του John H. McWhorter

Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί μετάφραση αποσπασμάτων από το βιβλίο The Language Hoax: Why the World Looks the Same in Any Language [Η φάρσα της γλώσσας: Γιατί ο κόσμος φαίνεται ο ίδιος σε κάθε γλώσσα], Oxford University Press 2014. Επιμέλεια-απόδοση και επιλογή τίτλων: Α.Γ.

Δεν είμαστε ό,τι λέμε
Το βιβλίο αυτό είναι ένα μανιφέστο. Θα αντιταχθώ σε μια ιδέα για τη γλώσσα η οποία απέκτησε απήχηση σε κάποιους ακαδημαϊκούς από τη δεκαετία του 1930, και προσφάτως έχει επίσης γνωρίσει απρόσμενη διάδοση στη δημόσια συζήτηση: την ιδέα ότι οι γλώσσες των ανθρώπων κατευθύνουν τον τρόπο με τον οποίο αυτοί σκέφτονται και αντιλαμβάνονται τον κόσμο.
Ίσως να τη γνωρίζετε. Για παράδειγμα, τα τελευταία δέκα χρόνια μπορεί να έχετε διαβάσει περιγραφές για φυλές του Αμαζονίου που είναι ανίκανες στα μαθηματικά επειδή η γλώσσα τους δεν έχει αριθμούς. Ή για λαούς που έχουν την ίδια λέξη για το πράσινο και το μπλε και υποτίθεται ότι δεν αντιλαμβάνονται τη διαφορά ανάμεσα σε ένα φύλλο δέντρου και τον ουρανό τόσο ζωηρά όσο εμείς.
Η σκέψη αυτή, καλώς ή κακώς, είναι μαγευτική. Για σκέψου – ό,τι λέμε, αυτό είμαστε. Είμαστε η γλώσσα που μιλάμε.
Μία πλήρης απεικόνιση όμως του πώς λειτουργεί η γλώσσα δείχνει πόσο εξωπραγματική είναι η ιδέα ότι η γλώσσα Χ κάνει τους ομιλητές της να βλέπουν και να αισθάνονται «έναν διαφορετικό κόσμο» από τους ομιλητές Συνέχεια →