του Άκη Γαβριηλίδη

Εδώ και λίγες μέρες, έχει δημοσιευθεί όχι μόνο η απόφαση που κηρύσσει επιτέλους αθώο τον Γερμανό ιστορικό Χάιντς Ρίχτερ, αλλά επίσης και το σκεπτικό της –ή τουλάχιστον οι «άξονές» του.

Η απόφαση, η οποία τερματίζει –προς το παρόν- μία δίκη που, όπως είχα γράψει στο παρελθόν, δεν θα έπρεπε καν να είχε αρχίσει, σχολιάστηκε ήδη επαρκώς. Το σκεπτικό όμως της αθώωσης έχει μια σειρά από παράπλευρες συνέπειες, οι οποίες είναι ίσως σημαντικότερες από την ίδια την απόφαση. Ή πάντως ευρύτερες.

Μία από αυτές είναι ότι η απόφαση κρίνει νόμιμη την αμφισβήτηση και την άρνηση της ποντιακής γενοκτονίας. Ακόμα περισσότερο, κρίνει αντισυνταγματική την απαγόρευση της αμφισβήτησης Συνέχεια →

του Άκη Γαβριηλίδη

Εδώ και λίγες μέρες, έχει αρχίσει στο Ρέθυμνο η δίκη κατά του Γερμανού ιστορικού Χάιντς Ρίχτερ, ο οποίος κατηγορείται για «άρνηση εγκλημάτων πολέμου του ναζισμού» και πιθανόν να γίνει ο πρώτος που θα καταδικαστεί βάσει του αντιρατσιστικού νόμου.

Για τα σοβαρά προβλήματα που θέτει η δίκη αυτή από άποψη σεβασμού στην ελευθερία της γνώμης και της έρευνας, έχουν γίνει ήδη τοποθετήσεις από τα Τμήματα Ιστορίας του Πανεπιστημίου Κρήτης και του Παντείου, καθώς και από άλλους φορείς (όχι και τόσο πολλούς ομολογουμένως). Εδώ δεν με ενδιαφέρει να επαναλάβω τα επιχειρήματα αυτά· με βάση το υλικό από όσα διαμείβονται κάθε μέρα στη δίκη, το οποίο έχει ήδη αρχίσει να δημοσιεύεται, θα ήθελα να αναδείξω ένα στοιχείο το οποίο θεωρώ τρομερά ενδιαφέρον και αποκαλυπτικό για το Συνέχεια →