φεμινισμός,Δίκαιο,Κριτική της πολιτικής οικονομίας

Αντι-παρενθεσία: το Ελντοράντο του συντηρητικού φεμινισμού

του Άκη Γαβριηλίδη

Γνωρίζατε εσείς ότι ο θηλασμός είναι «φυσικό δικαίωμα»;

Ούτε εγώ.

Το διάβασα σε κείμενο που υπογράφεται από δέκα ελληνικές φεμινιστικές συλλογικότητες και με το οποίο ζητείται να απαγορευθεί τελείως η παρένθετη μητρότητα.

Θα ήμουν περίεργος να μάθαινα ποια συλλογικότητα ή ποιο άτομο είχε την φαεινή έμπνευση να χρησιμοποιήσει σήμερα αυτή την απαρχαιωμένη έννοια, και τι ακριβώς εννοεί με αυτή.

Η έννοια των «φυσικών δικαιωμάτων» έχει εγκαταλειφθεί από τη νομικοπολιτική σκέψη –και πρακτική- εδώ και κάτι αιώνες. Έπαιξε ίσως κάποιο προοδευτικό ρόλο την εποχή των μεγάλων αστικών επαναστάσεων. Έκτοτε όμως, όποτε χρησιμοποιήθηκε, ήταν πάντα σε συντηρητική κατεύθυνση: ως «νόμο της φύσης» αναγορεύει συνήθως κάποιος μια ισχύουσα κατάσταση πραγμάτων προκειμένου να αντιταχθεί στην αλλαγή της[1]. Οι συντάκτριες του κειμένου δεν μπορεί να αγνοούν ότι αυτό ακριβώς κάνουν το διάστημα αυτό, μιλώντας για το ίδιο ακριβώς θέμα, οι Συνέχεια

Κλασσικό