφήμιζε ως «μυστική σάλτσα» του την υπόδειξη να «μην εστιάζουμε στις αποτυχίες μας» και που ελεεινολογούσε τους καλλιτέχνες της συναυλίας στο Καλλιμάρμαρο για τα Τέμπη επειδή δεν συμμορφώθηκαν προς αυτή, είχε δημοσιεύσει ένα άρθρο με τίτλο «Πού είναι η κοινωνία των πολιτών;».

Στην εισαγωγή του άρθρου του, έλεγε τα εξής:

Πριν από περίπου τριάντα χρόνια εμφανίστηκε ο όρος «κοινωνία των πολιτών», για να περιγράψει συλλογικές δράσεις εκτός κράτους και κομμάτων. Η ελληνική κοινωνία χαρακτηρίζεται από μια στενή διαπλοκή τόσο με το κράτος, μέσω του πελατειακού συστήματος, όσο και με τα κόμματα, που συνήθως «καπελώνουν» την κοινωνία. Ομως, η αναποτελεσματική λειτουργία τους προσφέρει ένα μεγάλο πεδίο δράσης για οργανισμούς με σαφές εύρος δραστηριοτήτων, που κινητοποιούν την κοινωνία ανεξάρτητα από κράτος και κόμματα. Θα σταθώ σε δύο παραδείγματα.

Καταρχάς, καλό είναι να σημειώσουμε ότι ο όρος «κοινωνία των πολιτών» δεν εμφανίστηκε βεβαίως πριν από Συνέχεια →

του Άκη Γαβριηλίδη

Σύμφωνα με πληροφορίες που αναφέρονται στην ελληνική Wikipedia, και συγκεκριμένα στο λήμμα «Κωνσταντίνος Καραμανλής», ο και «εθνάρχης» αποκληθείς ήταν γιος του Γεωργίου Καραμανλή, δημοδιδασκάλου ο οποίος είχε «πολεμήσει» και στον «Μακεδονικό Αγώνα». (Τα εισαγωγικά τα προσθέτω εγώ, διότι ο λεγόμενος μακεδονικός –κατ’ ουσίαν αντιμακεδονικός– αγώνας δεν ήταν φυσικά πόλεμος, δεν συνίστατο σε μάχες μεταξύ στρατών, αλλά απλώς μια τρομοκρατική επιχείρηση που διεξήγαγαν χωρίς επιτυχία σώματα ατάκτων εις βάρος κυρίως αμάχων χωρικών).

Αυτό που δεν αναφέρει το λήμμα, ούτε και καμία άλλη αγιογραφία του «εθνάρχη», είναι ότι ο εν λόγω πρόμαχος του ελληνισμού άσκησε τρομοκρατία όχι μόνο εις βάρος ντόπιων Μακεδόνων, αλλά και εις βάρος Ποντίων Συνέχεια →