Category Archives: Κριτική της πολιτικής οικονομίας

Γλώσσα,Επιτελεστικότητα,Ελληνική κρίση,Κριτική της πολιτικής οικονομίας,Πλήθος,Τραύμα

Έκανε όντως λάθος η Ραχήλ Μακρή για τον ELA;

του Άκη Γαβριηλίδη

 

Και αν έκανε, ήταν το λάθος αυτό τόσο ολέθριο ώστε να χρειάζεται τόση –και τέτοια- παραγωγή λόγου για να διορθωθεί;

Στην ατέλειωτη σειρά των απορριπτικών και συχνά –ακριβώς- ειρωνικών εις βάρος της σχολίων ιδίως στα κοινωνικά μέσα, είναι πολύ ορατό ένα στοιχείο απόλαυσης, μια ηδονή της εκμηδένισης την οποία δεν είναι από μόνη της ικανή να κινητοποιήσει η απλή διάκριση αλήθειας/ σφάλματος. Οι αντιδράσεις αυτές θα πρέπει να αποτελούν εκδήλωση όχι της μέριμνας για επιστημονική ακρίβεια, αλλά ενός πάθους.

Το πάθος αυτό είναι φυσικά το μίσος για τις πλατείες.

Και όταν μιλάω για τις πλατείες, προφανώς δεν εννοώ τα τσιμέντα και τα παγκάκια: εννοώ το πλήθος που ήταν μαζεμένο εκεί πριν από δυο-τρία χρόνια, και το πλήθος γενικά. Πρόκειται για συνεκδοχή, όπως λένε οι φιλόλογοι (το περιέχον αντί του περιεχομένου).

Μόλις πριν λίγες μέρες γράφαμε ότι η στιγμή των «πλατειών» (με την παραπάνω έννοια) προκαλεί μια δυσανεξία στην οποία συμπίπτουν όλοι οι εκφραστές του αντιδραστικού Συνέχεια →

Κλασσικό
Ελληνική κρίση,Κριτική της πολιτικής οικονομίας,Κοινά,κομμουνισμός

Υπάρχει δωρεάν γεύμα, και το έφαγε ο Γκίκας Χαρδούβελης

του Άκη Γαβριηλίδη

 

Η «ευχάριστη έκπληξη» του τελευταίου ανασχηματισμού, όπως την παρουσίασαν τα φιλοκυβερνητικά έντυπα, ήταν η τοποθέτηση του κ. Γκίκα Χαρδούβελη ως υπουργού Οικονομικών. Η πρώτη –και μόνη μέχρι στιγμής- αξιομνημόνευτη ενέργεια του κ. Χαρδούβελη υπό τη νέα του ιδιότητα ήταν η δήλωσή του κατά την οποία «Όλοι καταλαβαίνουν ότι δεν υπάρχει δωρεάν γεύμα».

Τα ίδια έντυπα ανέλαβαν να επεξηγήσουν το νόημα της δήλωσης, με αναφορές στα λόγια του ίδιου του υπουργού, στα λόγια ενός ανώνυμου συνεργάτη του και τέλος … στα ήθη του Φαρ Ουέστ.

«Μόνο οι οικονομολόγοι το καταλάβαιναν αυτό», συνέχισε ο κ. Χαρδούβελης και υπογράμμισε: «Τώρα όλοι καταλαβαίνουν ότι δεν μπορείς να πάρεις τίποτα απ’ την κυβέρνηση εκτός αν κάποιος πληρώσει γι’ αυτό». Με την έμμεση επίκληση της παροιμίας που ξεκίνησε απ’ τα αμερικανικά σαλούν, ο υπουργός Οικονομικών εννοούσε ότι οι προϋπολογισμοί πρέπει να Συνέχεια →

Κλασσικό
Ελληνική κρίση,Κριτική της πολιτικής οικονομίας

ΜΙΑ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΤΙΚΗ ΦΕΝΑΚΗ

της βραδυκαύστου ίσκας

Ένας πανεπιστημιακός οικονομολόγος πρόσφατα αποφάνθηκε: «Έως ότου αρχίσει η διαπραγμάτευση που η Γερμανία αρνείται, [επιβάλλεται] μονομερής διακοπή των συνομιλιών με τους υπαλλήλους της τρόικας και της εφαρμογής του συμφωνημένου “προγράμματος προσαρμογής”, π.χ. … όχι όμως και των μεταρρυθμίσεων που εμείς κρίνουμε ότι έχει ανάγκη η χώρα. Π.χ. … κατάργηση του νόμου περί απολύσεων (μιας και, πρώτον, όποια επιχείρηση θέλει να απολύσει βρίσκει τον τρόπο να το κάνει και, δεύτερον, ο υπουργός των Οικονομικών ισχυρίζεται ότι καμία μεγάλη επιχείρηση δεν θέλει να προβεί σε απολύσεις), κλπ.» (Γιάνης Βαρουφάκης, «Η τριπλή απειλή μας», http://www.protagon.gr, 5/2/2014).

