του Άκη Γαβριηλίδη
Σε πρόσφατο σημείωμα είχα προσπαθήσει να προειδοποιήσω ότι τα όπλα με τα οποία οι γνήσιοι αριστεροί προσπαθούσαν να αμυνθούν κατά της απειλής του Στέφανου Κασσελάκη ήταν άσφαιρα, ή μάλλον δεν ήταν καν όπλα.
Φυσικά, κανείς δεν με άκουσε, όπως ανέμενα να γίνει και όπως έχει γίνει πολλές φορές στο παρελθόν. Δεν φανταζόμουν ότι θα υπάρξει κανείς που θα μου πει ευχαριστώ επειδή του δίνω τη δυνατότητα να διορθώσει την πορεία του και θα την διορθώσει πράγματι. Κάποιοι δε μου προσήψαν και ότι θέλω να «δικαιολογήσω» ή και να στηρίξω τον Κασσελάκη. Όπως επίσης έχει γίνει πολλές φορές στο παρελθόν, και με μένα και με άλλους. Ουδεμία έκπληξη και επ’ αυτού.
Μετά την ολοκλήρωση του πρώτου γύρου των εσωκομματικών εκλογών, η οποία επιβεβαίωσε όσα έλεγα, έχουμε νέες ευκαιρίες να μετρήσουμε την αποτελεσματικότητα αυτών των όπλων. Εδώ θα το κάνουμε σχετικά με ένα εξ Συνέχεια