του Άκη Γαβριηλίδη

Με αφορμή την αντιπαράθεση γύρω από το κάπνισμα, ειπώθηκαν και γράφτηκαν πολλοί μαργαρίται. Το βραβείο του χειρότερου όλων όμως δικαιούται ανεπιφύλακτα ο Γιώργος –ακριβώς- Μαργαρίτης. Όχι φυσικά ο τραγουδιστής. Ο ιστορικός.

Ο Μαργαρίτης λοιπόν δήλωσε ότι «Οι μισθοί των 400 ευρώ χαλούν την υγεία πολύ περισσότερο από το τσιγάρο».

Ένα σόφισμα όχι μόνο γελοίο, αλλά και αδιέξοδο, του οποίου η μόνη πρακτική απόληξη είναι η πλήρης αδράνεια και η διαιώνιση του προβλήματος, και όλων ανεξαιρέτως των προβλημάτων. Ό,τι άσχημο και να βρούμε, πάντα θα υπάρχει κάτι που να μας φαίνεται χειρότερο. Π.χ. οι μισθοί των τετρακοσίων ευρώ (ας υποθέσουμε) είναι «χειρότεροι από το κάπνισμα». Αλλά και οι μισθοί των τριακοσίων ευρώ είναι χειρότεροι από εκείνους των τετρακοσίων ευρώ. Μήπως λοιπόν να μην αγωνιστούμε κατά των μισθών αυτών, επειδή υπάρχουν και χαμηλότεροι;

Αυτή η λογική της κολοκυθιάς βέβαια δεν διαφέρει ιδιαίτερα από τη άλλη μεγάλη απολογητική του επιθετικού καπνίσματος σαρκαστική (υποτίθεται) κοινοτοπία «λύσαμε όλα τα μεγάλα προβλήματα και τώρα ασχολούμαστε με το κάπνισμα». Το βραβείο όμως πηγαίνει στον Μαργαρίτη λόγω του ειδικού μπόνους που δικαιούται επειδή (και) σε αυτή τη συνέντευξη εκφράζει ακόμα μια φορά τον γνωστό συντηρητισμό, εθνικισμό και ρατσισμό του.

Ως ορεκτικό, βέβαια, επιτίθεται πρώτα στις καταλήψεις, δίνοντας άλλοθι στην καταστολή Συνέχεια →

του Άκη Γαβριηλίδη

Πρόσφατα παρακολούθησα κάποια από τις προβολές του ντοκυμανταίρ «Φασισμός ΑΕ» των Άρη Χατζηστεφάνου –ΆρηΤριανταφύλλου.

Η ταινία με άφησε με ανάμικτα συναισθήματα, και όσο απομακρύνομαι από την άμεση επαφή με αυτήν, στο μυαλό μου υπερτερούν τα προβληματικά της σημεία και τείνουν να καταπνίξουν τα όποια θετικά.

Καταρχάς, ο «Φασισμός ΑΕ» εντάσσεται ανυπόκριτα στην παράδοση του παιδαγωγικού-προπαγανδιστικού κινηματογράφου: θέλει να τεκμηριώσει και να εκλαϊκεύσει μία αναλυτική και ταυτόχρονα πολιτική θέση.

Ουδέν πρόβλημα μέχρι εδώ· οι δημιουργοί είναι έντιμοι στις προθέσεις τους. Μπορούμε όμως να συζητήσουμε ποια είναι αυτή η θέση και κατά πόσο μας βοηθάει να κατανοήσουμε και να αντιμετωπίσουμε το φαινόμενο της Χρυσής Αυγής.

Η θέση αυτή θα μπορούσε χωρίς απώλειες να συνοψιστεί ως εξής: «Κράτος και κεφάλαιο γεννούν το φασισμό».

Ο «Φασισμός ΑΕ» συναρθρώνει μια σειρά από λόγους, εικόνες αρχείου και σύγχρονες λήψεις, καθώς και κάποια μουσικά και θεατρικά στοιχεία, τα οποία υπηρετούν όλα την ανάδειξη ενός κεντρικού μηνύματος: ο φασισμός είναι αποκλειστικά προϊόν του καπιταλισμού. Παντού και πάντοτε σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε από τη μεγάλη αστική τάξη και τους βιομηχάνους, οι οποίοι ήθελαν να έχουν μια εφεδρεία για περιόδους Συνέχεια →