του Άκη Γαβριηλίδη

Πριν από 2-3 χρόνια, όταν είχε ξεσπάσει η πανδημία και είχαν ανακοινωθεί από τις διάφορες κυβερνήσεις και διεθνείς οργανισμούς τα μέτρα αντιμετώπισής της, διάφοροι αυτοτοποθετούμενοι στην αριστερά, την αναρχία ή σε διάφορους «αντισυστημικούς» χώρους –μεταξύ των οποίων και ο διασημότερος σήμερα Ιταλός φιλόσοφος– προειδοποιούσαν ότι ο κορονοϊός και τα εμβόλια αποτελούν λίγο-πολύ μέρος ενός σχεδίου μέσω του οποίου ο παγκόσμιος καπιταλισμός πρόκειται να περάσει σε μία νέα, ολοκληρωτική, «βιοπολιτική», υγιεινιστική ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο φάση (ή μάλλον, όχι απλώς ολοκληρωτική αλλά ακόμα πιο ολοκληρωτική· διότι ήδη πριν, κατά τους ίδιους αναλυτές, η φάση πάλι ολοκληρωτική ήταν, μέχρι την επόμενη που θα είναι ολοκληρωτικοτερότερη κ.ο.κ.), με πρωτοφανείς δυνατότητες ελέγχου μπροστά στις οποίες ο παλιός φασισμός θα μοιάζει ήπιος.

Πριν όμως λαλήσει ο πετεινός, ο φασισμός (δεν ξέρω αν ο παλιός, ο καινούριος, ο αιώνιος ή κάποιος άλλος) ήρθε, ακριβώς, στην Ιταλία. Δεν τον έφερε καμία παγκόσμια συνωμοσία, αλλά οι εκλογές. Τον Συνέχεια →

του Άκη Γαβριηλίδη

Δημοσιεύτηκε στα ελληνικά (σε γνωστό εθνικιστικό-τουρκοφαγικό σάιτ) μία τοποθέτηση του Αγκάμπεν σε επιτροπή της ιταλικής γερουσίας για το θέμα της πανδημίας του κορονοϊού.

Η τοποθέτηση αυτή δυστυχώς συνεχίζει τον αξιοθρήνητο δρόμο που επέλεξε ο φιλόσοφος στο πρακτικό ζήτημα της πανδημίας. Είναι ολέθρια και αφελής από πρακτική πολιτική άποψη, αλλά επιπλέον (διότι αυτά τα δύο δεν συμβαδίζουν πάντοτε απαραίτητα) είναι αφελής και εσφαλμένη Συνέχεια →

του Άκη Γαβριηλίδη

Σε όλα τα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα δημοσιεύονται σήμερα οι δηλώσεις του υπουργού Αδώνιδος Γεωργιάδη σχετικά με το νέο αυστηρό λοκντάουν. Για όποιον δεν τις έχει υπόψη του, αναφέρομαι ειδικότερα στις εξής:

[…] κάποιοι λοιμωξιολόγοι μάς έλεγαν ότι θα έπρεπε να γίνει καραντίνα στη Θεσσαλονίκη πριν την εορτή του Αγίου Δημητρίου. Εμείς από σεβασμό στην παράδοση, στην Ορθοδοξία στην πίστη, δεν βάλαμε καραντίνα πριν τη γιορτή του Αγίου Δημητρίου. Κατά την ημέρα αυτή συνέρρεαν οι πιστοί, δεν μπόρεσε η εκκλησία να ελέγξει τη συρροή, και μετά η Θεσσαλονίκη έγινε η πόλη που θρήνησε τα περισσότερα θύματα. Αυτή η εικόνα του Αγίου Δημητρίου στη Θεσσαλονίκη, προβαλλομένη στην εικόνα των Θεοφανείων που είναι μια πάνδημη, πανηγυρική λειτουργία μας οδήγησε στο λοκντάουν.

