του Dipesh Chakrabarty *

Η σημερινή μας απόρριψη για αυτόν τον πατριαρχικό, μη φιλελεύθερο, κι ωστόσο νεωτερικό ανθρωπισμό που οικοδόμησαν τα υποκείμενα της νεωτερικότητας που αναλύσαμε εδώ* δεν θα πρέπει να μας τυφλώσει απέναντι στις δημιουργικές του πλευρές. Το θέμα της «φυσικής αδελφοσύνης» που διαπερνά την εθνικιστική χρήση παλαιότερων πατρογραμμικών κατηγοριών στην ουσία συνέχισε να έχει απήχηση σε πολλούς Βεγγαλέζους της μεσαίας τάξης κατά τον εικοστό αιώνα. Μερικά από τα πιο δημοφιλή μυθιστορήματα των δεκαετιών του 20 και του 30 (τα οποία αργότερα γυρίστηκαν ταινίες) ανέπτυσσαν τα θέματα της κρίσης της αδελφικής αγάπης και της διευρυμένης οικογένειας.

Θα ήταν επίσης λάθος να σκεφτούμε αυτή τη νεωτερικότητα που παγίωσε το ζήτημα της εκπαίδευσης των γυναικών στο πλαίσιο της ιδεολογίας τής grihalakshimi {ιδανικής συζύγου} σαν ένα σιδερένιο κλουβί ανελευθερίας. Ενδεικτικό από αυτή την άποψη είναι ένα σχετικά άγνωστο αλλά καθόλου ασυνήθιστο Συνέχεια →