του Άκη Γαβριηλίδη

Εδώ και χρόνια έχουμε εξοικειωθεί με την ιδέα ότι τα τραγούδια, ιδίως τα ποπ τραγούδια, ακόμη ιδιαίτερα τα τραγούδια που προορίζονται για τον διαγωνισμό της Ευρωπαϊκής Ραδιοτηλεοπτικής Ένωσης, δεν τα ακούμε μόνο αλλά και τα βλέπουμε· μεταξύ άλλων σε βίντεο.

Λιγότερο διαδεδομένη είναι η πρακτική να προστίθενται σε αυτό το οπτικό μέρος κείμενα, γραμμένες λέξεις ή φράσεις, όπως συνέβαινε στις ταινίες του Ζαν-Λυκ Γκοντάρ, τα οποία κομίζουν νέα στοιχεία σε σχέση με όσα είχαμε δει ή ακούσει μέχρι τότε.

Η πρακτική αυτή ακολουθείται στο βίντεο που δόθηκε στη δημοσιότητα για το «Ζάρι» με την Μαρίνα Σάττι. Στο τελευταίο του πλάνο, όπου απεικονίζεται η Ακρόπολη της Αθήνας, επιπροστίθεται μια διαφάνεια η οποία περιέχει Συνέχεια →

του Άκη Γαβριηλίδη

Σε πρόσφατο σημείωμα είχα προσπαθήσει να προειδοποιήσω ότι τα όπλα με τα οποία οι γνήσιοι αριστεροί προσπαθούσαν να αμυνθούν κατά της απειλής του Στέφανου Κασσελάκη ήταν άσφαιρα, ή μάλλον δεν ήταν καν όπλα.

Φυσικά, κανείς δεν με άκουσε, όπως ανέμενα να γίνει και όπως έχει γίνει πολλές φορές στο παρελθόν. Δεν φανταζόμουν ότι θα υπάρξει κανείς που θα μου πει ευχαριστώ επειδή του δίνω τη δυνατότητα να διορθώσει την πορεία του και θα την διορθώσει πράγματι. Κάποιοι δε μου προσήψαν και ότι θέλω να «δικαιολογήσω» ή και να στηρίξω τον Κασσελάκη. Όπως επίσης έχει γίνει πολλές φορές στο παρελθόν, και με μένα και με άλλους. Ουδεμία έκπληξη και επ’ αυτού.

Μετά την ολοκλήρωση του πρώτου γύρου των εσωκομματικών εκλογών, η οποία επιβεβαίωσε όσα έλεγα, έχουμε νέες ευκαιρίες να μετρήσουμε την αποτελεσματικότητα αυτών των όπλων. Εδώ θα το κάνουμε σχετικά με ένα εξ Συνέχεια →