του Άκη Γαβριηλίδη
Το βράδυ της 18/5, διέρρευσε η πληροφορία ότι η Άνγκελα Μέρκελ «πρότεινε» στην Ελλάδα να διεξαγάγει δημοψήφισμα με θέμα την παραμονή ή όχι της χώρας στο ευρώ –για να ημι-διαψευσθεί αμέσως μετά.
Όπως είναι βέβαια γνωστό, την ιδέα του δημοψηφίσματος είχε προτείνει και ο Γ. Παπανδρέου περί τα τέλη του περασμένου Οκτωβρίου, με αποτέλεσμα να τον κατακεραυνώσουν όλοι –μεταξύ των οποίων και η ίδια η Μέρκελ- και να αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για την αποπομπή του. Στο ζήτημα αυτό είχαμε τότε αναφερθεί εκτενώς από αυτό εδώ το μπλογκ.
Οπωσδήποτε υπάρχει ζήτημα ανακολουθίας, και οπωσδήποτε υπάρχει ζήτημα ανάμιξης στα εσωτερικά του κράτους. Ωστόσο, τι μας ενδιαφέρει εμάς τι είναι εσωτερικό και τι εξωτερικό στο κράτος; Μεγαλύτερη σημασία από το τι κάνει και τι σκέφτεται η Μέρκελ, έχουν τα ουσιαστικά πολιτικά περιεχόμενα των εκάστοτε πράξεων και ιδεών.
Εν προκειμένω, λοιπόν, η ιδέα να στηθούν διπλές κάλπες στις 17/6 και να διεξαχθεί δημοψήφισμα με το ερώτημα «ναι ή όχι στο ευρώ» ταυτόχρονα με τις βουλευτικές εκλογές, όσο μπορώ να δω παρουσιάζει μόνο πλεονεκτήματα και κανένα μειονέκτημα. Και κυρίως το εξής πλεονέκτημα: ότι η λύση αυτή θα αποφορτίσει –αν όχι θα εξουδετερώσει τελείως- τις πιέσεις και τους εκβιασμούς ότι η ψήφος κατά των κομμάτων του μνημονίου «οδηγεί την Ελλάδα εκτός ευρώ». Ο ψηφοφόρος που σκέφτεται να ψηφίσει π.χ. ΣΥΡΙΖΑ αλλά εντυπωσιάζεται από αυτή την κινδυνολογία και διστάζει, θα έχει μία άλλη λύση για να διοχετεύσει/ εκτονώσει το φόβο του και έτσι να ψηφίσει άφοβα ΣΥΡΙΖΑ στην άλλη κάλπη.
Ας μου επιτραπεί εδώ μία αναλογία: το 81, αν θυμάμαι καλά, πραγματοποιήθηκαν ταυτόχρονα ευρωεκλογές και εθνικές εκλογές, και στις πρώτες το τότε ΚΚΕ εσωτερικού πήρε τριπλάσιες ψήφους απ’ ό,τι στις δεύτερες. Προφανώς πολύς κόσμος στις εθνικές υπέκυψε στον καταναγκασμό της «χρήσιμης ψήφου που βγάζει κυβέρνηση», ενώ στις ευρωπαϊκές ψήφισε πιο χαλαρά και εξέφρασε την επιθυμία του χωρίς εκβιασμούς.
Πιστεύω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μια εξαιρετική ευκαιρία να επιδείξει τόλμη, να αιφνιδιάσει τους αντιπάλους του εντός και εκτός Ελλάδας και να προκαλέσει ακόμα περισσότερα εγκεφαλικά απ’ όσα έχει ήδη προκαλέσει με το αποτέλεσμα της 6ης Μαΐου. Αντί να γκρινιάζει για «αποικιακές συμπεριφορές» και «προτεκτοράτα», ας σηκώσει το γάντι και ας ενεργήσει αυτόνομα, ως μη προστατευόμενος. Κανείς δεν μπορεί να μας θεωρήσει προτεκτοράτο αν εμείς οι ίδιοι δεν βλέπουμε τον εαυτό μας έτσι.
Πολύ ενδιαφέρον, Άκη, το έστειλα και σε φίλους…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
to προβλημα που προκυπτει ειναι οτι μετα η μερκελ θα ξερει ποσο μπορει να πιεσει και προς ποια κατευθυνση…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Θα ξέρουμε όμως κι εμείς: εάν επιβεβαιωθούν τα πάγια ποσοστά που βγαίνουν στις δημοσκοπήσεις (70 με 80% υπέρ της παραμονής στο ευρώ), οι Μέρκελ, Σόιμπλε και κομπανία δεν θα μπορούν πλέον να σπεκουλάρουν και θα έχει αχρηστευθεί ο εκβιασμός «να αποφασίσει ο ελληνικός λαός αν θέλει μνημόνιο ή έξοδο από το ευρώ».
Επιπλέον, το γεγονός ακριβώς ότι θα είναι 70 και όχι 100, θα δείχνει ότι και εμείς το σκεφτόμαστε και άρα δεν είμαστε διατεθειμένοι να δεχτούμε απολύτως οτιδήποτε για να παραμείνουμε.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!