του Άκη Γαβριηλίδη

Προ ημερών, δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών ένα άρθρο τού Δημήτρη Τερζή, προφανώς ενταγμένο στη στρατηγική δημοσίων σχέσεων της Νέας Δημοκρατίας, με τον εύγλωττο τίτλο «Ναυμαχία της Σαλαμίνας: Μια επέτειος που πρέπει να τιμηθεί» (την επομένη, ανακοινώθηκε από την κυβέρνηση ότι όντως θα τιμηθεί), στο οποίο μεταξύ άλλων μιλούσε ο –άγνωστος μέχρι τώρα σε μένα- συγγραφέας και πανεπιστημιακός Νίκος Κυριαζής.

Ο Κυριαζής, δηλώνοντας απερίφραστα ότι ο καημός του είναι «πώς μπορούμε πρακτικά να εκμεταλλευτούμε το γεγονός ως brand name προώθησης της Ελλάδας», εξηγεί:

Συνέχεια →

της Κατερίνα Κολόζοβα

Η διαμάχη για το όνομα της Μακεδονίας σερνόταν για τρεις δεκαετίες περίπου, και είχε γίνει η πιο μακροχρόνια διαμάχη αυτού του είδους στην πρόσφατη ιστορία. Σε έναν απληροφόρητο παρατηρητή, μπορεί να φαινόταν μια απλή παραξενιά: η Ελλάδα ισχυριζόταν με επιμονή ότι η ονομασία της νεοδημιούργητης χώρας αποτελούσε απειλή, ενώ η Μακεδονία (ή ΠΓΔΜ, όπως ήταν υποχρεωμένη να ονομάζεται) ήταν εξίσου ανένδοτη στο να διατηρήσει το όνομά της.

Όπως κι αν το δούμε, το ότι η Μακεδονία ήταν το όνομα μιας χώρας και ταυτόχρονα μιας περιοχής στην Ελλάδα δεν ακουγόταν ως σοβαρή απειλή για την ασφάλεια ή την εδαφική ακεραιότητα κανενός. Το ζήτημα απορριπτόταν με συγκατάβαση ως προϊόν της Συνέχεια →

του Άκη Γαβριηλίδη

To 2000, εκδόθηκε από την Εστία το κατοχικό ημερολόγιο του Γιώργου Ιωάννου (πλήρης τίτλος: Το Κατοχικό Ημερολόγιο Χωρίς Περικοπές, Εισαγωγή-Σχόλια-Επίμετρο της Αντιγόνης Βλαβιανού –μία περιγραφή κάπως βαρύγδουπη για ένα βιβλίο μόλις πάνω από τις 100 σελίδες μικρού σχήματος, στις οποίες περιλαμβάνονται οι σημειώσεις που είχε προσθέσει ο συγγραφέας στην πρώτη του δημοσίευση που επιμελήθηκε ο ίδιος πολλά χρόνια αργότερα από τη συγγραφή του).

Στο ημερολόγιο αυτό υπάρχει μία εγγραφή, την οποία βρήκα πολύ ενδεικτική για την άρνηση και το σνομπάρισμα που χαρακτηρίζει τους Έλληνες φιλολόγους απέναντι στην τουρκική γλώσσα και γραμματεία.

Το «Σάββατον 27 Νοεμβρίου 1943», ο τότε κατά κόσμον Γεώργιος Σορολόπης σημειώνει μεταξύ Συνέχεια →