του Άκη Γαβριηλίδη

Tόσο από την άποψη της σφοδρότητάς της, όσο και από την άποψη των επιχειρημάτων (καλύτερα, των συκοφαντιών) που χρησιμοποιεί, η ολομέτωπη επίθεση του ελληνικού κράτους και παρακράτους εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ και εναντίον της τουρκικής μειονότητας στην Ελλάδα, έχει όμοιό της μόνο στην αντικομμουνιστική υστερία κατά των «ΕΑΜοβουλγάρων» της εμφυλιακής και μετεμφυλιακής περιόδου. Της οποίας άλλωστε αποτελεί συνέχεια, ή νεκρανάσταση.

Ούτως εχόντων των πραγμάτων, είναι πραγματικά θλιβερό ότι το σημερινό ΚΚΕ συντάσσεται με αυτή την επίθεση για να δείξει καλή διαγωγή, χωρίς να μπαίνει καν στον κόπο να υποκριθεί ότι κρατά ίσες αποστάσεις.

Η σχετική ανακοίνωση του κόμματος είναι πραγματικά αξιοθρήνητη τόσο από πρακτική, όσο και από θεωρητική Συνέχεια →

του Δημήτρη Δημούλη

Θα διατυπώσουμε ορισμένα ερωτήματα που θα καθοδηγήσουν την έρευνά μας για τις εθνικές μειονότητες στο ελληνικό δίκαιο.

Πρόβλημα 1. Έλληνας πολίτης, ομιλητής σε δημόσια συγκέντρωση, δηλώνει: α) «Είμαι Τούρκος γιατί ομιλώ τουρκικά όπως και οι γονείς μου και ανετράφην με βάση τις αξίες του τουρκικού πολιτισμού, πράγμα για το οποίο είμαι υπερήφανος», β) «είμαι μέλος της τουρκικής μειονότητας στην Ελλάδα», γ) «η τουρκική μειονότητα στην Ελλάδα καταπιέζεται».

Πρόβλημα 2. Έλληνες πολίτες ιδρύουν σωματείο με επωνυμία «Προοδευτική Ένωση Τούρκων» και σκοπό τη μελέτη, προαγωγή και διάδοση του τουρκικού πολιτισμού καθώς και την ελληνοτουρκική φιλία.

Πρόβλημα 3. Η Βουλή (των Ελλήνων) ψηφίζει νόμο που ποινικοποιεί τις αναφορές σε ύπαρξη τουρκικής μειονότητας στην Ελλάδα.

Πώς πρέπει να κριθούν αυτά τα συμβάντα από συνταγματικής πλευράς; Οι απαντήσεις δείχνουν πώς ορίζει το ελληνικό δίκαιο την εθνική μειονότητα, ήτοι ποια νομική σημασία της αποδίδει.

Eίναι συνταγματικά δικαιολογήσιμο να απαγορευθεί το σωματείο «Τουρκική Ένωση Συνέχεια →