Εάν δεν έχουμε ξεχάσει τα ελληνικά μας, με τις δηλώσεις αυτές, από τα πιο επίσημα χείλη, έχουμε τη Συνέχεια →

του Άκη Γαβριηλίδη

Πριν από λίγες μέρες, από τον επίσημο λογαριασμό του Έλληνα πρωθυπουργού στο twitter είχε σταλεί το παρακάτω μήνυμα:

Επίταξη, φυσικά, δεν σημαίνει «πληρώνω». Επίταξη σημαίνει «εντέλλομαι [όπου «εγώ» = το κράτος] έναν ή περισσότερους πολίτες να παράσχουν τις Συνέχεια →

της Aβάιβα Ουίττενμπεργκ-Κοξ

Ψάχνετε για παραδείγματα πραγματικής ηγεσίας σε μια κατάσταση κρίσης; Από την Ισλανδία ως την Ταϊβάν και από τη Γερμανία ως τη Νέα Ζηλανδία, οι γυναίκες βγαίνουν μπροστά για να δείξουν στον κόσμο πώς να διαχειριστεί έναν σοβαρό πονοκέφαλο που βρήκε την ανθρώπινη οικογένειά μας. Αν προσθέσουμε τη Φινλανδία, την Ισλανδία και τη Δανία, η πανδημία αυτή αποκαλύπτει ότι οι γυναίκες έχουν ό,τι χρειάζεται όταν η θερμοκρασία ανεβαίνει στα ανώτατα διαμερίσματα της εξουσίας. Πολλοί θα πουν ότι πρόκειται για μικρές χώρες, νησιά ή άλλες εξαιρέσεις. Αλλά η Γερμανία είναι μεγάλη και έχει ηγετική θέση, ενώ το Ηνωμένο Βασίλειο είναι νησί αλλά έχει πολύ διαφορετικά αποτελέσματα.

Αυτές οι ηγέτιδες μας δίνουν έναν ελκυστικό εναλλακτικό τρόπο άσκησης εξουσίας. Τι Συνέχεια →

του Άκη Γαβριηλίδη

Η επιλογή του καθηγητή λοιμωξιολογίας Σωτήρη Τσιόδρα ως εκπροσώπου του υπουργείου Υγείας για τον κορωνοϊό, και ο τρόπος με τον οποίο ο ίδιος χειρίστηκε το φορτίο αυτό, είχε δεχθεί ως τώρα –όχι αδίκως- σχόλια ομόφωνα ευνοϊκά, έως μερικές φορές εξυμνητικά από οπαδούς μιας πλατωνικού τύπου αριστοκρατικής αντίληψης που συνίσταται σε απέχθεια για τη δημοκρατία και σε λατρεία για τους μετρημένους «ειδήμονες» που διαφέρουν από τους «δημαγωγούς» και τους «αδαείς» επειδή έχουν κάποιον τίτλο για να διοικούν[1].

Σήμερα μεσολάβησε μία εξέλιξη η οποία θέτει σε δοκιμασία –αν δεν αναιρεί τελείως- όλους αυτούς τους τίτλους. Όπως μεταδόθηκε από τα ΜΜΕ, ο «σεμνός επιστήμων» μετέβη σε ορθόδοξο χριστιανικό ναό όπου και έψαλε στη θεία λειτουργία.

Σε επικρίσεις που διατυπώθηκαν για την ενέργειά του αυτή, (μέχρι στιγμής μόνο στο Συνέχεια →

Μετάφραση: Απόστολος Λαμπρόπουλος – Βίκυ Ιακώβου

Όπως έχει πολλές φορές ειπωθεί, από το 1945 και μετά η Ευρώπη εξήγαγε τους πολέμους της. Ξεχαρβαλωμένη καθώς ήταν δεν ήξερε πλέον τι άλλο να κάνει παρά να διαχύσει την αποσύνθεσή της και προς τις παλιές αποικίες της, ανάλογα με τις συμμαχίες και τις αντιπαλότητές της με τους καινούργιους πόλους του κόσμου. Μεταξύ αυτών των πόλων η Ευρώπη δεν ήταν πλέον παρά μόνο μια ανάμνηση, έστω κι αν προσποιούνταν ότι έχει ένα κάποιο μέλλον.

Κι όμως η Ευρώπη εισάγει. Όχι μόνο εμπορεύματα, όπως κάνει από πολύ παλιά, αλλά πρώτα απ’ όλα πληθυσμούς, που ούτε κι αυτό είναι καινούργιο αλλά γίνεται πλέον Συνέχεια →