του Γιώργου Κωνσταντίνου

Πιτσιρίκι είχα πάει να βρω ένα φίλο μου να βγούμε βόλτες με τα ποδήλατα στη γειτονιά, κι η μάνα του μου είπε πως ήταν στο Χαριλάου σε ένα φιλικό του Άρη. Πήγα στο γήπεδο, κι ενώ κοιτούσα να τον βρω στις κερκίδες, ένας σκατόγερος μου την έπεσε λέγοντας πως έχει κάτι περιοδικά με τσόντες, και να πάω μαζί του στο αμάξι του να μου της δείξει. Πάτησα μια τρεχάλα όπου φύγει φύγει, κι από τότε κρατά η αντιπάθειά μου για το Χαριλάου και τα κιτρινόμαυρα του Άρη.

ΠΑΟΚ μια ζωή, λατρεία από μικρό παιδί που πηγαίναμε στο γήπεδο με το μπαμπά, τα μαξιλαράκια από φελιζόλ και την αξέχαστη εκείνη χρονιά που πήραμε το πρωτάθλημα με Κούδα, Φουντουκίδη, Ασλανίδη.

Αλλά τί να κάνω που ντρέπομαι για την ομάδα μου από τότε που την πήρε ο Σαββίδης; Αυτό το Συνέχεια →

του Σάμη Αλεξανδρίδη

Φθινόπωρο του 1988, των τελευταίων ημερών της εποχής του… «ψυχρού πολέμου», έρχεται στην Τούμπα το χαμίνι που έγινε ο απόλυτος σούπερ σταρ του θεάματος, από το κινηματογραφικό καλοκαίρι του ‘86 στο Μεξικό. Και φεύγει με μια ασίστ – αστραπή στον Καρέκα, εκείνο το βράδυ που 45.000 του φωνάζαμε «Ντιέγκο ρουφιάνο, Ντιέγκο βα φανκούλο, είναι πουτάνα του Μαραντόνα η μάμα» τα ρέστα και ακόμα χειρότερα … τότε είδα και εγώ τον Συνέχεια →

του Άκη Γαβριηλίδη

Το παρακάτω αποτελεί το κείμενο του λήμματος Λεξικό Μπαμπινιώτη στον συλλογικό τόμο Λεξικό λογοκρισίας στην Ελλάδα. Καχεκτική δημοκρατία, δικτατορία, μεταπολίτευση, που βγήκε από τις εκδόσεις Καστανιώτη το 2018 σε επιμέλεια Πηνελόπης Πετσίνη και Δημήτρη Χριστόπουλου

Το 1998, ο Γεώργιος Μπαμπινιώτης, ο άνθρωπος ο οποίος από τα τέλη του 20ού αιώνα έχει κατορθώσει το όνομά του να θεωρείται για το ευρύ κοινό ως περίπου συνώνυμο της ιδιότητας του γλωσσολόγου, εξέδωσε ένα Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας.

Η έκδοση προβλήθηκε εκτενώς από τον τύπο και χαιρετίσθηκε ως σημαντικό γεγονός από την κοινή γνώμη της Ελλάδας. Όχι όμως ολόκληρη: στο βόρειο μέρος της χώρας εμφανίστηκαν απρόσμενες αντιδράσεις και ενστάσεις. Πολλοί άνθρωποι δυσανασχέτησαν επειδή σε κάποια λήμματα, και ιδίως στα λήμματα Βούλγαρος και Πόντιος, μετά την κυριολεκτική απόδοση, αναφερόταν ως «καταχρηστική/ υβριστική» και Συνέχεια →

του Άκη Γαβριηλίδη

Μεταξύ των διανοουμένων του ελληνικού εθνικισμού, ιδίως όσων προέρχονται από την αριστερά, ιδιαίτερη φρίκη προκαλεί τα τελευταία χρόνια το σκιάχτρο τού «νεοοθωμανισμού». Τον όρο αυτό οι εθνικιστές τον εκτοξεύουν και ως κατηγορία με ιδιαίτερη φόρτιση, με ιδιαίτερη απόλαυση θα έλεγα, εναντίον όσων αναγορεύουν εκάστοτε σε υπ’ αριθμόν 1 εχθρούς τους, και εχθρούς του έθνους· μια φόρτιση συγκρίσιμη μόνο με την αντίστοιχη κατηγορία «εθνομηδενιστής», με την οποία άλλωστε είναι περίπου συνώνυμα.

Οι φόβοι αυτοί είναι αδικαιολόγητοι. Δεν υπάρχει καμία ανάγκη νεοοθωμανισμού όταν ο παλιός κλασικός οθωμανισμός είναι ζωντανός και μια χαρά στην υγεία του στην ψηφιακή μας εποχή.

Αυτό απέδειξε, μεταξύ άλλων, το πρόσφατο κείμενο συλλογής υπογραφών που αναρτήθηκε στο διαδίκτυο, με τίτλο «Κάτω τα χέρια σας από τον ΠΑΟΚ!» και με το εξής Συνέχεια →