της Κριστίν Πεντοττί
Στο Χριστιανισμό, το ζήτημα των γυναικών παραμένει ευρέως «διακοσμητικό» και ανεκδοτολογικό. Συνεχίζουμε να κάνουμε λες και όλα όσα έχουν πραγματική σημασία παίχθηκαν ανάμεσα στον διδάσκαλο και δώδεκα από τους μαθητές του που αποκαλούμε «αποστόλους», στους οποίους ανατέθηκαν τα πάντα από τον ίδιο τον Ιησού, και οι οποίοι θα θεμελίωναν μία γενεαλογία εξουσίας και γνώσης αποκλειστικά αρσενικής.
Από τη μεριά μου, στο παρόν έργο, δεν επιδίωξα, όπως έκαναν πολλά έργα με ταλέντο, να δείξω την ποιότητα των γυναικών που βρίσκονται στα ευαγγέλια φιλοτεχνώντας τα πορτραίτα τους, αλλά παρατήρησα ενδελεχώς τις σχέσεις που συνάπτει ο Ιησούς με αυτές και με τον γυναικείο κόσμο. Δεν απομακρύνθηκα από τα λεγόμενα «κανονικά» κείμενα, αυτά που οι εκκλησίες αναγνωρίζουν ως στηρίγματα της πίστης. Δεν άφησα καθόλου χώρο στη φαντασία. Αρκέστηκα να πάρω τα κείμενα των ευαγγελίων ως έχουν από τις απαρχές. Εξέτασα κάθε συνάντηση, κάθε λέξη που ανταλλάχθηκε, κάθε χειρονομία όπου γυναίκες εισήλθαν σε σχέση με τον Ιησού. Στην ουσία, το μόνο που έκανα ήταν να διαβάσω, με προσήλωση, με σοβαρότητα, όσα πραγματικά λέει το κείμενο, να δω και να Συνέχεια