Μετάφραση: Απόστολος Λαμπρόπουλος – Βίκυ Ιακώβου

Όπως έχει πολλές φορές ειπωθεί, από το 1945 και μετά η Ευρώπη εξήγαγε τους πολέμους της. Ξεχαρβαλωμένη καθώς ήταν δεν ήξερε πλέον τι άλλο να κάνει παρά να διαχύσει την αποσύνθεσή της και προς τις παλιές αποικίες της, ανάλογα με τις συμμαχίες και τις αντιπαλότητές της με τους καινούργιους πόλους του κόσμου. Μεταξύ αυτών των πόλων η Ευρώπη δεν ήταν πλέον παρά μόνο μια ανάμνηση, έστω κι αν προσποιούνταν ότι έχει ένα κάποιο μέλλον.

Κι όμως η Ευρώπη εισάγει. Όχι μόνο εμπορεύματα, όπως κάνει από πολύ παλιά, αλλά πρώτα απ’ όλα πληθυσμούς, που ούτε κι αυτό είναι καινούργιο αλλά γίνεται πλέον Συνέχεια →