των Ζακ Ρανσιέρ και Αλαίν Μπαντιού

Ο αυτοοργανωμένος εκδοτικός οίκος Edicija Jugoslavija samizdat και η συνδεδεμένη με αυτόν συλλογικότητα PhD In One Night απευθύνθηκαν στους δύο παλαίμαχους γάλλους φιλοσόφους και τους ζήτησαν μια τοποθέτηση για τα γεγονότα στη Σερβία. Ακολουθούν παρακάτω τα σύντομα μηνύματά τους. Σημειωτέον ότι, όπως προκύπτει από τις ίδιες τις απαντήσεις, αυτές δόθηκαν πριν την χθεσινή διαδήλωση στο Βελιγράδι που φαίνεται ότι ήταν η μαζικότερη μέχρι τώρα. Μετάφραση (από τα αγγλικά): Α.Γ.

Το φοιτητικό και νεολαιίστικο κίνημα στη Σερβία περιέχει δύο σπουδαία μαθήματα για μένα.

Το πρώτο είναι πολύ απλό: σε μια εποχή που η παραίτηση μπροστά στις πιο βίαιες και κυνικές μορφές κυριαρχίας είναι Συνέχεια →

του [Ντραγκούτιν Βλαντισάβλιεβιτς]

Η νουβέλα Ένας περίπατος στο μέλλον υπήρξε ένα παιδικό αφήγημα επιστημονικο-πολιτικής φαντασίας που δημοσιεύτηκε σε συνέχειες στο προλεταριακό παιδικό περιοδικό Budućnost [=Μέλλον] το 1924, στο τότε Βασίλειο των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων. Ως υπογραφή έφερε απλώς το όνομα της νεαρής πρωταγωνίστριας, της «μικρής Ζόρα» [=Αυγής], αλλά πιθανολογείται ότι πραγματικός συγγραφέας του ήταν ο εκδότης του περιοδικού Ντραγκούτιν Βλαντισάβλιεβιτς, γιατρός, παιδαγωγός και ιδρυτικό μέλος του κομμουνιστικού κόμματος Σερβίας –από το οποίο όμως αποχώρησε λίγο αργότερα. Αφηγείται ένα όνειρο της Ζόρα, κόρης επαναστατών εργατών, την παραμονή της Πρωτομαγιάς του 1924, στο οποίο βρίσκεται εκατό χρόνια αργότερα και ξεναγείται στα κομμουνιστικά σχολεία του (τότε) μέλλοντος από τους αυτοοργανωμένους μαθητές και μαθήτριες.

Το ουτοπικό αυτό κείμενο είχε ουσιαστικά ξεχαστεί επί έναν αιώνα, αλλά πρόσφατα το ξαναανακάλυψε τυχαία σε μια βιβλιοθήκη του Βελιγραδίου η πανεπιστημιακή φιλόλογος Μπιλγιάνα Αντόνοβσκα, και το εξέδωσε σε μια δίγλωσση έκδοση –σερβοκροατικό πρωτότυπο και αγγλική μετάφραση-, με συνεπιμέλεια της Ίβανα Μομτσίλοβιτς, μαζί με δύο επεξηγηματικά σημειώματα των δύο επιμελητριών. H έκδοση γνώρισε απρόβλεπτη απήχηση στη Σερβία, διότι σύντομα μετά ακολούθησαν οι μαζικές κινητοποιήσεις για την κατάρρευση της στέγης στο σταθμό του Νόβισαντ, στις οποίες πρωταγωνιστικό ρόλο έπαιξαν, και παίζουν, οι φοιτητές και οι φοιτήτριες. Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, 75 από τις 80 πανεπιστημιακές σχολές του Βελιγραδίου είναι κατειλημμένες, και στις καταλήψεις συχνά οργανώνονται εκδηλώσεις όπου διαβάζεται μεταξύ άλλων και ο Περίπατος στο μέλλον.

Παρουσιάζουμε παρακάτω αποσπάσματα από το βιβλίο αυτό μεταφρασμένα (από το αγγλικό). Εισαγωγή-απόδοση Α.Γ. Συνέχεια →

Συνεχίζουμε με το δεύτερο και τελευταίο μέρος των μεταφρασμένων αποσπασμάτων από το βιβλίο τού Michel Rouche Attila. La violence nomade, Fayard, Paris 2009

Το πρώτο μέρος εδώ

Η εξουσία των γυναικών

Εν τοιαύτη περιπτώσει, πίσω από την επισήμως διακηρυγμένη πρόσοψη της ανδρικής βίας και της υπεροχής του Ούννου ιππέα, μήπως υπήρχε μία σιωπηλή άσκηση εξουσίας των γυναικών; Η εξέταση του περιεχομένου ορισμένων τάφων φαίνεται να το αποδεικνύει. Στον κόσμο των Σαρματών, ο οποίος παραμένει το δημογραφικό υπόστρωμα των Ούννων, είδαμε ήδη την παράδοση να υπάρχουν γυναίκες στην εξουσία, ως βασίλισσες ή ιέρειες. Σε έναν τάφο στο Ούντερζίμπενμπρουν της Αυστρίας, βορείως του Δούναβη, βρέθηκε θαμμένη μία γυναίκα με χρυσό βραχιόλι –διακριτικό βασιλικής τάξεως-, στοιχεία Συνέχεια →