των Ευτυχισμένων Ανέργων[1]

Τη στιγμή αυτή υπάρχουν διάφορες κινήσεις και πρωτοβουλίες κατά των μέτρων λιτότητας, κατά της ανεργίας, κατά του νεοφιλελευθερισμού … Αλλά το ερώτημα είναι επίσης: υπέρ ποίου πράγματος πρέπει να δηλώσουμε; Πάντως, όχι υπέρ του κράτους προνοίας και της πάλαι ποτέ πλήρους απασχόλησης, τα οποία ούτως ή άλλως έχουν τόσες πιθανότητες να επανέλθουν όσο και η ατμομηχανή στα τραίνα. Αλλά αυτό που μας περιμένει θα μπορούσε να ήταν ακόμα χειρότερο. Δεν είναι απίθανο να δοθεί στους ανέργους η δυνατότητα να καλλιεργούν τα λαχανικά τους και να αυτοσχεδιάζουν τις κοινωνικές τους σχέσεις στα ασαφή πεδία και τις χωματερές της μετανεωτερικότητας, ενώ θα τους παρακολουθεί από απόσταση η ηλεκτρονική αστυνομία και θα τους έχει αναλάβει κάποια μαφία, ώστε η ευκατάστατη μειοψηφία να μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί χωρίς μπελάδες. Οι Ευτυχισμένοι Άνεργοι ψάχνουν ένα πέρασμα για να βγουν από αυτό το δίλημμα Συνέχεια →