του Άκη Γαβριηλίδη

Μια γυναίκα μπαίνει από μία εξώθυρα πολυκατοικίας. Βαδίζει με κανονικό, χαλαρό βήμα, κάνει μία κίνηση που δείχνει ότι εφαρμόζει κάποια μαγνητική κάρτα σε μια υποδοχή· η είσοδος της πολυκατοικίας ανοίγει, η κοπέλα μπαίνει μέσα, την κλείνει και βγαίνει από το πλάνο, χωρίς κάτι στις κινήσεις της να δείχνει κάποια ταραχή ή βιασύνη.

Μετά από επτά-οκτώ δευτερόλεπτα, μπαίνει στο πλάνο ένας νεαρός άνδρας, επίσης με κανονικό, σχεδόν νωχελικό βήμα. Διασχίζει τα λίγα μέτρα μέχρι την είσοδο της πολυκατοικίας. Πλησιάζει την πόρτα, την ακουμπά στιγμιαία με το ένα του χέρι, και αμέσως μετά κάνει μεταβολή και φεύγει.

Τέλος.

Εάν ένας καθηγητής ποινικού δικαίου έθετε τα πραγματικά αυτά περιστατικά υπόψη των φοιτητών του ως άσκηση και τους ρωτούσε να βρουν πόσα και ποια αδικήματα τελέστηκαν, το πιθανότερο είναι ότι αυτοί οι φοιτητές –και οι φοιτήτριες- θα θεωρούσαν ότι τους κάνει πλάκα. Η ορθή απάντηση είναι: προφανώς κανένα.

Φυσικά, στην υπόθεση της Νέας Σμύρνης όπου ένας 22χρονος άνδρας κατηγορείται για προσβολή της γενετήσιας Συνέχεια →

του Άκη Γαβριηλίδη 

Η σημερινή αγόρευση του Κυριάκου Μητσοτάκη στο πλαίσιο της «Ώρας του Πρωθυπουργού», εκτός από διάφορα άλλα σημεία που δεν έβγαζαν νόημα ή έβγαζαν το αντίθετο από εκείνο που (μάλλον) εννοούσε, περιλάμβανε και την εξής αξιοπερίεργη αποστροφή:

Τέτοια περιστατικά [όπως αυτά της Νέας Σμύρνης] δεν μπορούν, δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται ως άλλοθι για ευρύτερα επεισόδια. Ούτε βέβαια να εξισώνονται με το ανιστόρητο επιχείρημα «Η βία γεννά βία». Όχι, κ. Τσίπρα, η βία δεν γεννά βία. Μόνο ο βίαιος λόγος γεννά τελικά τη βίαιη πράξη. Η βία από μόνη της δεν γεννά τίποτα, γεννά μόνο χάος.

Το κείμενο αυτό είναι πραγματικά ασυνάρτητο, και αποφάσισα να ελέγξω στην επίσημη ιστοστελίδα της προεδρίας Συνέχεια →