Discourse,Racism

Is historical materialism compatible with anti-black racism?

by Akis Gavriilidis

Ιn April of 1978, the Greek music review Ichos kai hi-fi (Sound and hi-fi) made a survey about the Greek radio, in the framework of which they asked a large number of musicians to voice their views on the matter. Among these was the folk Cretan singer Nikos Xylouris, who unabashedly said what follows (my translation):

The radio is a shame and a disgrace for them [those running it] … They corrupt and mislead young people with these songs brought from abroad,  this negro stuff, the hu-hu! They brought to our homeland all the filth of America, and this way they lure young people into discotheques and they stultify them. We are close to losing our manners and morals with all these things they brought us. I am ringing the alarm bell. We all must be cautious so that our children do not purchase American records, with all this brainwashing they are subject to through radio. What happens is terrible. You put the First Programme on, you listen to foreign music. The Second Programme, the same thing, from morning till night. You go for the Armed Forces Channel, yet another humiliation, it’s even worse … One certain Petridis character has humiliated our nation. This person should not be permitted to broadcast at all, either on radio or on TV. Shame on them; at a certain point we should remind them we are Greeks. Συνέχεια

Κλασσικό
σεξουαλικότητα,Ανάλυση λόγου,Πολιτική,Φιλοσοφία

Ο Φουκώ (και ο Αλτουσέρ) με φουστανέλα

του Άκη Γαβριηλίδη

Δήμητρας Τζανάκη, Ίντερσεξ: Η κατασκευή και το καθεστώς αλήθειας του φύλου στη Δύση, Επιμέλεια: Θανάσης Λάγιος – Χρίστος Μάης (;), Ψηφίδες, Αθήνα 2023

– της ίδιας (επιμ.), Υγεία, καύλα και επανάσταση, Ασίνη, Αθήνα 2021

Το δεύτερο από τα υπό κρίση βιβλία (εφεξής: ΥΚΕ) πετυχαίνει κάτι, καθόσον γνωρίζω, μοναδικό, που θα άξιζε να γραφεί στο βιβλίο Γκίνες: είναι ο μόνος συλλογικός τόμος στον οποίο η – κατά δήλωσή της – επιστημονική επιμελήτρια, και συγγραφέας του μεγαλύτερου μέρους του, καταφέρνει να γράψει λάθος τον ίδιο τον τίτλο του, και μάλιστα ακριβώς στο σημείο όπου υπόσχεται να εξηγήσει γιατί τον επέλεξε!

Προς το τέλος της Εισαγωγής του τόμου (σελίδα 110) διαβάζουμε:

Το σύνθημα «Καύλα, υγεία και επανάσταση» που επέλεξα και ως τίτλο του συγκεκριμένου τόμου …

Ο τίτλος όμως που αναγράφεται στο εξώφυλλο του βιβλίου είναι «Υγεία, καύλα και επανάσταση».

Φαίνεται κανείς δεν ξαναδιάβασε έστω και μία φορά το κείμενο.

1. Ο Αντώνης και ο Φεξής

Το πρώτο υπό κρίση βιβλίο, από την άλλη, στις πρώτες του σελίδες αναφέρει ότι είχε επιμελητή. Σύμφωνα με μία άλλη εκδοχή, κατά τεκμήριο επίσης αξιόπιστη,[1] οι επιμελητές είναι δύο.

Η ευκολία αυτή με την οποία προσθαφαιρούνται επιμελητές, αλλά κυρίως η εικόνα που αντικρίζει κανείς όταν επιχειρήσει να διαβάσει το βιβλίο, με οδηγούν να υποθέσω ότι οι υπογραφές αυτές μπήκαν μάλλον για συμβολικούς λόγους – δεν μπορώ να γνωρίζω ποιους ακριβώς – και ότι δεν υπήρξε καμία επιμέλεια. Εάν πάλι υπήρξε, τότε: α) Συνέχεια

Κλασσικό