του Άκη Γαβριηλίδη

Δεν υπάρχει καμία αμφισβήτηση ότι η ύπαρξη αστυνομίας ηθών σε μια κοινωνία είναι αδιανόητη και πρέπει να εκλείψει. Είναι βασικό αξίωμα του νεωτερικού νομικού πολιτισμού ότι αυτό που μπορεί να αστυνομεύεται είναι οι πράξεις, όχι το ήθος.

Δεν υπάρχει επίσης καμία αμφισβήτηση ότι το να κυκλοφορεί κανείς με τα εσώρουχά του στον δημόσιο χώρο δεν πρέπει να αποτελεί αδίκημα, και σίγουρα όχι αδίκημα που να του αξίζει να αντιμετωπιστεί με σύλληψη, κακοποίηση και εγκλεισμούς σε ψυχιατρεία.
Όμως: όπως έλεγε ο Σπινόζα, το ερώτημα αν κάτι γίνεται σύμφωνα με τον νόμο είναι διακριτό από το ερώτημα αν γίνεται κατά τον καλύτερο δυνατό και τον πιο αποτελεσματικό τρόπο[1].

Εν προκειμένω, σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχουμε μέχρι τώρα, προκύπτει ότι μία νέα γυναίκα σε μια πανεπιστημιούπολη στην Τεχεράνη αφαίρεσε τα ρούχα της σε ένδειξη διαμαρτυρίας για σύσταση που της έγινε να φορά «καλύτερα» το κάλυμμα της κεφαλής της, στη συνέχεια δε συνελήφθη και δεν είναι αυτή τη στιγμή γνωστό πού βρίσκεται και ποια είναι η τύχη της.

Προφανώς η γυναίκα αυτή επιβάλλεται να απελευθερωθεί και να τερματιστούν οποιεσδήποτε νομικές ή εξωνομικές ενέργειες σε βάρος της. Αυτό είναι ξεκάθαρο.

Είναι άραγε εξίσου ξεκάθαρο ότι επιβάλλεται να επικροτήσουμε πολιτικά την κίνησή της και να την Συνέχεια →