του Άκη Γαβριηλίδη

Η πρόσφατη άσκηση δίωξης εναντίον της πεζογράφου και αρθρογράφου Σώτης Τριανταφύλλου με βάση τον αντιρατσιστικό νόμο, προκάλεσε αντιρρήσεις ή επιφυλάξεις από πολλές πλευρές.

Πέρα από διαφορές ύφους και έντασης, το κύριο αντεπιχείρημα ήταν ότι δεν πρέπει να διώκονται οι λόγοι, αλλά μόνο οι πράξεις, διότι κάτι τέτοιο μπορεί να οδηγήσει σε καταχρήσεις, όπως έχει συμβεί στο παρελθόν, και ότι οι τυχόν διαφορές απόψεων πρέπει να επιλύονται με δημόσιο διάλογο και επιχειρήματα, όχι στα δικαστήρια.

Η επιχειρηματολογία αυτή είναι αναμφίβολα σοβαρή και βάσιμη. Ωστόσο, στο παρόν σημείωμα θα ήθελα να εξετάσω μήπως οι φόβοι που γεννιούνται από ιστορικά προηγούμενα καμιά φορά μας τυφλώνουν μπροστά σε τωρινές απειλές. Στο κάτω κάτω, ζούμε σε μια Συνέχεια →