Τα ερωτήματα που τίθενται με αφορμή αυτή τη ρηξικέλευθη πρόταση είναι τα ακόλουθα: α. Από πού και πώς  προκύπτει ότι η χώρα έχει Συνέχεια →

Κλασσικό
Διαδίκτυο,Εργατισμός,Κριτική της πολιτικής οικονομίας,ΜΜΕ,Μηχανές,Οικονομία,Τέχνη,Χρέος,μαρξισμός

Η ουσία της αξίας στην εποχή της κρίσης χρέους

«Τα συστήματα του ranking και του rating είναι μηχανισμοί που χρησιμοποιούνται σήμερα εμπειρικά για τη μέτρηση του πεδίου της αξίας, αλλά φυσικά και για τον έλεγχο και την αιχμαλώτιση του πεδίου των κοινωνικών σχέσεων που παράγουν την ίδια την αξία. Θα αναφερθούμε εδώ σε τέσσερα παραδείγματα: την οικονομία των παραπομπών στο πανεπιστήμιο, την οικονομία της προσοχής στο δίκτυο, την οικονομία του γοήτρου στον κόσμο της τέχνης και την οικονομία της εμπιστοσύνης των οίκων αξιολόγησης»

του Ματτέο Πασκουινέλλι

  Συνέχεια →

Κλασσικό
Κριτική της πολιτικής οικονομίας,μαρξισμός

Πώς ο Μαρξ δεν ανακάλυψε το νόμο της πτωτικής τάσης του ποσοστού κέρδους

του Μίχαελ Χάινριχ*

Στο έργο του Μαρξ δεν ανευρίσκεται κάποια τελική παρουσίαση της θεωρίας του για τις κρίσεις. Αντιθέτως, υπάρχουν διάφορες προσεγγίσεις που προορίζονται να εξηγήσουν τις κρίσεις. Στον εικοστό αιώνα, σημείο εκκίνησης για τις συζητήσεις σχετικά με μαρξιστική θεωρία της κρίσης ήταν ο τρίτος τόμος του Κεφαλαίου, το χειρόγραφο του οποίου γράφτηκε το 1864-1865. Αργότερα, η προσοχή στρέφεται προς τις θεωρητικές αναπτύξεις περί κρίσης στις Θεωρίες για την Υπεραξία, που γράφτηκαν κατά την περίοδο μεταξύ 1861 και 1863. Τέλος, ήρθαν στο προσκήνιο και τα Grundrisse του 1857-1858, τα οποία σήμερα για πολλούς συγγραφείς παίζουν κεντρικό ρόλο για την κατανόηση της θεωρίας του Μαρξ για τις κρίσεις. Έτσι, ξεκινώντας απ’ το Κεφάλαιο, η συζήτηση μετατόπισε σταδιακά την έμφαση σε παλαιότερα κείμενα. Με την Marx Engels Gesamtausgabe (MEGA), το σύνολο των οικονομικών κειμένων που έγραψε ο Μαρξ ανάμεσα στα τέλη της δεκαετίας του 1860 και τα τέλη της δεκαετίας του 1870 είναι πλέον διαθέσιμα. Μαζί με τις επιστολές του, τα κείμενα αυτά επιτρέπουν να διαμορφώσουμε μια εικόνα για την ανάπτυξη της θεωρητικής σκέψης του Μαρξ για την κρίση μετά το 1865.

Η ελπίδα, η εμπειρία και το μεταβαλλόμενο αναλυτικό πλαίσιο της θεωρίας του Μαρξ

Κατά το πρώτο μισό του δέκατου ένατου αιώνα, κατέστη σαφές ότι οι περιοδικές οικονομικές κρίσεις ήταν αναπόφευκτο στοιχείο του σύγχρονου καπιταλισμού. Στο Κομμουνιστικό Μανιφέστο, είχαν θεωρηθεί ως απειλή για την οικονομική ύπαρξη της αστικής Συνέχεια →

Κλασσικό
Εργατισμός,Κριτική της πολιτικής οικονομίας,έξοδος,νομαδισμός

(Α)κινητοποιήσεις νο 2: ο δρόμος και ο νόμος

του Άκη Γαβριηλίδη

Σε προηγούμενο σημείωμα είχα ασχοληθεί με το ζήτημα της παραχώρησης (ημι)χρησιμοποιημένου εισιτηρίου στα μέσα μεταφοράς σε άλλον επιβάτη, και είχα ισχυριστεί ότι η παραχώρηση αυτή είναι απολύτως νόμιμη.

Είχα τότε παραλείψει να αναφερθώ σε ένα ακόμα ισχυρό επιχείρημα, αφενός για λόγους έκτασης και αφετέρου διότι με αυτό οδηγούμαστε σε μια ευρύτερη, όχι στενά νομική θεώρηση του ζητήματος.

Στο άρθρο 392 ΠΚ τίθεται ακόμη μια προϋπόθεση προκειμένου να θεωρηθεί αξιόποινη η «αποδοχή Συνέχεια →

Κλασσικό