του Άκη Γαβριηλίδη

Η επιτυχής απόπειρα λογοκρισίας του θεατρικού έργου «Η ισορροπία του Νας» που είχε προγραμματιστεί από την Πειραματική Σκηνή του Εθνικού, υπήρξε η πρώτη νίκη του ακραίου κέντρου σε μία κεντρική πολιτική μάχη μετά από μία διαρκή σειρά ηττών.

Μόνο που η νίκη αυτή έρχεται με ένα κόστος.

Το κόστος είναι ότι ο χώρος αυτός, που αρέσκεται να αυτοαποκαλείται φιλελεύθερος, πέτυχε σε έναν στόχο κατεξοχήν αντιφιλελεύθερο, και έτσι ό,τι φαίνεται να κερδίζει βραχυπρόθεσμα σε επίπεδο αποτελεσματικότητας, το χάνει μακροπρόθεσμα –και ίσως στο πολλαπλάσιο- σε επίπεδο αξιοπιστίας.

Εάν κανείς διαβάσει τα επιχειρήματα με τα οποία έδωσαν τη μάχη κατά της παράστασης οι self-styled ευρωπαϊστές, μπαίνει πραγματικά στον πειρασμό να καταφύγει σε ένα δικό τους αγαπημένο Συνέχεια →

του Άκη Γαβριηλίδη

Όπως κάθε κρίση, έτσι και η τελευταία με τους Σύριους πρόσφυγες υπήρξε για κάποιους ευκαιρία να κερδοσκοπήσουν. Καταρχάς με την κυριολεκτική έννοια, δηλ. οικονομικά, αλλά επίσης και πολιτικά, ιδεολογικά … Αυτό το τελευταίο αφορούσε κυρίως τους ρατσιστές και πάσης φύσεως ξενόφοβους. Για άλλους –ή ενίοτε για τους ίδιους- υπήρξε ταυτόχρονα ευκαιρία να κερδίσουν προσοχή και δημοσιότητα λέγοντας πράγματα που προκαλούν κατάπληξη, εντυπωσιασμό … Ή απλώς που προκαλούν, σκέτα.

Ο σκιτσογράφος της Καθημερινής Δημήτρης Χαντζόπουλος, αν και συχνά εδώ και χρόνια έδειχνε απλώς να μεταφράζει εικονογραφικά όλα τα κλισέ τού ακραίου κέντρου, δείγματα ρατσισμού δεν είχε απ’ ό,τι ξέρω δείξει μέχρι τώρα. Σήμερα όμως μας χάρισε και ένα δημιούργημα που αναμασά και ξαναφτύνει ως «γελοιογραφία» τον ισλαμοφοβικό εμετό που κυριαρχεί τελευταία στον δημόσιο λόγο στην Ελλάδα (αν και Συνέχεια →

 του Άκη Γαβριηλίδη

 Σε προηγούμενα σημειώματα, είχαμε ασχοληθεί με τη συγκρότηση και διάδοση του αφηγηματικού σχήματος «του ακραίου κέντρου» στην ελληνική δημόσια σφαίρα.

Τις τελευταίες μέρες τού 2013, το σχήμα αυτό επεκτάθηκε σε μία ακόμη πτυχή της κοινωνικής ζωής: τη γλώσσα. Αυτό συνέβη με το άρθρο του Θεοφάνη Τάση «Ορθογραφώντας τη βία» (χαρακτηριστικός ήδη ο τίτλος) που δημοσιεύθηκε στο protagon.gr.

Το άρθρο αυτό κάνει που κανείς απ’ ό,τι ξέρω δεν είχε κάνει ως τώρα τόσο ξεκάθαρα: λειτουργεί ως συνδετήρας ανάμεσα σε δύο διαφορετικές προβληματικές που ως τώρα δεν επικοινωνούσαν. Η πρώτη Συνέχεια →

 του Άκη Γαβριηλίδη

Εδώ και αρκετό καιρό, κάποια χρόνια ήδη, έχει αρχίσει να εδραιώνεται στην ελληνική δημόσια σφαίρα o λεκτικός σχηματισμός «του ακραίου κέντρου», όπως τον έχουμε αποκαλέσει. Στο πλαίσιο του σχηματισμού αυτού, με ρητή επίκληση του «κράτους δικαίου» και της «ευρωπαϊκής παράδοσης» –και με άρρητη υιοθέτηση της αποικιοκρατικής/ οριενταλιστικής διάστασης της εν λόγω παράδοσης-, είθισται να καταγγέλλεται η βιαιότητα και η ανομία των λαϊκών εκδηλώσεων διαμαρτυρίας και να υποδεικνύεται στους ενδιαφερομένους να την αποκηρύξουν (βλ. προηγούμενο σημείωμα γι’ αυτό το θέμα εδώ). Τελευταία δε, που δεν είναι πλέον τόσο συχνές οι σχετικές αφορμές, οι καταγγελίες στρέφονται κατά τυχόν πολιτικών κομμάτων –και ιδίως ενός συγκεκριμένου κόμματος- που κρίνονται ύποπτα για προσπάθεια υποκίνησης ή/ και εκμετάλλευσης τέτοιων εκδηλώσεων.

Όλα αυτά ήταν γνωστά. Βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσα εξέλιξη ότι πρόσφατα, με αφορμή τη γνωστοποίηση περί των τραπεζικών καταθέσεων κάποιων βουλευτών του εν λόγω κόμματος, η τεχνογνωσία από αυτή την προσπάθεια λεκτικής πειθάρχησης επιχειρείται να δοκιμαστεί και σε ένα νέο Συνέχεια →

 του Άκη Γαβριηλίδη

Κατά τον τελευταίο χρόνο, γνώρισε μεγάλη διάδοση στα συμβατικά και τα κοινωνικά μέσα ενημέρωσης και δικτύωσης, και επαναλήφθηκε διαδοχικά τόσες φορές που άρχισε να αποκτά συνοχή και πειστικότητα αφηγηματικού σχήματος, μία συγκεκριμένη γραμμή ανάγνωσης –και απόπειρα διαχείρισης- των κοινωνικών αγώνων της τελευταίας περιόδου. Πρόκειται για το αναλυτικό –και κανονιστικό- σχήμα του «ακραίου κέντρου». Το σχήμα αυτό εκφράστηκε αρχικά κυρίως από καλλιτέχνες ή δημοσιογράφους που πρόσκεινται σε κάποιο από τα τρία κόμματα της σημερινής κυβέρνησης, και μόνο στη συνέχεια, κατά τη διάρκεια των δύο προεκλογικών περιόδων, υιοθετήθηκε από πολιτικούς και τροφοδότησε σε Συνέχεια →