του Άκη Γαβριηλίδη

Στην ανακοίνωση με την οποία γνωστοποιεί ότι δεν θα εμφανιστεί στο φεστιβάλ της Σάνης, η τραγουδίστρια Γλυκερία (ή, ακριβέστερα, η «ομάδα της») προβάλλει μεταξύ άλλων τον ισχυρισμό ότι «Η μουσική της είχε και έχει στόχο να ενώνει, όχι να διχάζει». Και συνεχίζει ότι «Τέτοιες φανατικές πρακτικές δεν μπορούν να μειώσουν την αξία ούτε της διαδρομής της ούτε του μηνύματος που φέρει η τέχνη της». Ως «φανατικές πρακτικές» στην ανακοίνωση νοούνται κάποιες υποτιθέμενες «οργανωμένες πιέσεις και καλέσματα σε επεισόδια από το κίνημα BDS και τους υποστηρικτές του» –για τις οποίες δεν ανευρίσκεται καμία περαιτέρω εξήγηση και κανένα στοιχείο, είτε στην ανακοίνωση είτε οπουδήποτε αλλού.

Παρένθεση: την ίδια ακριβώς αιτιολογία προέβαλε προ ημερών ο πρόεδρος της Ελληνικής Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης ως απάντηση σε διαμαρτυρίες για τη συμμετοχή της εθνικής μπάσκετ σε τουρνουά όπου συμμετείχε και το Ισραήλ: ότι «ο αθλητισμός ενώνει και δεν διχάζει».

Οι ισχυρισμοί αυτοί βέβαια είναι προφανώς (επιτηδευμένα) αφελείς. Όταν διεξάγεται μία γενοκτονία, πώς μπορεί κανείς να μιλά για «ενότητα»; Ιδίως μάλιστα όταν η πρακτική του είναι προκλητικά διχαστική, εφόσον συνεργάζεται μόνο με τη μία πλευρά. Όποιος ήθελε να «ενώσει» θα έπρεπε π.χ. να τραγουδήσει και στην Παλαιστίνη ή να δώσει φιλικό με την εθνική Παλαιστίνης. (Με όσους από τους παίκτες της είναι ακόμη ζωντανοί). Όποιος ενοχλείται από τον «κίνδυνο επεισοδίων», καλό θα ήταν να είχε δείξει ανάλογη ενόχληση για διάφορα επεισόδια γενοκτονίας που εξελίσσονταν, και εξελίσσονται, λίγα χιλιόμετρα από τις δημόσιες επιτελέσεις του/της.

Κάτι τέτοιο βέβαια δεν θα οδηγούσε πρακτικά σε καμία «ενότητα», αλλά τουλάχιστον θα καθιστούσε λιγότερο τερατολογικούς και υποκριτικούς τους αντίστοιχους ισχυρισμούς.

Από την ανταλλαγή πάντως που ακολουθεί την ανακοίνωση της «ομάδας της Γλυκερίας» στο λογαριασμό της σε ΜΚΔ, δεν μένει καμία αμφιβολία για το ποιους «ενώνει» η μουσική της, η πορεία της και το μήνυμα της μουσικής της. Παραθέτουμε εδώ ένα παράδειγμα από αυτές τις ανταλλαγές:

Και, παρακάτω:

Εάν κάποιος χρειάζεται περισσότερα στοιχεία για να πειστεί, ιδού:

Despina Zefi

Ποιοι ειν αυτοι που θα εμποδίσουν εμας να δουμε τη γλυκερια μας

Να πανε να διωξουν τις βάρκες των λαθροιμεταναστων μοσουλμανων αντρών μονο σαρανταρηδων που μπαινουν κατα χιλιαδες ανεξελεγκτα στη χωρα κ θα μας σφαξουν στο ονομα ρου Αλλαχ εν μια νυχτι

Να πάνε να βοηθησουν στις φωτιες οι τεπεληδες. Να βοηθησουν τους δικους μας ανθρωπους την Ελλαδα

Παντως για τη γενοκτονια τη δικιά μας. Της Κυπρου. Τη γενοκτονια των ορθοδοξων Συριων που σφαγιαζονται αυτη τη στιγμη μεσα στις εκκλησίες μας ουτε λεξη

Ανθελληνες πουλημενοι. Ολα για το χρημα

Επιδόματα μκο στους λαθρομετανάστες; Μουσουλμανους

Κ φόρους κ μαστίγιο στον ελληνα. Που κανουν οτι μπορουν για να μη γεννηθούν ελληνοπουλα

Για να αλλοιωθεί ο πληθυσμός

Για να φυγουν ολα τα νεα μας παιδια στο εξωτερικο ολοι οι επιστήμονες μας

Κανουν οτι μπορούν για να εμποδισουν καθετί ελληνικο

Ακομα κ την ταινια για τον μεγαλο Ιωαννη Καποδίστρια σαμποταραν οσο μπορουσαν. Την οφείλουμε στον ελληνισμο της διασπορας κ στον σπουδαιο κ Σμαραγδη

Γιατι δε θελουν να θυμομαστε. Θελουν να ξεχασουμε πώς ηταν ο πραγματικός εθναρχης πρώτος κυβερνητηε της Ελλαδας

Για να σβησει η χωρα των γερόντων

Να εξαφανιστει απ το χαρτη εξαφανιζοντας πρωτα τη ν αγαπη μας για τη θρησκεια την πατρίδα την οικογενεια

Να μη μείνει ιερο κ οσιο

(…)

Κακως ακυρώνεται

Επρεπε να υπάρχει αστυνομια να ληφθουν μετρά κ να νας υποστηρίξουν

Οι ακροδεξιοί κήρυκες του μίσους λοιπόν κάνουν πάρτι κάτω από την «ενωτική» ανακοίνωση. Μέχρι τη στιγμή που γράφονται οι γραμμές αυτές, κανένα από τα παραπάνω σχόλια δεν έχει διαγραφεί από τους διαχειριστές του λογαριασμού. Κάτι μου λέει ότι ούτε αργότερα θα διαγραφούν.

Η Γλυκερία, ή/ και η ομάδα της, μπορεί να ισχυρίζεται ότι «σε όλη την πορεία της, υπηρέτησε το ελληνικό τραγούδι με ήθος, συνέπεια και αγάπη προς το κοινό, χωρίς ποτέ να απασχολήσει με οτιδήποτε πέρα από την τέχνη της». Η ανοχή όμως που επιδεικνύει στα σχόλια των φασιστών διαψεύδει παταγωδώς την υποτιθέμενη «καθαρότητα της τέχνης της». Υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις όπου δεν μπορεί κανείς να παριστάνει τον ουδέτερο. Στην αντιπαράθεση αυτή έχουμε από τη μια όλους τους ακροδεξιούς και τους ρατσιστές του κόσμου, τον Νετανιάχου και τους δολοφόνους του, τον Τραμπ, τον Γεωργιάδη και τον Πλεύρη, από τη μια, και από την άλλη το διεθνές δίκαιο, την χάρτα του ΟΗΕ και το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο και όσους πορεύονται με βάση τις αρχές του ανθρώπινου πολιτισμού. Η στάση της Γλυκερίας την ενώνει με τους πρώτους και την φέρνει αντιμέτωπη με τους δεύτερους. Εάν είναι ικανοποιημένη με αυτό, ας συνεχίσει. Αλλά και με τους δύο δεν μπορεί να είναι. Και ας μην κλαίγεται όταν την κράζουν για τις επιλογές της.